1 Jesus chamou os seus doze discípulos e lhes deu autoridade para expulsar espíritos maus e curar todas as enfermidades e doenças graves. 2 São estes os nomes dos doze apóstolos: primeiro, Simão, chamado Pedro, e o seu irmão André; Tiago e o seu irmão João, filhos de Zebedeu; 3 Filipe, Bartolomeu, Tomé e Mateus, o cobrador de impostos; Tiago, filho de Alfeu; Tadeu 4 e Simão, o nacionalista; e Judas Iscariotes, que traiu Jesus.
5 Jesus enviou esses doze homens, dando-lhes a seguinte ordem:
— Não vão aos lugares onde vivem os não judeus, nem entrem nas cidades dos samaritanos. 6 Pelo contrário, procurem as ovelhas perdidas do povo de Israel. 7 Vão e anunciem isto: "O Reino do Céu está perto." 8 Curem os leprosos e outros doentes, ressuscitem os mortos e expulsem os demônios. Vocês receberam sem pagar; portanto, deem sem cobrar. 9 Não levem guardados no cinto nem ouro, nem prata, nem moedas de cobre. 10 Nesta viagem não levem sacola, nem uma túnica a mais, nem sandálias, nem bengala para se apoiar, pois o trabalhador tem o direito de receber o que precisa para viver.
11 — Quando entrarem numa cidade ou povoado, procurem alguém que queira recebê-los e fiquem hospedados na casa dessa pessoa até irem embora daquele lugar. 12 Quando entrarem numa casa, digam: "Que a paz esteja nesta casa!" 13 Se as pessoas daquela casa receberem vocês bem, que a saudação de paz fique com elas. Mas, se não os receberem bem, retirem a saudação. 14 E, se em alguma casa ou cidade as pessoas não quiserem recebê-los, nem ouvi-los, saiam daquele lugar. E na saída sacudam o pó das suas sandálias, como sinal de protesto contra aquela gente. 15 Eu afirmo a vocês que isto é verdade: no Dia do Juízo, Deus terá mais pena das cidades de Sodoma e de Gomorra do que daquela cidade.
16 — Escutem! Eu estou mandando vocês como ovelhas para o meio de lobos. Sejam espertos como as cobras e sem maldade como as pombas. 17 Tenham cuidado, pois vocês serão presos, e levados ao tribunal, e serão chicoteados nas sinagogas. 18 Por serem meus seguidores, vocês serão levados aos governadores e reis para serem julgados e falarão a eles e aos não judeus sobre o evangelho. 19 Quando levarem vocês para serem julgados, não fiquem preocupados com o que deverão dizer ou como irão falar. Quando chegar o momento, Deus dará a vocês o que devem falar. 20 Porque as palavras que disserem não serão de vocês mesmos, mas virão do Espírito do Pai de vocês, que fala por meio de vocês.
21 — Muitos entregarão os seus próprios irmãos para serem mortos, e os pais entregarão os filhos. Os filhos ficarão contra os pais e os matarão. 22 Todos odiarão vocês por serem meus seguidores. Mas quem ficar firme até o fim será salvo. 23 Quando vocês forem perseguidos numa cidade, fujam para outra. Eu afirmo a vocês que isto é verdade: vocês não acabarão o seu trabalho em todas as cidades de Israel antes que venha o Filho do Homem.
24 — Nenhum aluno é mais importante do que o seu professor, e nenhum empregado é mais importante do que o seu patrão. 25 Portanto, o aluno deve ficar satisfeito em ser como o seu professor, e o empregado, em ser como o seu patrão. Se o chefe da família é chamado de Belzebu, então as pessoas dessa família serão xingadas de nomes piores ainda.
26 — Portanto, não tenham medo de ninguém. Tudo o que está coberto vai ser descoberto; e tudo o que está escondido será conhecido. 27 O que estou dizendo a vocês na escuridão repitam na luz do dia. E o que vocês ouviram em segredo anunciem abertamente. 28 Não tenham medo daqueles que matam o corpo, mas não podem matar a alma. Porém tenham medo de Deus, que pode destruir no inferno tanto a alma como o corpo. 29 Por acaso não é verdade que dois passarinhos são vendidos por algumas moedinhas? Porém nenhum deles cai no chão se o Pai de vocês não deixar que isso aconteça. 30 Quanto a vocês, até os fios dos seus cabelos estão todos contados. 31 Portanto, não tenham medo, pois vocês valem mais do que muitos passarinhos.
32 — Se uma pessoa afirmar publicamente que pertence a mim, eu também, no Dia do Juízo, afirmarei diante do meu Pai, que está no céu, que ela pertence a mim. 33 Mas, se uma pessoa disser publicamente que não pertence a mim, eu também, no Dia do Juízo, direi diante do meu Pai, que está no céu, que ela não pertence a mim.
34 — Não pensem que eu vim trazer paz ao mundo. Não vim trazer a paz, mas a espada. 35 Eu vim para pôr os filhos contra os pais, as filhas contra as mães e as noras contra as sogras. 36 E assim os piores inimigos de uma pessoa serão os seus próprios parentes.
37 — Quem ama o seu pai ou a sua mãe mais do que ama a mim não merece ser meu seguidor. Quem ama o seu filho ou a sua filha mais do que ama a mim não merece ser meu seguidor. 38 Não serve para ser meu seguidor quem não estiver pronto para morrer como eu vou morrer e me acompanhar. 39 Quem procura os seus próprios interesses nunca terá a vida verdadeira; mas quem esquece a si mesmo, porque é meu seguidor, terá a vida verdadeira.
40 — Quem recebe vocês está recebendo a mim; e quem me recebe está recebendo aquele que me enviou. 41 Quem receber um profeta, porque este é profeta, terá uma parte da recompensa dele; e quem receber uma pessoa boa, porque ela é boa, terá uma parte da recompensa dela.
42 — Eu afirmo a vocês que isto é verdade: quem, apenas por ser meu seguidor, der ainda que seja um copo de água fria ao menor dos meus seguidores, certamente receberá a sua recompensa.
1 Un na(er) reft sini zwöelf Jinger zue sich un git ne Macht iba di schlechte Geischta, daß sie`s üstribe un heile alli Krankkete un alli Gebreche.
2 D Näme aba vu d zwöelf Aposchtel sin de: zerscht Simon, gnennt Petrus, un Andreas, si Brueda; Jakobus, dr Bue vum Zebedäus, un Johannes, si Brueda;
3 Philippus un Bartholomäus; Thomas un Matthäus, dr Zöllna; Jakobus, dr Bue vum Alphäus, un Thaddäus;
4 Simon Kananäus un Judas Iskariot, der nen vurote het.
5 De Zwöelf schickt Jesus üs, bfielt tene un het gsait: Gehn nit d Wäg zue d Heide un zehn in kei Schtadt vu d Samariter,
6 sundern gehn hi zue d vulorene Schof üs sem Hus Israel.
7 Gehn aba un predige un sage: Des Himmelrich isch nooch herkumme.
8 Macht Kranki gsund, weckt Doti uf, macht Üssätzigi sufa, tribä besi Geischta üs. Umsunscht hän ihr's gregt, umsunscht gen`s au.
9 Ihr sollt nit Gold noh Silba noh Kupfer in äirem Girtel ha,
10 au kei Däsche, au nit zwei Hembte, keini Schoeh, au kei Schtäckä. Denn ä Arbeita isch si Ässä wert.
11 Wenn ihr aba in ä Schtadt odr ä Dorf (Kaff) gehn, do froge nohch, ob jemads drin isch, der`s wert isch; un bi däm bliebe, bis sa witagehn.
12 Wenn ihr aba in ä Hus gehn, so greßt`s;
13 un wenn`s des Hus wert isch, wird aicha Friede uf sie kumme. Isch`s aba nit wert, so wird sich aicha Friede wieda zue äich wende.
14 Un wenn äich jemads nit ufnihmt un äiri Wort nit härä wird, so gehn üsä üs däm Hus odr dr Schtadt un schittle d Schtaub vu äire Feß.
15 Gwiß, i(ich) sag äich: Dem Land vu d Sodomer un Gomorrer wird`s bessa ergoh am Dag vum Gricht als der Schtadt.
16 Lueg (gib obacht), i(ich) schick äich we Schof midde unda d Wöelf. Drum sin schlau we de Schlange un ohni Falsch we de Duebe.
17 Hete äich aba vor d Mensche; denn sie wäre äich d Grichte ibaantworte un wäre äich üsbeitsche in ihre Synagoge (Gotteshus) (Gotteshiisa).
18 Un ma wird äich vor Schtadthaltr un Kenig fihre wägä ma(mir), däne un d Heide zum Ziignis.
19 Wenn sie äich drno ibaantworte wäre, so sorge nit, we odr was sa schwätze sollt; denn`s soll äich zue dr Schtund ge wäre, was sa schwätze solle.
20 Denn nit ihr sin`s, de do schwätze, sundern vum Vada (Babbe) d Geischt isch`s, der durch äich schwätzt.
21 S wird aba ä Brueda d andre däm Dod priesge un dr Vada (Babbe) d Bue, un d Kinda wäre sich gege ihri Eltere schtelle un wäre sie umbringe helfe.
22 Un ihr wäre ghaßt wäre vu jedem wägä minem Name. Wer aba bis an`s End vuharrt, der wird selig wäre.
23 Wenn sie äich aba in einare Schtadt jage, so haue ab in ä anderi. Gwiß, i(ich) sag äich: Ihr sin mit d Schtädt Israels nit zue End, bis dr Menschebue kummt.
24 Dr Jinger schtoht nit iba sinem Meischta un dr Knecht nit iba sinem Herr.
25 S isch fir d Jinger gnoe, daß sa(er) isch we si Meischta un dr Knecht we si Herr. Hän sie d Husherr Beelzebul gnennt, weviel me wäre sie sini Husgnosse so nenne!
26 Drum firchtet äich nit vor ne.
27 Was i(ich) äich sag im Dunkle, des schwätzt im Lecht; un was äich gsait wird in`s Ohr, des predigt uf d Dächa.
28 Un firchte äich nit vor däne, de d Leib (Ranze) umbringe, doch d Seele nit umbringe kenne; firchtet äich aba viel me vor däm, der Leib (Ranze) un Seele vuderbe ka in dr Hell.
29 Kauft ma nit zwei Schpatze fir ä Grosche? Trozdäm flegt keina vu nene uf d Bode ohni äira Vada (Babbe).
30 Etze aba sin au äiri Hoor uf fem Schädel alli zehlt.
31 Drum firchte äich nit; ihr sin bessa als vieli Schpatze.
32 Wer drno mich bekannt macht vor d Lit, den will i(ich) au bekannt mache vor minem himmlische Vada (Babbe).
33 Wer mich aba vuliignet vor d Lit, den will i(ich) au vuliigne vor minem himmlische Vada (Babbe).
34 Ihr sollt nit meine, daß i(ich) kumme bi, Friede z bringe uf d Erde. Ich bi nit kumme, Friede z bringe, sundern s Schwert.
35 Denn i(ich) bi kumme, d Mensche z entzweie mit sinem Vada (Babbe) un Dochta mit ihra Muetter un d Schwiegadochta mit ihra Schwiegamuetter.
36 Un des Mensche Gegna(Feinde) wäre sini eigene Husgnosse si.
37 Wer Vada (Babbe) odr Muetter me liebt (leb het) als mich, der isch`s ma(mir) nit wert; un wer Bue odr Dochta me liebt (leb het) als mich, der isch`s ma(mir) nit wert.
38 Un wer nit si Kriiz uf sich nimmt un goht ma(mir) nohch, der isch`s ma(mir) nit wert.
39 Wer si Läbä findet, der wird's vuliere; un wer si Läbä vuliert wägä ma(mir), der wird's finde.
40 Wer äich ufnimmt, der nimmt mich uf; un wer mich ufnimmt, der nimmt den uf, der mich gschickt het.
41 Wer ä Prophete ufnimmt, wel`s ä Prophet isch, der wird d Lohn vumä Prophet gregä. Wer ä Grechte ufnimmt, wel s ä Grechte isch, der wird d Lohn vumä Grechte gregä.
42 Un wer einem vu d Geringe au nur ei Becha kaltes Wassa z trinke git, wel`s ä Jinger isch, gwiß i(ich) sag äich: s wird nem nit unbelohnt bliebe.