1 Jesus desceu do monte, e muitas multidões o seguiram. 2 Então um leproso chegou perto dele, ajoelhou-se e disse:
— Senhor, eu sei que o senhor pode me curar se quiser.
3 Jesus estendeu a mão, tocou nele e disse:
— Sim, eu quero. Você está curado.
No mesmo instante ele ficou curado da lepra. 4 Então Jesus lhe disse:
— Escute! Não conte isso para ninguém, mas vá pedir ao sacerdote que examine você. Depois, a fim de provar para todos que você está curado, vá oferecer o sacrifício que Moisés ordenou.
5 Quando Jesus entrou na cidade de Cafarnaum, um oficial romano foi encontrar-se com ele e pediu que curasse o seu empregado. 6 Ele disse:
— Senhor, o meu empregado está na minha casa, tão doente, que não pode nem se mexer na cama. Ele está sofrendo demais.
7 — Eu vou lá curá-lo! — disse Jesus.
8 O oficial romano respondeu:
— Não, senhor! Eu não mereço que o senhor entre na minha casa. Dê somente uma ordem, e o meu empregado ficará bom. 9 Eu também estou debaixo da autoridade de oficiais superiores e tenho soldados que obedecem às minhas ordens. Digo para um: "Vá lá", e ele vai. Digo para outro: "Venha cá", e ele vem. E digo também para o meu empregado: "Faça isto", e ele faz.
10 Quando Jesus ouviu isso, ficou muito admirado e disse aos que o seguiam:
— Eu afirmo a vocês que isto é verdade: nunca vi tanta fé, nem mesmo entre o povo de Israel! 11 E digo a vocês que muita gente vai chegar do Leste e do Oeste e se sentar à mesa no Reino do Céu com Abraão, Isaque e Jacó. 12 Mas as pessoas que deviam estar no Reino serão jogadas fora, na escuridão. Ali vão chorar e ranger os dentes de desespero.
13 E Jesus disse ao oficial:
— Vá para casa, pois será feito como você crê.
E naquele momento o empregado do oficial romano ficou curado.
14 Jesus foi à casa de Pedro e viu a sogra dele de cama, com febre. 15 Jesus tocou na mão dela, e a febre saiu dela. Então ela se levantou e começou a cuidar dele.
16 Depois do pôr do sol, o povo levou até Jesus muitas pessoas que estavam dominadas por demônios. E ele, apenas com uma palavra, expulsava os espíritos maus e curava todas as pessoas que estavam doentes. 17 Jesus fez isso para cumprir o que o profeta Isaías tinha dito:
"Ele levou as nossas doenças
e carregou as nossas enfermidades."
18 Jesus viu a multidão em volta dele e mandou os discípulos irem para o lado leste do lago. 19 Um mestre da Lei chegou perto dele e disse:
— Mestre, estou pronto a seguir o senhor para qualquer lugar aonde o senhor for!
20 Jesus respondeu:
— As raposas têm as suas covas, e os pássaros, os seus ninhos. Mas o Filho do Homem não tem onde descansar.
21 E outro, que era seguidor de Jesus, disse:
— Senhor, primeiro deixe que eu volte e sepulte o meu pai.
22 Jesus respondeu:
— Venha comigo e deixe que os mortos sepultem os seus mortos.
23 Jesus subiu num barco, e os seus discípulos foram com ele. 24 De repente, uma grande tempestade agitou o lago, de tal maneira que as ondas começaram a cobrir o barco. E Jesus estava dormindo. 25 Os discípulos chegaram perto dele e o acordaram, dizendo:
— Socorro, Senhor! Nós vamos morrer!
26 — Por que é que vocês são assim tão medrosos? — respondeu Jesus. — Como é pequena a fé que vocês têm!
Ele se levantou, falou duro com o vento e com as ondas, e tudo ficou calmo. 27 Então todos ficaram admirados e disseram:
— Que homem é este que manda até no vento e nas ondas?!
28 Quando Jesus chegou à região de Gadara, no lado leste do lago da Galileia, foram se encontrar com ele dois homens que estavam dominados por demônios. Eles vinham do cemitério, onde estavam morando. Eram tão violentos e perigosos, que ninguém se arriscava a passar por aquele caminho. 29 Eles começaram a gritar:
— Filho de Deus, o que o senhor quer de nós? O senhor veio aqui para nos castigar antes do tempo?
30 Acontece que perto dali estavam muitos porcos comendo. 31 E os demônios pediram a Jesus com insistência:
— Se o senhor vai nos expulsar, nos mande entrar naqueles porcos!
32 — Pois vão! — disse Jesus.
Os demônios foram e entraram nos porcos, e estes se atiraram morro abaixo, para dentro do lago, e se afogaram.
33 Os homens que tomavam conta dos porcos fugiram e chegaram até a cidade. Lá contaram tudo isso e também o que havia acontecido com os dois homens que estavam dominados por demônios. 34 Então todos os moradores daquela cidade saíram para se encontrar com Jesus; e, quando o encontraram, pediram com insistência que fosse embora da terra deles.
1 Als sa(er) aba vum Berg rabgoht, goht mit nem ä großi Schar Lit.
2 Un lueg (gib obacht), ä Üssätzige kummt rah un flegt vor nem ane un het gsait: Herr, wenn dü willsch, kasch dü mi sufa mache.
3 Un Jesus schtreckt d Hand üs, rihrt nen an un het gsait: Ich will's doe; bi sufa! Un gli druf isch scha(er) vu sinem Ussatz sufa gsi.
4 Un Jesus het gsait zue nem: Lueg zue, sag`s nemads, sundern gang hi un zeig di däm Prieschta (Pfarra) un opfa de Gabe, de Moses bfohle het, däne zum Ziignis.
5 Als aba Jesus nohch Kapernaum nigoht, kunnt ä Hauptma zue nem; der bittet nen
6 un het gsait: Herr, mi Knecht liet d Heim un isch glähmt un liedet großi Quale.
7 Jesus het gsait zue nem: Ich will kumme un nen gsund mache.
8 Dr Hauptma git zantwort un het gsait: Herr, i(ich) bi`s nit wert, daß dü unda mi Dach kummsch, sundern sag nur ei Wort, so wird mi Knecht gsund.
9 Denn au i(ich) bi ä Mensch, dr Obrigkeit folgsam, un ha Soldate unda ma(mir); un wenn i(ich) zue nem sag: Gang hi!, so goht da(er); un zue nem andere: Kumm her!, so kummt da; un zue minem Knecht: Doe des!, so doet er's.
10 Als des Jesus ghärt het, vuwundret er sich un het gsait zue däne, de nem nochfolgte: Gwiß, i(ich) sag äich: So ä Glaube ha i(ich) in Israel bi keinem gfunde!
11 Aba i(ich) sag äich: Vieli wäre kumme vu Oschte un vu Weschte un mit Abraham un Isaak un Jakob im Himmelrich z Disch hocke;
12 aba de Kinda vum Rich wäre nüsgworfe in`s Dunkle; do wird si Hiile un Zähneklappere.
13 Un Jesus het gsait zue däm Hauptma: Gang hi; dir gschiht, we dü glaubt hesch. Un si Knecht isch gsund wore zue dselbe Schtund.
14 Un Jesus kummt in des Hus vum Petrus un als sa gsäh het, daß däm si Schwiegamuetter im Bett liet un Feba het.
15 Do packt er ihri Hand, un`s Feba het sie gli vuloße . Un sie schtod uf un dient nem.
16 Am Obend aba bringe sie vieli Bsessene zue nem; un na(er) trieb de Geischta üs durch si Wort un macht alli Kranke gsund,
17 dmit itreffe doet, was gsait isch durch d Prophet Jesaja, der do sait (Jesaja 53,4): "Er het unsri Schwachheit uf sich gnumme, un unsri Kranket het da(er) trage(gschleipft)."
18 Als aba Jesus d Lit um sich gsäh het, bpfiehlt da(er), niba ans andare Ufa z fahre.
19 Un s kunnt ä Schriftglehrte dzue un het gsait zue nem: Meischta, i(ich) will dir folge, wohi dü gohsch.
20 Jesus sait zue nem: D Füchs hän Gruebe, un d Vegel unda däm Himmel hän Neschta; aba dr Menschebue het nigs, wo na(er) si Schädel hinlege ka.
21 Un ä andere unda d Jinger het gsait zue nem: Herr, gschtat ma(mir), daß i(ich) zvor higang un mi Vada (Babbe) ins Grab bring.
22 Aba Jesus sait zue nem: Folg dü ma(mir) nohch, un loß di Dote ihri Dote vugrabe(beerdige)!
23 Un na(er) schtiegt in`s Boot, un sini Jinger folg nem.
24 Un lueg (gib obacht), do kummt ä gwaltige Schturm uf fem See, so daß au s Boot vu d Wellä zuedeckt wird. Er aba schloft.
25 Un sie gehn zue nem, weckte nen uf un hän gsait: Herr, hilf, ma(mir) kumme um!
26 Do sait da(er) zue nene: Ihr Kleigläubigi, wurum hän ihr so Angscht? Un schtod uf un schelt d Wind un`s Meer. Do isch`s ganz schtill.
27 D Mensche aba vuwundrete sich un hän gsait: Was isch des fir ä Ma, daß nem d Wind un`s Meer hörig sin?
28 Un na(er) kummt ans andare Ufa in de Gegend vu d Gadarener. Do laufe nem zwei Bsessene entgegä; de kumme üs d Grabhöhle un ware arg gfährlich, so daß nemads uf däre Schtroß go ka.
29 Un lueg (gib obacht), sie brellä: Was willsch dü vu uns(us), dü Bue Gottes? Bisch dü herkumme, uns(us) z quäle, bvor s Ziit isch?
30 S war aba wiet vu nene ä großi Herde Säue uf dr Weid .
31 Do bitte nen di bese Geischta un hän gsait: Willsch dü uns(us) üstriebe, so loß uns(us) in de Herde Säue fahre.
32 Un na(er) het gsait: Fahre üs! Do fahre sie üs un fahre in de Säue. Un lueg (gib obacht), de ganzi Herde schtürmt d Schtich abe in d See, un sie vusuffe im Wassa.
33 Un de Schäfa (Hirte) haue ab un gehn hi in d Schtadt un vuzehle des allene un we`s d Besessene ergange isch.
34 Un lueg (gib obacht), do goht di ganz Schtadt üsä Jesus entgegä. Un als sie nen sähn, bitte sie nen, daß sa(er) ihre Gegend vulosst.