1 Haleluja! Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco.

2 Kiu eldiros la potencon de la Eternulo, Aŭdigos Lian tutan gloron?

3 Bone estas al tiuj, kiuj observas justecon, Kiuj agas bone en ĉiu tempo.

4 Memoru min, ho Eternulo, pro favoro al Via popolo; Sendu al mi Vian savon,

5 Por ke mi vidu la bonstaton de Viaj elektitoj, Por ke mi ĝoju kun la ĝojo de Via popolo, Por ke mi triumfu kun Via heredo.

6 Ni pekis kune kun niaj patroj, Ni malbonagis, ni malvirtis.

7 Niaj patroj en Egiptujo ne komprenis Viajn miraklojn, Ne memoris Vian grandan bonecon; Kaj ili ribelis apud la maro, apud la Ruĝa Maro.

8 Sed Li savis ilin pro Sia nomo, Por montri Sian potencon.

9 Kaj Li ekkriis al la Ruĝa Maro, kaj ĝi elsekiĝis; Kaj Li kondukis ilin tra la abismoj, kiel tra la dezerto.

10 Kaj Li savis ilin el la mano de la malamanto, Kaj Li liberigis ilin en la mano de la malamiko.

11 Kaj la akvo kovris iliajn kontraŭulojn; Eĉ unu el ili ne restis.

12 Tiam ili ekkredis al Liaj vortoj, Ili ekkantis Lian gloron.

13 Sed baldaŭ ili forgesis Liajn farojn, Ili ne fidis Lian konsilon.

14 Ili fordonis sin al siaj kapricoj en la dezerto, Kaj ili incitis Dion en la stepo.

15 Kaj Li plenumis ilian deziron, Sed Li sendis pereon al iliaj animoj.

16 Ili enviis Moseon en la tendaro, Aaronon, sanktulon de la Eternulo.

17 Malfermiĝis la tero kaj englutis Datanon, Kaj kovris la anaron de Abiram.

18 Kaj ekbrulis fajro en ilia anaro, Flamo forbruligis la malvirtulojn.

19 Ili faris bovidon ĉe Ĥoreb, Kaj adorkliniĝis antaŭ fandaĵo.

20 Ili ŝanĝis sian honoron En bildon de bovo, kiu manĝas herbon.

21 Ili forgesis Dion, sian savanton, Kiu faris grandajn farojn en Egiptujo,

22 Miraklojn en la lando de Ĥam, Timindaĵojn apud la Ruĝa Maro.

23 Kaj Li decidis ekstermi ilin; Sed Moseo, Lia elektito, stariĝis antaŭ Li ĉe la fendo, Por forklini Lian koleregon, ke Li ilin ne ekstermu.

24 Kaj ili malŝatis la dezirindan landon, Ili ne kredis al Lia vorto.

25 Ili murmuris en siaj tendoj, Kaj ne aŭskultis la voĉon de la Eternulo.

26 Tial Li ĵuris al ili per levo de Sia mano, Por faligi ilin en la dezerto,

27 Kaj por disfaligi ilian semon inter la popoloj, Kaj disĵeti ilin en la landojn.

28 Kaj ili aliĝis al Baal-Peor, Kaj manĝis oferricevojn de malvivuloj.

29 Kaj ili kolerigis Lin per siaj faroj; Kaj disvastiĝis inter ili epidemio.

30 Kaj stariĝis Pineĥas kaj aranĝis juĝon; Kaj la epidemio haltis.

31 Kaj tio estas kalkulita al li kiel bonfaro, Por ĉiuj generacioj kaj eterne.

32 Kaj ili kolerigis Lin ĉe la akvo de Meriba, Kaj pro ili fariĝis malbono al Moseo;

33 Ĉar ili maldolĉigis lian spiriton, Kaj li eldiris ion nepripensitan per sia buŝo.

34 Ili ne ekstermis la popolojn, Pri kiuj diris al ili la Eternulo;

35 Sed ili miksiĝis kun la popoloj Kaj lernis iliajn farojn;

36 Ili servis al iliaj idoloj, Kaj ĉi tiuj fariĝis reto por ili.

37 Kaj ili oferdonis siajn filojn kaj filinojn al demonoj;

38 Kaj ili verŝis senkulpan sangon, la sangon de siaj filoj kaj filinoj, Kiujn ili oferportis al la Kanaanaj idoloj; Kaj la tero malpuriĝis de sango.

39 Kaj ili malpuriĝis per siaj faroj, Kaj malĉastiĝis per siaj agoj.

40 Kaj ekflamis la kolero de la Eternulo kontraŭ Lia popolo, Kaj Li abomenis Sian heredon;

41 Kaj Li donis ilin en la manojn de idolanoj, Kaj iliaj malamantoj ekregis super ili.

42 Kaj premis ilin iliaj malamikoj, Kaj sub la manoj de ĉi tiuj ili humiliĝis.

43 Multajn fojojn Li ilin savis; Sed ili ribeladis per siaj entreprenoj, Kaj ili senfortiĝis pro sia krimeco.

44 Sed Li ekrigardis ilian suferon, Kiam Li aŭdis ilian kriadon;

45 Kaj Li rememoris Sian interligon kun ili, Kaj Li ekbedaŭris laŭ Sia granda favorkoreco;

46 Kaj Li aperigis kompaton por ili Ĉe ĉiuj iliaj malliberigintoj.

47 Savu nin, ho Eternulo, nia Dio, Kaj kolektu nin el inter la popoloj, Por glori Vian sanktan nomon, Por triumfi pro Via gloro.

48 Glorata estu la Eternulo, Dio de Izrael, de eterne ĝis eterne. Kaj la tuta popolo diru:Amen. Haleluja!

1 Louvai a Jeová. Rendei graças a Jeová, porque ele é bom; Porque a sua benignidade dura para sempre.

2 Quem poderá referir os poderosos feitos de Jeová, Ou manifestar todo o seu louvor?

3 Felizes são os que guardam a retidão, E aquele que pratica a justiça em todos os tempos.

4 Lembra-te de mim, Jeová, com a misericórdia que dispensas ao teu povo; Visita-me com a tua salvação,

5 Para que veja eu a prosperidade dos teus escolhidos, Para que me regozije com a alegria da tua nação, Para que me glorie juntamente com a tua herança.

6 Pecamos com nossos pais, Cometemos iniqüidade, e praticamos o mal.

7 Nossos pais não entenderam as tuas maravilhas no Egito, Não se lembraram da multidão das tuas benignidades, E foram rebeldes junto ao mar, ao Mar Vermelho.

8 Todavia ele os salvou por amor do seu nome, Para lhes dar a conhecer o seu grande poder.

9 Repreendeu também o Mar Vermelho, o qual ficou enxuto; Assim os conduziu pelos abismos como pelo deserto.

10 Salvou-os da mão de quem os odiava, E remiu-os do poder do inimigo.

11 As águas cobriram os seus adversários; Não ficou deles nem um só.

12 Então deram crédito às suas palavras, E cantaram-lhe o louvor.

13 Bem depressa se esqueceram das suas obras, E não lhe aguardaram o conselho;

14 Mas deixaram-se levar da cobiça no deserto, E tentaram a Deus no ermo.

15 Deu-lhes o que pediram, Mas enviou-lhes magreza às suas almas.

16 Eles invejaram a Moisés no acampamento E a Aarão, o santo de Jeová.

17 Abriu-se a terra que tragou a Datã, E cobriu a gente de Abirão.

18 Ateou-se um fogo no meio da sua gente, A chama abrasou os perversos.

19 Em Horebe fizeram um bezerro, E adoraram uma imagem fundida.

20 Assim trocaram a sua glória Pelo simulacro de um boi que come erva.

21 Esqueceram-se de Deus, seu Salvador, Que no Egito fizera grandezas,

22 Maravilhas na terra de Cão E coisas tremendas junto ao Mar Vermelho.

23 Portanto ele disse que ia exterminá-los; assim o teria feito, Se Moisés, seu escolhido, se não lhe houvesse interposto, Para impedir que a sua ira os destruísse.

24 Eles desprezaram a terra aprazível, E não deram crédito à sua palavra;

25 Mas murmuraram nas suas tendas, E não deram ouvidos à voz de Jeová.

26 Portanto, levantando a mão, jurou-lhes Que os havia de derribar no deserto;

27 E que também lhes derribaria entre as nações a sua descendência, E os dispersaria pelas terras.

28 Uniram-se também com Baal-Peor, E comeram os sacrifícios dos mortos.

29 Assim o provocaram à ira com as suas ações; E a praga os assaltou.

30 Então se levantou Finéias, e executou o juízo; Assim cessou a praga.

31 Isso lhe foi imputado por justiça, Em todas as gerações para sempre.

32 Também o indignaram junto às águas de Meribá, De sorte que por causa deles resultou mal a Moisés:

33 Porque eram rebeldes ao espírito de Deus, E Moisés falou imprudentemente com os seus lábios.

34 Não exterminaram aos povos, Como Jeová lhes ordenou;

35 Antes se mesclaram com as nações, E aprenderam-lhes as obras.

36 Serviram-lhes os ídolos, Os quais se lhes converteram em laços.

37 Sacrificaram seus filhos e filhas aos demônios,

38 E derramaram o sangue inocente, o sangue de seus filhos e filhas, Que eles sacrificaram aos ídolos de Canaã: A terra foi manchada com sangue.

39 Assim se contaminaram com as suas obras, E se prostituíram nos seus feitos.

40 Por isso se acendeu a ira de Jeová contra o seu povo, E ele abominou a sua herança.

41 Entregou-os ao poder das nações, E sobre eles dominavam os que os odiavam.

42 Oprimiram-nos também os seus inimigos, E sob o poder destes foram humilhados.

43 Muitas vezes os livrou; Mas eles, rebeldes, permaneceram no seu conselho, E por sua iniqüidade foram abatidos.

44 Todavia olhou para a sua angústia, Quando lhes ouviu o clamor;

45 Recordou a favor deles a sua aliança, E se arrependeu segundo a multidão das suas benignidades.

46 Fê-los também receber compaixão Da parte de todos os que os levaram cativos.

47 Salva-nos, Jeová, Deus nosso, E congrega-nos dentre as nações, Para darmos graças ao teu santo nome, E gloriarmo-nos no teu louvor.

48 Bendito seja Jeová, Deus de Israel, Desde a eternidade até a eternidade, E diga o povo todo: Amém. Louvai a Jeová. que navegam, e em geral todos os homens