1 Depois disso ouvi no céu uma voz forte como se fosse a de uma grande multidão, que dizia:
— Aleluia! A salvação, a glória e o poder pertencem ao nosso Deus! 2 Os seus julgamentos são verdadeiros e justos. Ele condenou a famosa prostituta que corrompia a terra com a sua imoralidade. Deus a castigou porque ela havia matado os servos dele.
3 E a multidão disse outra vez:
— Aleluia! A fumaça do incêndio da grande cidade sobe para todo o sempre.
4 Então os vinte e quatro líderes e os quatro seres vivos caíram de joelhos e adoraram a Deus, que estava sentado no trono, e disseram:
— Amém! Aleluia!
5 Então veio do trono o som de uma voz, que dizia:
— Louvem o nosso Deus, todos os seus servos, todos os que o temem, tanto as pessoas importantes como as humildes!
6 Aí ouvi um som que parecia a voz de uma grande multidão, como o barulho de uma grande cachoeira ou como fortes trovões, que dizia:
— Aleluia! Pois o Senhor, nosso Deus, o Todo-Poderoso, é Rei! 7 Fiquemos alegres e felizes! Louvemos a sua glória! Porque chegou a hora da festa de casamento do Cordeiro, e a noiva já se preparou para recebê-lo. 8 A ela foi dado linho finíssimo, linho brilhante e puro para se vestir.
O linho são as boas ações do povo de Deus.
9 Então o anjo me disse:
— Escreva isto: "Felizes os que foram convidados para a festa de casamento do Cordeiro!"
E o anjo disse ainda:
— São essas as verdadeiras palavras de Deus.
10 Aí eu me ajoelhei aos pés do anjo para adorá-lo, mas ele me disse:
— Não faça isso! Pois eu sou servo de Deus, assim como são você e os seus irmãos que continuam fiéis à verdade revelada por Jesus. Adore a Deus!
Pois a verdade revelada por Jesus é a mensagem que o Espírito entrega aos profetas.
11 Em seguida vi o céu aberto, e apareceu um cavalo branco. O seu cavaleiro se chama Fiel e Verdadeiro. Ele julga e combate com justiça. 12 Os seus olhos eram como chamas de fogo, e ele tinha muitas coroas na cabeça. Havia escrito nele um nome que ninguém conhece, a não ser ele mesmo. 13 A sua capa estava encharcada de sangue. Ele se chama "A Palavra de Deus". 14 Os exércitos do céu o seguiam, montados em cavalos brancos e vestidos de linho branco e puro. 15 Da sua boca saía uma espada afiada, com a qual ele vencerá as nações. Ele as governará com uma barra de ferro e pisará as uvas no tanque do furor da ira do Deus Todo-Poderoso. 16 Na capa e na perna dele estava escrito este nome: "Rei dos reis e Senhor dos senhores."
17 Então vi um anjo que estava de pé sobre o sol. Ele gritou com voz forte, dizendo o seguinte para todas as aves que estavam voando bem alto:
— Venham e se ajuntem para o grande banquete de Deus! 18 Venham e comam a carne de reis, de generais e de soldados, de cavalos e de cavaleiros e de todas as pessoas, sejam escravas ou livres, sejam importantes ou humildes.
19 Depois vi o monstro e os reis do mundo inteiro e os seus exércitos reunidos para lutar contra aquele que estava montado no cavalo e contra o seu exército. 20 O monstro foi feito prisioneiro junto com o falso profeta , que havia feito coisas espantosas na sua presença. Com aquelas coisas ele havia enganado os que tinham o sinal do monstro e os que haviam adorado a imagem do monstro. O monstro e o falso profeta foram jogados vivos no lago de fogo que queima com enxofre . 21 Os seus exércitos foram mortos pela espada que saía da boca daquele que estava montado no cavalo branco. E todas as aves comeram da carne deles até não quererem mais.
1 Dnohch ha i(ich) ebis ghärt we ä großi Schtimm vu einarä große Schar im Himmel, de sait: Halleluja! S Heil un d Herrlichkeit un d Kraft kähre unsarem Gott!
2 Denn wohr un Grecht sin sini Gricht, daß sa(er) de großi Hure vuurdeilt het, de d Erde mit ihra Hurarai vudorbe het, un het des Bloet vu sinene Knecht grächt, des ihri Händ(Pfode) vuschittet hän.
3 Un sie sage zum zweitenmol: Halleluja! Un ihr Rauch schtiegt uf in Ewigkeit.
4 Un de vieräzwanzig Älteschte un de vier Gschtalte flege ane un bäte Gott a, der uf fem Thron hockt, un sage: Amen, Halleluja!
5 Un ä Schtimm goht üs vum Thron: Lobt unseren Gott, alli sini Knecht un de nen firchte, klei un groß!
6 Un i(ich) ha ebis ghärt we ä Schtimm eina große Schar un we ä Schtimm großa Wassa un we ä Schtimm schtarka Dunnda, de sait: Halleluja! Denn dr Herr, unsa Gott, dr Allmächtige, het des Rich ignumme!
7 Len uns(us) fräie un frehlich si un nem d Ehri ge; denn d Hochziit vum Lamm isch kumme, un sini Braut het sich parrat gmacht.
8 Un s wird ihr ge, sich azdoe mit schenem reine (sufare) Leine. Des Leine aba isch d Grechtigkeit dr Heilige.
9 Un na(er) sait zue ma(mir): Schrieb: Selig sin, de zum Hochziitsässä vum Lamm bruefe sin. Un na(er) sait zue ma(mir): Des sin erliche (wori) Wort Gottes.
10 Un i(ich) flegt ane zue sinene Feß, um nen azbäte. Un na(er) sait zue ma(mir): Doe s nit! Ich bi di un dinene Breda Mitknecht, de des Zignis Jesus hän. Bät Gott a! Des Zignis Jesus aba isch d Geischt dr Wissagig.
11 Un i(ich) sieh d Himmel ufdoe; un lueg, ä wießes Ross (Gaul). Un der druf hockt, hieß: Treu un Gwiß, un na(er) richte un kämpft mit Grechtigkeit.
12 Un sini Auge sin we ä Fiirflamme, un uf sinem Schädel sin vieli Krone; un na(er) trait ä Name gschriebe, den nemads kennt als sa(er) selbscht.
13 Un na(er) war azogä mit nem Gwand (Häß), des mit Bloet tränkt war, un si Name isch: Des Wort Gottes.
14 Un nem goht des Heer vum Himmel uf wieße Gäul (Pferde, Ross)nohch, azogä mit wießa, reina (sufare) Leine.
15 Un üs sinem Mul (Gosch) goht ä scharfes Schwert, daß sa(er) dmit d Velka schlat; un na(er) wird sie regiere mit isernem Schtägä (Bängel); un na(er) trammt de Kelter, voll vum Wi vum grimmige Zorn (Wuet) Gottes, vum Allmächtige,
16 un trait ä Name gschriebe uf sinem Gwand (Häß) un uf vu sinere Hüfte (Siete): Kenig alla Kenig un Herr alla Herren.
17 Un i(ich) sieh ä Engel in d Sunne schtoh, un na(er) reft mit großa Schtimm ällei Vegel zue, de hoch am Himmel flege: Kummt, vusammelt äich zum große Ässe Gottes
18 un ässä des Fleisch vu d Kenig un d Hauptlit un des Fleisch vu d Starke un dr Gäul (Pferde, Ross) un vu däne, de druf hocke, un des Fleisch vu ällei Fraie un Sklave, dr Kliene un dr Greschte!
19 Un i(ich) sieh des Tier un d Kenig uf Erde un ihri Heere vusammelt, Kreg z fihre mit däm, der uf fem Gaul (Ross) hockt, un mit sinem Heer.
20 Un des Tier wird packt un mit nem dr falsche Prophet, der vor sinene Auge de Zeiche doe het, durch weli na(er) de vufihrt het, de des Zeiche vum Tier agnumme un des Bild vum Tier abäte hän Lebendig wäre de beidi in d fiirpfuhl gworfe, der mit Schwefel brennt.
21 Un de andere wäre erschla mit däm Schwert, des üs däm Mul (Gosch) vu däm goht, der uf fem Gaul (Ross) hockt. Un alli Vegel wäre satt vu ihrem Fleisch.