1 Salmo di Asaf. IL Signore, l’Iddio degl’iddii, ha parlato, ed ha gridato alla terra, Dal sol Levante, infino al Ponente.
2 Iddio è apparito in gloria, Da Sion, luogo di compiuta bellezza.
3 L’Iddio nostro verrà, e non se ne starà cheto; Egli avrà davanti a sè un fuoco divorante, E d’intorno a sè una forte tempesta.
4 Egli griderà da alto al cielo, Ed alla terra, per giudicare il suo popolo;
5 E dirà: Adunatemi i miei santi, I quali han fatto meco patto con sacrificio.
6 E i cieli racconteranno la sua giustizia; Perciocchè egli è Iddio Giudice. Sela
7 Ascolta, popol mio, ed io parlerò; Ascolta, Israele, ed io ti farò le mie protestazioni. Io sono Iddio, l’Iddio tuo.
8 Io non ti riprenderò per li tuoi sacrificii, Nè per li tuoi olocausti che mi sono continuamente presentati.
9 Io non prenderò giovenchi dalla tua casa, Nè becchi dalle tue mandre.
10 Perciocchè mie sono tutte le bestie delle selve; Mio è tutto il bestiame che è in mille monti.
11 Io conosco tutti gli uccelli de’ monti; E le fiere della campagna sono a mio comando.
12 Se io avessi fame, io non te lo direi; Perciocchè il mondo, e tutto quello ch’è in esso, è mio.
13 Mangio io carne di tori, O bevo io sangue di becchi?
14 Sacrifica lode a Dio, E paga all’Altissimo i tuoi voti.
15 E invocami nel giorno della distretta, Ed io te ne trarrò fuori, e tu mi glorificherai
16 Ma all’empio Iddio ha detto: Che hai tu da far a raccontare i miei statuti, Ed a recarti il mio patto in bocca?
17 Conciossiachè tu odii correzione, E getti dietro a te le mie parole.
18 Se tu vedi un ladro, tu prendi piacere d’essere in sua compagnia; E la tua parte è con gli adulteri.
19 Tu metti la tua bocca al male, E la tua lingua congegna frode.
20 Tu siedi, e parli contro al tuo fratello, E metti biasimo sopra il figliuol di tua madre.
21 Tu hai fatte queste cose, ed io mi sono taciuto; E tu hai pensato, che del tutto io era simile a te. Io ti arguirò, e te le spiegherò in su gli occhi.
22 Deh! intendete questo, voi che dimenticate Iddio; Che talora io non rapisca, e non vi sia alcuno che riscuota.
23 Chi sacrifica lode mi glorifica, E chi addirizza la sua via, Io gli mostrerò la salute di Dio
1 Asafin psalmi. Jumala, Herra Jumala, on puhunut ja kutsunut koolle koko maanpiirin, idän ääriltä kaukaiseen länteen saakka.
2 Siionista, täydellisen kauniista, Jumala ilmestyy kirkkaudessaan.
3 Meidän Jumalamme tulee, hän ei enää vaikene. Tuhon tuli kulkee hänen edellään, myrsky raivoaa hänen ympärillään.
4 Hän kutsuu todistajikseen taivaan ja maan, hän vaatii kansansa tilille.
5 Kootkaa luokseni kaikki minun palvelijani, jotka ovat uhrein tehneet kanssani liiton.
6 Taivaat julistavat Jumalan vanhurskautta. Hän on oikeuden Jumala. (sela)
8 En nuhtele sinua uhriesi tähden, sillä polttouhrisi ovat aina edessäni.
9 En vaadi härkää talostasi, en vuohia tarhoistasi,
10 sillä minun ovat kaikki metsän eläimet, kaikki eläimet tuhansilla vuorilla.
11 Minun ovat kaikki vuorten linnut ja laaksojen moninaiset eläimet.
12 Jos minun olisi nälkä, en sanoisi sitä sinulle, sillä minun on koko maanpiiri, kaikki mitä on.
13 Söisinkö härkien lihaa, joisinko vuohien verta?
14 Anna Jumalalle uhriksi kiitos, täytä lupauksesi Korkeimmalle.
17 sinä, joka et ota vastaan ojennusta vaan heität käskyni selkäsi taakse?
18 Jos näet varkaan, otat hänet ystäväksi, pidät yhtä avionrikkojien kanssa.
19 Sinä annat suusi puhua pahaa, kielesi punoa petosta.
20 Sinä istut ja puhut pahaa veljestäsi, panettelet oman äitisi poikaa.
21 Pysyisinkö hiljaa, kun sinä teet noin? Sinä luulet, että minä olen sinun kaltaisesi. Mutta minä panen sinut vastaamaan teoistasi, asetan sinut tuomiolle.
22 Ymmärtäkää tämä, te jotka unohdatte Jumalan! Muuten minä raatelen teidät, eikä pelastajaa ole.