1 Haleluja! Ĉar estas bone kanti al nia Dio, Ĉar agrabla estas la glorkantado.

2 La Eternulo konstruas Jerusalemon, La elpelitojn de Izrael Li kolektas.

3 Li sanigas la korprematojn Kaj bandaĝas iliajn vundojn.

4 Li kalkulas la stelojn, Kaj al ili ĉiuj Li donas nomojn.

5 Granda estas nia Sinjoro kaj tre forta; Lia saĝo estas nemezurebla.

6 La Eternulo altigas la humilulojn; Sed la malvirtulojn Li malaltigas ĝis la tero.

7 Kantu al la Eternulo gloradon, Muziku al nia Dio per harpo.

8 Li kovras la ĉielon per nuboj, Pretigas por la tero pluvon, Kreskigas sur la montoj herbon.

9 Li donas al la bruto ĝian nutraĵon, Kaj al la korvidoj, kiuj krias.

10 Ne la forton de ĉevalo Li ŝatas; Ne la femuroj de homo al Li plaĉas:

11 Plaĉas al la Eternulo Liaj timantoj, Kiuj fidas Lian bonecon.

12 Laŭdu, ho Jerusalem, la Eternulon; Gloru vian Dion, ho Cion.

13 Ĉar Li fortikigis la riglilojn en viaj pordegoj, Li benis viajn filojn interne de vi.

14 Li donas pacon al viaj limoj, Li satigas vin per la plej bona el la tritiko.

15 Li sendas Sian ordonon al la tero; Tre rapide kuras Lia vorto.

16 Li donas neĝon kiel lanon, Li ŝutas prujnon kiel cindron.

17 Li ĵetas Sian glacion kiel pecojn; Kiu kontraŭstaros al Lia frosto?

18 Li sendas Sian vorton, kaj ĉio degelas; Li blovas per Sia vento, kaj ekfluas akvo.

19 Li sciigas al Jakob Sian vorton, Siajn leĝojn kaj decidojn al Izrael.

20 Tiel Li ne faras al iu alia popolo; Kaj Liajn decidojn ili ne scias. Haleluja!

1 Louvai a Jeová. Bom é cantar louvores a nosso Deus, Pois é agradável, decoroso é o louvor.

2 Jeová edifica a Jerusalém, Congrega os dispersos de Israel.

3 Ele sara os quebrantados de coração, E ata-lhes as feridas.

4 Conta o número das estrelas, E a todas elas dá nome.

5 Grande é o nosso Senhor, e mui poderoso, O seu entendimento é infinito.

6 Jeová ampara os humildes; Dá em terra com os perversos.

7 Cantai a Jeová com ação de graças, Com a harpa cantai louvores a nosso Deus,

8 Que cobre de nuvens o céu, Que prepara a chuva para a terra, Que faz brotar nos montes a erva.

9 Ao gado dá o alimento, E aos filhos dos corvos que clamam.

10 Não se compraz na força do cavalo, Nem se deleita nas pernas do homem.

11 Jeová deleita-se nos que o temem, Nos que esperam na sua benignidade.

12 Louva, Jerusalém, a Jeová; Louva, Sião, ao teu Deus.

13 Pois ele fortaleceu as trancas das tuas portas; Abençoou os teus filhos dentro de ti.

14 Ele é quem põe em paz os teus termos, Quem te farta de flor de farinha de trigo,

15 Quem sobre a terra envia o seu mandado; A sua palavra corre mui velozmente.

16 Ele dá a neve como lã, E espalha a geada como cinza.

17 Ele arroja o seu gelo em migalhas: Quem pode resistir ao seu frio?

18 Ele envia a sua palavra, e os derrete; Faz soprar o seu vento e as águas correm.

19 Ele manifesta a sua palavra a Jacó, E os seus estatutos e os seus juízos a Israel.

20 Ele não tem procedido assim com nação alguma; E quanto aos seus juízos, elas não os conhecem. Louvai a Jeová.