1 Kanto de suprenirado. El profundo mi vokas Vin, ho Eternulo.

2 Mia Sinjoro, aŭskultu mian voĉon; Viaj oreloj atentu la voĉon de mia petego.

3 Se vi, ho Eternulo, kalkulus la pekojn, Kiu povus stari, ho mia Sinjoro?

4 Sed Vi estas pardonema, Por ke Vi estu respektata.

5 Mi esperis al la Eternulo, esperis mia animo, Kaj Lian vorton mi fidis.

6 Mia animo atendas mian Sinjoron pli, Ol la gardantoj atendas la matenon, La gardantoj la matenon.

7 Izrael fidu la Eternulon; Ĉar ĉe la Eternulo estas favorkoreco Kaj ĉe Li estas granda liberigo.

8 Kaj Li liberigos Izraelon De ĉiuj liaj pekoj.

1 Das profundezas clamo a ti, Jeová.

2 Ouve, Senhor, a minha voz; Estejam atentos os teus ouvidos À voz das minhas súplicas.

3 Se observares, Jeová, iniqüidades, Quem, Senhor, poderá subsistir?

4 Mas contigo está o perdão, A fim de que sejas reverenciado.

5 Aguardo a Jeová, a minha alma o aguarda, E na tua palavra espero.

6 Pelo Senhor mais espera a minha alma Que os guardas esperam pela alvorada, Mais que os guardas pela alvorada.

7 Espera, ó Israel, em Jeová; Pois com Jeová está a benignidade, E com ele está copiosa redenção.

8 E ele remirá a Israel de todas as suas iniqüidades.