1 Venu, ni kantu al la Eternulo; Ni ĝoje kriu al la rifuĝejo de nia helpo.

2 Ni venu antaŭ Lian vizaĝon kun glorado, Per psalmoj ni ĝoje kriu al Li.

3 Ĉar granda Dio estas la Eternulo Kaj granda Reĝo super ĉiuj dioj,

4 Kiu havas en Sia mano la profundaĵojn de la tero, Kaj al kiu apartenas la altaĵoj de la montoj;

5 Al kiu apartenas la maro, kaj Li ĝin faris, Kaj la sekteron Liaj manoj kreis.

6 Venu, ni kliniĝu, ni ĵetu nin teren, Ni genuu antaŭ la Eternulo, nia Kreinto.

7 Ĉar Li estas nia Dio, Kaj ni estas la popolo de Lia paŝtejo kaj la ŝafoj de Lia mano. Hodiaŭ, se vi aŭskultas Lian voĉon,

8 Ne obstinigu vian koron, kiel en Meriba, Kiel en la tago de Masa en la dezerto,

9 Kiam viaj patroj Min incitis, Esploris kaj vidis Mian faron.

10 Kvardek jarojn Mi indignis kontraŭ tiu generacio, Kaj Mi diris:Ili estas popolo kun koro malĝusta, Kaj ili ne volas koni Miajn vojojn;

11 Tial Mi ĵuris en Mia kolero, Ke ili ne venos en Mian ripozejon.

1 Vinde, cantemos a Jeová, Jubilemos à rocha da nossa salvação.

2 Apresentemo-nos diante dele com ação de graças, Celebremo-lo com salmos,

3 Porque Jeová é Deus grande, E Rei grande sobre todos os deuses.

4 Nas suas mãos estão as profundezas da terra, E as alturas dos montes são suas.

5 Seu é o mar, e ele o fez; E as suas mãos formaram a terra seca.

6 Ó vinde, adoremos e prostremo-nos; Ajoelhemos diante de Jeová que nos criou,

7 Porque ele é o nosso Deus, E nós povo do seu pasto e ovelhas que ele guia. Hoje se ouvirdes a sua voz,

8 Não endureçais o vosso coração como em Meribá, Como no dia de Massá no deserto,

9 Quando vossos pais me tentaram, Me provaram e viram as minhas obras.

10 Durante quarenta anos estive desgostado com aquela geração, E disse: É um povo que erra de coração, E não tem conhecido os meus caminhos;

11 Pelo que na minha ira jurei Que não entrariam no meu repouso.