1 Psalmo de Asaf. Jes, bona estas Dio por Izrael, Por tiuj, kiuj havas puran koron.
2 Sed mi-apenaŭ ne falŝanceliĝis miaj piedoj, Preskaŭ elglitis miaj paŝoj.
3 Ĉar mi ĉagreniĝis pro la fanfaronuloj, Vidante la bonstaton de la malvirtuloj.
4 Ĉar ili ne havas suferojn de morto, Kaj iliaj fortoj estas fortikaj.
5 Ili ne partoprenas en la zorgoj de homoj, Kaj ili ne suferas kun aliaj homoj.
6 Tial ilian kolon ĉirkaŭvolvis fiereco, Kaj perforteco ilin vestas kiel ornamo.
7 Pro graso elmetiĝis iliaj okuloj, Superbordiĝis en ilia koro la intencoj.
8 Ili mokas, ili parolas malbonintence pri premado; Ili parolas de alte.
9 Kontraŭ la ĉielon ili levas sian buŝon, Kaj ilia lango promenas sur la tero.
10 Tial tien ankaŭ iras Lia popolo, Kaj ili akvon ĉerpas abunde.
11 Kaj ili diras:Kiel Dio scias? Kaj ĉu la Plejaltulo komprenas?
12 Jen tiuj estas malvirtuloj, Kaj ili estas feliĉuloj de la mondo kaj atingis riĉecon!
13 Nur vane mi purigis mian koron Kaj lavis per senkulpeco miajn manojn,
14 Kaj mi turmentiĝas ĉiutage Kaj mi suferas punon ĉiumatene!
15 Se mi intencus paroli kiel ili, Tiam mi fariĝus perfida al la generacio de Viaj filoj.
16 Mi meditis, por kompreni ĉi tion; Sed ĝi estis malfacila en miaj okuloj,
17 Ĝis mi venis en la sanktejon de Dio Kaj ekkomprenis la finon de tio.
18 Vi starigas ilin sur glitiga loko; Kaj Vi ĵetas ilin en pereon.
19 Kiel momente ili ruiniĝis! Pereis, malaperis de subita teruro!
20 Simile al sonĝo post la vekiĝo, Vi, ho mia Sinjoro, en kolero tute sensignifigas ilian bildon.
21 Kiam bolis mia koro Kaj turmentiĝis mia internaĵo,
22 Tiam mi estis senklerulo kaj mi ne komprenis; Mi estis kiel bruto antaŭ Vi.
23 Sed mi ĉiam estas apud Vi; Vi tenas min je la dekstra mano.
24 Per Via konsilo Vi min kondukas, Kaj poste Vi akceptas min kun honoro.
25 Kiu estas por mi en la ĉielo? Kaj krom Vi mi nenion volas sur la tero.
26 Konsumiĝas mia karno kaj mia koro; Sed la fortikaĵo de mia koro kaj mia parto estas Dio por eterne.
27 Jen tiuj, kiuj malproksimiĝas de Vi, pereas; Vi ekstermas ĉiun, kiu perfidiĝis al Vi.
28 Sed al mi estas bone, ke mi estas proksima al Dio; Sur mian Sinjoron, sur la Eternulon, mi metis mian fidon, Por rakonti ĉiujn Viajn farojn.
1 De feito Deus é bom para com Israel, Para com os que são puros de coração.
2 Mas quanto a mim, quase que os pés me resvalaram; Pouco faltou que os meus passos escorregassem.
3 Pois eu tinha inveja dos arrogantes, Vendo a prosperidade dos perversos.
4 Porque eles não têm apertos, São e robusto é o seu corpo.
5 Não participam das tribulações humanas, Nem como os outros homens são flagelados.
6 Por isso a soberba os cinge com um colar; A violência, como um vestido, os cobre.
7 Os olhos soltam-lhes da gordura, As fantasias da sua mente trasbordam.
8 Eles motejam e falam maliciosamente da opressão; Falam arrogantemente.
9 Põem nos céus a sua boca, E a sua língua percorre a terra.
10 Portanto para tais se desvia tal povo, Que bebe as suas águas em abundância,
11 Dizendo: Como sabe Deus? Acaso há conhecimento no Altíssimo?
12 Eis que tais são os perversos; E estando sempre em segurança, aumentam de opulência.
13 De certo em vão é que tenho purificado o meu coração, E lavado as minhas mãos na inocência,
14 Pois tenho sido afligido de contínuo, E castigado toda a manhã.
15 Se eu tivesse dito: Proferirei tais palavras, Eis que me teria havido traiçoeiramente para com a geração de teus filhos.
16 Quando eu pensava para compreender isto, Achei que era tarefa difícil para mim;
17 Até que entrei no santuário de Deus, E considerei o fim deles.
18 De certo tu os colocas em lugares escorregadios, Tu os lanças em destruição.
19 Como são levados à destruição num momento! Ficam de todo consumidos de terrores.
20 Como um sonho, quando se acorda; Assim tu, ó Senhor, ao despertares, desprezarás a imagem deles.
21 Quando o meu coração se exacerbava, E sentia retalharem-se-me os rins,
22 Eu estava embrutecido e ignorante: Tornei-me como um animal diante de ti.
23 Todavia estava eu de contínuo contigo, Tu me tomaste pela mão direita.
24 Guiar-me-ás com o teu conselho, E depois me receberás na glória.
25 Quem, senão a ti, tenho eu nos céus? Não há na terra quem eu deseje além de ti.
26 Desfalecem a minha carne e o meu coração; Do meu coração, porém, Deus é a fortaleza, e o meu quinhão para sempre.
27 Pois eis que hão de perecer os que se apartam de ti; Exterminarás a todos os que se desviam de ti.
28 Mas quanto a mim, bom é aproximar-me de Deus; No Senhor Jeová ponho o meu refúgio, Para que eu fale de todas as suas obras. aflito