1 Kanto de suprenirado. Al Vi mi levas miajn okulojn, Ho Vi, kiu sidas en la ĉielo!

2 Jen kiel la okuloj de sklavoj estas direktitaj al la mano de iliaj sinjoroj, Kiel la okuloj de sklavino al la mano de ŝia sinjorino, Tiel niaj okuloj estas direktitaj al la Eternulo, nia Dio, Ĝis Li korfavoros nin.

3 Korfavoru nin, ho Eternulo, korfavoru nin; Ĉar ni suferis sufiĉe da malestimo.

4 Tute pleniĝis nia animo De la insultado de arogantuloj, De la malhonorado de fieruloj.

1 A ti elevo os meus olhos, Ó tu que estás entronizado nos céus.

2 Eis como os olhos dos servos estão fitos na mão do seu senhor, Como os olhos da serva estão fitos na mão da sua senhora, Assim os nossos olhos estão fitos na mão de Jeová, nosso Deus, Até que ele se compadeça de nós.

3 Compadece-te de nós, Jeová, compadece-te de nós, Pois estamos sobremodo fartos de desprezo.

4 Sobremodo farta está a nossa alma Do escárnio dos descuidosos, E do desprezo dos soberbos.