1 Depois disso vi nos quatro cantos do mundo quatro anjos em pé. Eles estavam segurando os quatro ventos da terra a fim de que nenhum vento soprasse sobre ela, nem sobre o mar, nem sobre nenhuma árvore. 2 Então vi outro anjo, que subia do lado leste e que tinha na mão o sinete do Deus vivo. Ele gritou com voz bem forte para os quatro anjos que tinham recebido o poder de fazer estragos na terra e no mar. 3 O anjo disse:

— Não façam estragos na terra, nem no mar, nem nas árvores, até que marquemos com o sinete a testa dos servos do nosso Deus.

4 Aí me foi dito o número dos que foram marcados: eram cento e quarenta e quatro mil. Eles pertenciam a todas as tribos do povo de Israel, 5-8 doze mil de cada tribo: de Judá, Rúben, Gade, Aser, Naftali, Manassés, Simeão, Levi, Issacar, Zebulom, José e Benjamim.

9 Depois disso olhei e vi uma multidão tão grande, que ninguém podia contar. Eram de todas as nações, tribos, raças e línguas. Estavam de pé diante do trono e do Cordeiro, vestidos de roupas brancas, e tinham folhas de palmeira nas mãos. 10 E gritavam bem alto:

— Do nosso Deus, que está sentado no trono, e do Cordeiro vem a nossa salvação.

11 Todos os anjos estavam de pé em volta do trono, dos líderes e dos quatro seres vivos. Então eles se jogaram diante do trono, encostaram o rosto no chão e adoraram a Deus, 12 dizendo:

— Amém! Ao nosso Deus pertencem para todo o sempre o louvor, a glória, a sabedoria, a gratidão, a honra, o poder e a força! Amém!

13 Um dos líderes me perguntou:

— Quem são estes que estão vestidos de branco? De onde foi que vieram?

14 — Eu não sei. O senhor sabe! — respondi.

Então ele me disse:

— Estes são os que atravessaram sãos e salvos a grande perseguição. São as pessoas que lavaram as suas roupas no sangue do Cordeiro, e elas ficaram brancas. 15 É por isso que essas pessoas estão de pé diante do trono de Deus e o servem de dia e de noite no seu templo. E aquele que está sentado no trono as protegerá com a sua presença. 16 Elas nunca mais terão fome nem sede. Nem o sol nem qualquer outro calor forte as castigará. 17 Pois o Cordeiro, que está no meio do trono, será o pastor dessas pessoas e as guiará para as fontes das águas da vida. E Deus enxugará todas as lágrimas dos olhos delas.

1 Dnohch sieh i(ich) vier Engel schtoh an d vier Ecke vu d Erde, de hebe (halte) de vier Winde dr Erde fescht, dmit kei Wind iba d Erde blost noh iba des Meer noh iba irgendeinen Baum.

2 Un i(ich) sieh ä andere Engel ufschtiege vum Ufgang dr Sunne her, der het des Siegel vum lebändige Gott un reft mit großa Schtimm zue d vier Engel, däne Macht ge war, d Erde un däm Meer Schadä z doe:

3 Den d Erde un däm Meer un d Baim kei Schadä, bis ma(mir) de Knecht unsares Gottes a ihra Schtirn vusieglet hän.

4 Un i(ich) ha ghärt de Zahl dera, de vusieglet wäre: hundatvierävierzigdusig, de vusieglet ware üs ällei Schtämm Israels:

5 üs däm Schtamm Juda zwöelfdusig vusiegelti, üs däm Schtamm Ruben zwöelfdusig, üs däm Schtamm Gad zwöelfdusig,

6 üs däm Schtamm Asser zwöelfdusig, üs däm Schtamm Naftali zwöelfdusig, üs däm Schtamm Manasse zwöelfdusig,

7 üs däm Schtamm Simeon zwöelfdusig, üs däm Schtamm Levi zwöelfdusig, üs däm Schtamm Issachar zwöelfdusig,

8 üs däm Schtamm Sebulon zwöelfdusig, üs däm Schtamm Josef zwöelfdusig, üs däm Schtamm Benjamin zwöelfdusig vusiegelti.

9 Dnohch sieh i(ich), un lueg, ä großi Schar, de nemads zehle ka, üs ällei Natione un Schtämm un Mensche un Schproche; de gschtande sin vor däm Thron un vor rem Lamm, azogä mit wieße Kleida un mit Palmzwiege in ihre Händ(Pfode),

10 un refe mit großa Schtimm: Des Heil isch bi däm, der uf däm Thron hockt, unsam Gott, un däm Lamm!

11 Un alli Engel sin rings um d Thron gschtande un um di Älteschte un um de vier Gschtalte un flege ane vor rem Thron uf ihr Visasch (Gsicht) un bäte Gott a

12 un sage: Amen, Lob un Ehri un Wisheit un Dank un Pries un Kraft un Schtärk isch unsam Gott vu Ewigkeit zue Ewigkeit! Amen.

13 Un eina vu d Älteschte fangt a un sait zue ma(mir): Wer sin de, de mit d wieße Kleida azogä sin, un woher sin sie kumme?

14 Un i(ich) sag zue nem: Herr, dü weisch`s. Un na(er) sait zue ma(mir): De sin's, de kumme sin üs dr große Trebsal un hän ihri Kleida gwäsche un hän ihri Kleida hell gmacht im Bloet vum Lamm.

15 Drum sin sie vor rem Thron Gottes un diene nem Dag un Nacht in sinem Tempel; un der uf däm Thron hockt, wird iba ne huse.

16 Sie wäre nimi hunga ha noh durscht; s wird au nit uf fene laschte d Sunne odr irgendeine Hitz;

17 denn des Lamm midde uf däm Thron wird sie weide un leite zue d Quelle vum lebändige Wassa, un Gott wird abwische alli Träne vu ihre Auge.