1 — Tenham o cuidado de não praticarem os seus deveres religiosos em público a fim de serem vistos pelos outros. Se vocês agirem assim, não receberão nenhuma recompensa do Pai de vocês, que está no céu.
2 — Quando você der alguma coisa a uma pessoa necessitada, não fique contando o que fez, como os hipócritas fazem nas sinagogas e nas ruas. Eles fazem isso para serem elogiados pelos outros. Eu afirmo a vocês que isto é verdade: eles já receberam a sua recompensa. 3 Mas você, quando ajudar alguma pessoa necessitada, faça isso de tal modo que nem mesmo o seu amigo mais íntimo fique sabendo do que você fez. 4 Isso deve ficar em segredo; e o seu Pai, que vê o que você faz em segredo, lhe dará a recompensa.
5 — Quando vocês orarem, não sejam como os hipócritas. Eles gostam de orar de pé nas sinagogas e nas esquinas das ruas para serem vistos pelos outros. Eu afirmo a vocês que isto é verdade: eles já receberam a sua recompensa. 6 Mas você, quando orar, vá para o seu quarto, feche a porta e ore ao seu Pai, que não pode ser visto. E o seu Pai, que vê o que você faz em segredo, lhe dará a recompensa.
7 — Nas suas orações, não fiquem repetindo o que vocês já disseram, como fazem os pagãos. Eles pensam que Deus os ouvirá porque fazem orações compridas. 8 Não sejam como eles, pois, antes de vocês pedirem, o Pai de vocês já sabe o que vocês precisam. 9 Portanto, orem assim:
"Pai nosso, que estás no céu,
que todos reconheçam
que o teu nome é santo.
10 Venha o teu Reino.
Que a tua vontade seja feita aqui na terra
como é feita no céu!
11 Dá-nos hoje o alimento que precisamos.
12 Perdoa as nossas ofensas
como também nós perdoamos
as pessoas que nos ofenderam.
13 E não deixes que sejamos tentados,
mas livra-nos do mal.
[Pois teu é o Reino, o poder e a glória,
para sempre. Amém!]"
14 — Porque, se vocês perdoarem as pessoas que ofenderem vocês, o Pai de vocês, que está no céu, também perdoará vocês. 15 Mas, se não perdoarem essas pessoas, o Pai de vocês também não perdoará as ofensas de vocês.
16 — Quando vocês jejuarem, não façam uma cara triste como fazem os hipócritas, pois eles fazem isso para todos saberem que eles estão jejuando. Eu afirmo a vocês que isto é verdade: eles já receberam a sua recompensa. 17 Mas você, quando jejuar, lave o rosto e penteie o cabelo 18 para os outros não saberem que você está jejuando. E somente o seu Pai, que não pode ser visto, saberá que você está jejuando. E o seu Pai, que vê o que você faz em segredo, lhe dará a recompensa.
19 — Não ajuntem riquezas aqui na terra, onde as traças e a ferrugem destroem, e onde os ladrões arrombam e roubam. 20 Pelo contrário, ajuntem riquezas no céu, onde as traças e a ferrugem não podem destruí-las, e os ladrões não podem arrombar e roubá-las. 21 Pois onde estiverem as suas riquezas, aí estará o coração de vocês.
22 — Os olhos são como uma luz para o corpo: quando os olhos de vocês são bons, todo o seu corpo fica cheio de luz. 23 Porém, se os seus olhos forem maus, o seu corpo ficará cheio de escuridão. Assim, se a luz que está em você virar escuridão, como será terrível essa escuridão!
24 — Um escravo não pode servir a dois donos ao mesmo tempo, pois vai rejeitar um e preferir o outro; ou será fiel a um e desprezará o outro. Vocês não podem servir a Deus e também servir ao dinheiro.
25 — Por isso eu digo a vocês: não se preocupem com a comida e com a bebida que precisam para viver nem com a roupa que precisam para se vestir. Afinal, será que a vida não é mais importante do que a comida? E será que o corpo não é mais importante do que as roupas? 26 Vejam os passarinhos que voam pelo céu: eles não semeiam, não colhem, nem guardam comida em depósitos. No entanto, o Pai de vocês, que está no céu, dá de comer a eles. Será que vocês não valem muito mais do que os passarinhos? 27 E nenhum de vocês pode encompridar a sua vida, por mais que se preocupe com isso.
28 — E por que vocês se preocupam com roupas? Vejam como crescem as flores do campo: elas não trabalham, nem fazem roupas para si mesmas. 29 Mas eu afirmo a vocês que nem mesmo Salomão, sendo tão rico, usava roupas tão bonitas como essas flores. 30 É Deus quem veste a erva do campo, que hoje dá flor e amanhã desaparece, queimada no forno. Então é claro que ele vestirá também vocês, que têm uma fé tão pequena! 31 Portanto, não fiquem preocupados, perguntando: "Onde é que vamos arranjar comida?" ou "Onde é que vamos arranjar bebida?" ou "Onde é que vamos arranjar roupas?" 32 Pois os pagãos é que estão sempre procurando essas coisas. O Pai de vocês, que está no céu, sabe que vocês precisam de tudo isso. 33 Portanto, ponham em primeiro lugar na sua vida o Reino de Deus e aquilo que Deus quer, e ele lhes dará todas essas coisas. 34 Por isso, não fiquem preocupados com o dia de amanhã, pois o dia de amanhã trará as suas próprias preocupações. Para cada dia bastam as suas próprias dificuldades.
1 Hän acht uf äira Fromm si, daß ihr des nit ebe den vor d Lit, um vu nene gsähne z wäre; ihr hän sunscht kei Lohn bi äirem Vada (Babbe) im Himmel.
2 Wenn dü drno Almose gibsch, sollsch dü`s nit vor dir herpäpere losse, we`s de Heuchla den in d Synagoge (Gotteshus) (Gotteshiisa) un uf d Gasse, dmit sie vu d Lit globt wäre. Gwiß, i(ich) sag äich: Sie hän ihr Lohn scho ka.
3 Wenn dü aba Almose gibsch, so loß di linki Hand nit wisse, was di rechti macht,
4 dmit di Almose vuborge bliebt; un di Vada (Babbe), der s Vuborgene sieht, wird dir's zruck ge.
5 Un wenn ihr bäte den, sollt ihr nit si we d Heuchla, de gern in d Synagoge (Gotteshus) (Gotteshiisa) un an d Schtroßecke schtehn un bäte, dmit sie vu d Lit gsähne wäre. Gwiß, i(ich) sag äich: Sie hän ihr Lohn scho ka.
6 Wenn dü aba bätesch, so gang in di Kämmerli un schleß di Dire zue un bät zue dinem Vada (Babbe), der im Vuborgene isch; un di Vada (Babbe), der in`s Vuborgene sieht, wird dir's zruck ge.
7 Un wenn ihr bäte den, sollt ihr nit viel plappere we d Heide; denn sie meine, sie wäre ghärt worde, wenn sie vieli Wort mache.
8 Drum solle ihr nä nit gliche. Denn aicha Vada (Babbe) weiß, was ihr bruche, bvor ihr nen bitte.
9 Drum sollt ihr so bäte: Unsa Vada (Babbe) im Himmel! Di Name wäre gheiligt.
10 Di Rich kummt. Di Wille gschiht we im Himmel so uf d Erde.
11 Unsa däglich Brot gib uns(us) hiit.
12 Un vugib uns(us) unseri Schuld, we au ma(mir) vugen unsere Schuldiga.
13 Un fihr uns(us) nit in Vusuechig, sundern erles uns(us) vum Bese. (Denn di isch des Rich un d Kraft un d Herrlichkeit in Ewigkeit. Amen.)
14 Denn wenn ihr d Mensche ihri Vufehlige vugen, so wird äich aicha himmlischa Vada (Babbe) au vuge.
15 Wenn ihr aba d Mensche nit vugen, so wird äich aicha Vada (Babbe) äiri Vufehlige au nit vuge.
16 Wenn ihr faschte den, sollt ihr nit sür driluege we d Heuchla; denn sie vuschtelle ihr Gsicht (Visasch), um sich vor d Lit z zeigä mit ihrem Faschte. Gwiß, i(ich) sag äich: Sie hän ihr Lohn scho ka.
17 Wenn dü aba faschtesch, so salb di Schädel un wäsch di Gsicht (Visasch),
18 dmit dü di nit vor d Lit zeigsch mit dinem Faschte, sundern vor dinem Vada (Babbe), der im Vuborgene isch; un di Vada (Babbe), der in`s Vuborgene sieht, wird dir's zruck ge.
19 Ihr sollt äich nit Schätz sammle uf d Erde, wo sie d Motte un dr Roscht frässä un wo Diebe ibreche un schtähle.
20 Sammle äich aba Schätz im Himmel, wo sie nit Motte noh d Roscht frässä un wo de Diebe nit ibreche un schtähle.
21 Denn wo di Schatz isch, do isch au di Herz.
22 Des Aug isch des Lecht vum Leib (Ranze). Wenn di Aug luta isch, so wird di ganza Leib (Ranze) lecht si.
23 Wenn aba di Aug bes isch, so wird di ganza Leib (Ranze) finschta si. Wenn drno des Lecht, des in dir isch, Dunkel isch, we groß wird dann(dnoh) des Dunkel si!
24 Nemad ka zwei Herre diene: entweda na(er) wird d eine hasse un d andere liebe, odr na(er) wird an däm eine hänge un d andere vuachte. Ihr kennt nit Gott diene un däm Mammon.
25 Drum sag i(ich) äich: Sorgt nit um aicha Läbä, was ihr ässä un trinke den; au nit um äiri Leiba (Ranze), was ihr azege den. Isch nit des Läbä me als ses Ässä un dr Leib (Ranze) me als d Klamotte?
26 Luege d Vegel unda däm Himmel a: sie saje nit, sie ernte nit, sie sammle nit in d Schiche; un aicha himmlische Vada (Babbe) git ne z ässä. Sin ihr denn nit viel me als de?
27 Wer isch unda äich, der vu sinem Läbä ä Spanne dzue mache kennt, we arg ga(er) sich au drum sorgt?
28 Un wurum sorge ihr äich um d Klamotte? Lueg d Lilie uf fem Feld a, we sie wachse: sie schaffe nit, au schpinne sie nit.
29 Ich sag äich, daß au Salomo in alla sinere Herrlichkeit nit azogä gsi isch we eini vu nene.
30 Wenn drno Gott des Gras uf fem Feld so azeht, des doch hiit schtoht un morge in d Ofe gworfe wird: soll la(er) des nit viel me fir äich doe, ihr Kleigläubige?
31 Drum sollt ihr nit sorge un sage: Was wäre ma(mir) ässä? Was wäre ma(mir) trinke? Womit wäre ma(mir) uns(us) azege?
32 Nohch däm allem vulange d Heide. Denn aicha himmlische Vada (Babbe) weiß, daß ihr all des brucht.
33 Trachte zerscht nohch däm Rich Gottes un nohch sinere Grechtigkeit, so wird äich des alles zuefalle (ge).
34 Drum sorgt nit fir morge, denn dr morgige Dag wird fir`s Sine sorge. S isch gnoe, daß jeda Dag sini eigeni Plag het.