1 Al la ĥorestro. Por ŝuŝan-eduto. Instrua verko de David, kiam li militis kun Sirio Mezopotamia kaj kun Sirio Coba, kaj kiam Joab, revenante, batis dek du mil Edomidojn en la Valo de Salo. Ho Dio, Vi forlasis nin, Vi disbatis nin; Vi koleris; rekonsolu nin.

2 Vi ekskuis la teron kaj fendis ĝin; Resanigu ĝiajn vundojn, ĉar ĝi ŝanceliĝas.

3 Vi sentigis al Via popolo pezan sorton; Vi trinkigis al ni vinon senkonsciigan.

4 Sed Vi donis standardon al tiuj, kiuj Vin timas, Por ke ili ĝin levu pro la vero. Sela.

5 Por ke liberiĝu Viaj amatoj, Helpu per Via dekstra mano, kaj aŭskultu min.

6 Dio diris en Sia sanktejo:Mi triumfos; Mi dividos Ŝeĥemon, kaj la valon Sukot Mi mezuros.

7 Al Mi apartenas Gilead, al Mi apartenas Manase; Efraim estas la forto de Mia kapo, Jehuda estas Mia sceptro.

8 Moab estas Mia lavopelvo; Sur Edomon Mi ĵetos Mian ŝuon; Super Filiŝtujo Mi triumfe krios.

9 Kiu enkondukos min en fortikigitan urbon? Kiu alkondukos min ĝis Edom?

10 Ĉu ne Vi, ho Dio, forlasis nin? Vi ne eliras, ho Dio, kun niaj militistaroj.

11 Donu al ni helpon kontraŭ la malamiko; Vanta estas helpo de homo.

12 Kun Dio ni faros heroaĵojn; Kaj Li dispremos niajn malamikojn.

1 Ó Deus, tu nos rejeitaste, nos derrubaste; Tens estado indignado; ó restabelece-nos de novo.

2 Fizeste estremecer a terra, fendeste-a; Repara as suas fendas, porque ela ameaça ruínas.

3 Fizeste passar o teu povo por duro transe; Deste-nos a beber o vinho de aturdimento.

4 Deste um estandarte aos que te temem, Para fugirem de diante do arco. (Selá)

5 Para que os teus amados sejam livres, Salva com a tua destra, e responde-nos.

6 Deus falou na sua santidade: Exultarei; Dividirei a Siquém, e medirei o vale de Sucote.

7 Meu é Gileade, e meu é Manassés; Também Efraim é a defesa da minha cabeça: Judá é o meu cetro.

8 Moabe é o meu vaso de lavar, A Edom atirarei o meu sapato; Por amor de mim, ó Filístia, rompe em alvoroço.

9 Quem me introduzirá na cidade fortificada? Quem me levará até Edom?

10 Não nos rejeitaste tu, ó Deus? Não sais, ó Deus, com os nossos exércitos.

11 Dá-nos auxílio contra o adversário, Pois vão é o socorro da parte do homem.

12 Em Deus faremos proezas: Porque é ele quem calcará aos pés os nossos adversários.