1 Au chef des chantres. Sur Colombe des térébinthes lointains. Hymne de David. Lorsque les Philistins le saisirent à Gath. Aie pitié de moi, ô Dieu! car des hommes me harcèlent; Tout le jour ils me font la guerre, ils me tourmentent.

2 Tout le jour mes adversaires me harcèlent; Ils sont nombreux, ils me font la guerre comme des hautains.

3 Quand je suis dans la crainte, En toi je me confie.

4 Je me glorifierai en Dieu, en sa parole; Je me confie en Dieu, je ne crains rien: Que peuvent me faire des hommes?

5 Sans cesse ils portent atteinte à mes droits, Ils n'ont à mon égard que de mauvaises pensées.

6 Ils complotent, ils épient, ils observent mes traces, Parce qu'ils en veulent à ma vie.

7 C'est par l'iniquité qu'ils espèrent échapper: Dans ta colère, ô Dieu, précipite les peuples!

8 Tu comptes les pas de ma vie errante; Recueille mes larmes dans ton outre: Ne sont-elles pas inscrites dans ton livre?

9 Mes ennemis reculent, au jour où je crie; Je sais que Dieu est pour moi.

10 Je me glorifierai en Dieu, en sa parole; Je me glorifierai en l'Eternel, en sa parole;

11 Je me confie en Dieu, je ne crains rien: Que peuvent me faire des hommes?

12 O Dieu! je dois accomplir les voeux que je t'ai faits; Je t'offrirai des actions de grâces.

13 Car tu as délivré mon âme de la mort, Tu as garanti mes pieds de la chute, Afin que je marche devant Dieu, à la lumière des vivants.

1 Al la ĥorestro. Por Jonatelem-reĥokim. Verko de David, kiam kaptis lin la Filiŝtoj en Gat. Korfavoru min, ho Dio, ĉar homo volas min engluti, Dum la tuta tago malamiko min premas.

2 Miaj malamikoj volas min engluti ĉiutage, Ĉar multaj militas kontraŭ mi fiere.

3 En la tago, kiam mi timas, Mi fidas Vin.

4 Dion, kies vorton mi gloras, Tiun Dion mi fidas; mi ne timas: Kion karno faros al mi?

5 Dum la tuta tago ili atakas miajn vortojn; Ĉiuj iliaj pensoj pri mi estas por malbono.

6 Ili kolektiĝas, embuskas, observas miajn paŝojn, Penante kapti mian animon.

7 Por ilia malbonago repagu al ili, En kolero faligu la popolojn, ho Dio!

8 Mian vagadon Vi kalkulis; Metu miajn larmojn en Vian felsakon, Ili estas ja en Via libro.

9 Tiam miaj malamikoj returniĝos malantaŭen en la tago, kiam mi vokos; Tion mi scias, ke Dio estas kun mi.

10 Mi gloros vorton de Dio; Mi gloros vorton de la Eternulo.

11 Dion mi fidas, mi ne timas: Kion faros al mi homo?

12 Mi faris al Vi, ho Dio, promesojn, Mi plenumos al Vi dankoferojn.

13 Ĉar Vi savis mian animon de la morto, Kaj miajn piedojn de falpuŝiĝo, Por ke mi iradu antaŭ Dio En la lumo de la vivo.