Jesus fala da destruição do Templo

1 Jesus saiu do pátio do Templo, e, quando já estava indo embora, os seus discípulos chegaram perto dele e chamaram a sua atenção para os edifícios do Templo. 2 Então ele disse:

— Vocês estão vendo tudo isso? Pois eu afirmo a vocês que isto é verdade: aqui não ficará uma pedra em cima da outra; tudo será destruído!

Sofrimento e perseguições

3 Jesus estava sentado no monte das Oliveiras. Então os discípulos chegaram perto dele e lhe perguntaram em particular:

— Conte para nós quando é que isso vai acontecer. Que sinal haverá para mostrar que chegou o tempo de o senhor voltar e de tudo acabar?

4 Jesus respondeu:

— Tomem cuidado para que ninguém engane vocês. 5 Porque muitos vão aparecer fingindo ser eu e dizendo: "Eu sou o Messias!" E enganarão muitas pessoas. 6 Não tenham medo quando ouvirem o barulho de batalhas ou notícias de guerras. Tudo isso vai acontecer, mas ainda não será o fim. 7 Uma nação vai guerrear contra outra, e um país atacará outro. Em vários lugares haverá falta de alimentos e tremores de terra. 8 Essas coisas serão como as primeiras dores de parto.

9 — Depois vocês serão presos e entregues para serem maltratados e vocês serão mortos. Todos os odiarão por serem meus seguidores. 10 Nessa época muitos vão abandonar a sua fé e vão trair e odiar uns aos outros. 11 Então muitos falsos profetas aparecerão e enganarão muita gente. 12 A maldade vai se espalhar tanto, que o amor de muitos esfriará; 13 mas quem ficar firme até o fim será salvo. 14 E a boa notícia sobre o Reino será anunciada no mundo inteiro como testemunho para toda a humanidade. Então virá o fim.

O grande sofrimento

15 E Jesus continuou:

— Vocês verão no Lugar Santo "o grande terror", de que falou o profeta Daniel. (Que o leitor entenda o que isso quer dizer!) 16 Então, os que estiverem na região da Judeia, que fujam para os montes. 17 Quem estiver em cima da sua casa, no terraço, que fuja logo e não entre para pegar as suas coisas. 18 E quem estiver no campo, que não volte para casa a fim de buscar as suas roupas. 19 Ai das mulheres grávidas e das mães com criancinhas naqueles dias! 20 Orem a Deus para que vocês não tenham de fugir no inverno ou no sábado . 21 Porque naqueles dias haverá um sofrimento tão grande como nunca houve desde que Deus criou o mundo; e nunca mais acontecerá uma coisa igual. 22 Porém Deus diminuiu esse tempo de sofrimento. Se não fosse assim, ninguém seria salvo. Mas, por causa do povo que Deus escolheu para salvar, esse tempo será diminuído.

23 — Portanto, se alguém disser para vocês: "Vejam! O Messias está aqui" ou "O Messias está ali", não acreditem. 24 Porque aparecerão falsos profetas e falsos messias, que farão milagres e maravilhas para enganar, se possível, até o povo escolhido de Deus. 25 Prestem atenção! Eu estou lhes dizendo tudo isso, antes que aconteça.

26 — E, se disserem: "Vejam! Ele está no deserto", não vão lá. Ou ainda: "Vejam! Ele está escondido aqui", não acreditem. 27 Porque, assim como o relâmpago risca o céu, do nascente até o poente, assim será a vinda do Filho do Homem.

28 — Onde estiver o corpo de um morto, aí se ajuntarão os urubus.

A vinda do Filho do Homem

29 Jesus disse:

— Depois daqueles dias de sofrimento, o sol ficará escuro, e a lua não brilhará mais. As estrelas cairão do céu, e os poderes do espaço serão abalados. 30 Então o sinal do Filho do Homem aparecerá no céu. Todos os povos da terra chorarão e verão o Filho do Homem descendo nas nuvens, com poder e grande glória. 31 A grande trombeta tocará, e ele mandará os seus anjos para os quatro cantos da terra. E os anjos reunirão os escolhidos de Deus de um lado do mundo até o outro.

A lição da figueira

32 Jesus disse ainda:

— Aprendam a lição que a figueira ensina. Quando os seus ramos ficam verdes, e as folhas começam a brotar, vocês sabem que está chegando o verão. 33 Assim também, quando virem acontecer essas coisas, fiquem sabendo que o tempo está perto, pronto para começar. 34 Eu afirmo a vocês que isto é verdade: essas coisas vão acontecer antes de morrerem todos os que agora estão vivos. 35 O céu e a terra desaparecerão, mas as minhas palavras ficarão para sempre.

O dia e a hora

36 Jesus continuou, dizendo:

— Mas ninguém sabe nem o dia nem a hora em que tudo isso vai acontecer, nem os anjos do céu, nem o Filho, mas somente o Pai. 37 A vinda do Filho do Homem será como aquilo que aconteceu no tempo de Noé. 38 Pois, antes do dilúvio, o povo comia e bebia, e os homens e as mulheres casavam, até o dia em que Noé entrou na barca. 39 Porém não sabiam o que estava acontecendo, até que veio o dilúvio e levou todos. Assim também será a vinda do Filho do Homem.

40 — Naquele dia dois homens estarão trabalhando na fazenda: um será levado, e o outro, deixado. 41 Duas mulheres estarão no moinho moendo trigo: uma será levada, e a outra, deixada. 42 Fiquem vigiando, pois vocês não sabem em que dia vai chegar o seu Senhor. 43 Lembrem disto: se o dono da casa soubesse quando ia chegar o ladrão, ficaria vigiando e não deixaria que a sua casa fosse arrombada. 44 Por isso vocês também fiquem vigiando, pois o Filho do Homem chegará na hora em que vocês não estiverem esperando.

O empregado fiel e o empregado infiel

45 Jesus disse ainda:

— Sabemos que é o empregado fiel e inteligente que o patrão encarrega de tomar conta dos outros empregados, para dar a eles os mantimentos no tempo certo. 46 Feliz aquele empregado que estiver fazendo isso quando o patrão chegar! 47 Eu afirmo a vocês que isto é verdade: o patrão vai colocá-lo como encarregado de toda a sua propriedade. 48 Mas, se o empregado for mau, pensará assim: "O meu patrão está demorando muito para voltar." 49 Então começará a bater nos seus companheiros, e a comer, e a beber com os bêbados. 50 E o patrão voltará no dia em que o empregado menos espera e na hora que ele não sabe. 51 Aí o patrão mandará cortar o empregado em pedaços e o condenará a ir para o lugar aonde os hipócritas vão. Ali ele vai chorar e ranger os dentes de desespero.

1 Un Jesus goht üs sem Tempel fort, un sini Jinger kumme zue nem un zeigte nem de Mure vum Tempel.

2 Er aba het gsait zue nene: Sähn ihr des allees? Gwiß, i(ich) sag äich: S wird do nit ei Schtei (Wackes) uf fem andere bliebe, de nit vubroche wäre.

3 Un als sa(er) uf fem Elberg hockt, kumme sini Jinger zue nem un sage, als sie ällei ware: Sag uns(us), wenn wird des bassiere? un was wird des Zeiche si fir di Kumme un fir s End vu d Welt?

4 Jesus aba git zantwort un het gsait zue nene: Luege zue, daß äich nit jemads vufihrt.

5 Denn s wäre vieli kumme unda minem Name un sage: Ich bi dr Chrischtus, un sie wäre vieli vufihre.

6 Ihr den härä vu Kreg un Kregsgschrei; luege zue un erschreckt nit. Denn des mueß so bassiere; aba s isch noh nit s End do.

7 Denn s wird sich ä Volk gege s andere erhebe un ä Kenigrich gege des andere; un s wäre Hungasnet si un Erdbebe do un dert.

8 Des alles aba isch dr Afang vu d Wehe.

9 Dann(Dnoh) wäre sie äich dr Vufolgig priesge un äich umbringe. Un ihr den ghaßt wäre wägä minem Name wille vu ällei Mensche.

10 Dann(Dnoh) wäre vieli abfege un wäre sich undaänanda vurote un wäre sich undaänanda hasse.

11 Un s wäre sich vieli falsche Prophete erhebe un wäre vieli vufihre.

12 Un wel de Ungrechtigkeit ibahand nähmä wird, wird d Lebi (Liebe) in viele erkalte.

13 Wer aba vuharrt bis ans End, der wird selig wäre.

14 Un s wird predigt wäre des Evangelium vum Rich in dr ganze Welt zum Ziignis fir alli Velka, un dann(dnoh) wird s End kumme.

15 Wenn ihr drno aluege den des Greuelbild vum Undagang schtoh am heilige Platz, wovu gsait isch durch d Prophet Daniel (Daniel 9,27; 11,31), - wenn das liesesch, dann(dnoh) merk uf! -,

16 alsdann haue ab uf d Berg, wer in Judäa isch;

17 un wer uf fem Dach isch, der schtiegt nit abe, ebis üs sinem Hus z holen;

18 un wer uf fem Feld isch, der kähr nit zruck, si Mandel z hole.

19 Mai aba d Schwangere un d Schtillende zue sellare Ziit!

20 Bittet aba, daß äiri Flucht nit gschiht im Winta odr am Sabbat.

21 Denn s wird dann(dnoh) ä großi Vufolgig si, we sie nit gsi isch vum Afang dr Welt bis etzed un au nit wieda wäre wird.

22 Un wenn d Däg nit vukirzt wäre, so dät kei Mensch selig wäre; aba um dr Üserwählte wille wäre de Däg vukirzt.

23 Wenn dann(dnoh) jemads zue äich sage wird: lueg (gib obacht), do isch dr Chrischtus! odr do!, so sollt ihr's nit glaube.

24 Denn`s wäre falschi Christuse un falsche Prophete ufschtoh un großi Zeiche un Wunda doe, so daß sie, wenn`s meglich wär, au di Üserwählte vufihrte.

25 lueg (gib obacht), i(ich) ha`s äich vorusgsait.

26 Wenn sie eso zue äich sage wäre: lueg (gib obacht), er isch in dr Wüschte!, so gehn nit üsä; lueg (gib obacht), er isch drinne im Hus!, so glaubet`s nit.

27 Denn we dr Blitz üsgoht vum Oschte un laichtet bis zum Weschte, so wird au des Kumme vum Menschebue si.

28 Wo d Kadaver isch, do sammle sich d Geia.

29 Gli aba nohch dr Vufolgig um selli Ziit wird d Sunne sich vudunkle un dr Mond si Schien vuliere, un d Schterne wäre vum Himmel flege, un de Kräfte dr Himmel wäre ins Wanke kumme.

30 Un dann(dnoh) wird erschiene des Zeiche vum Menschebue am Himmel. Un dann(dnoh) wäre jommerä alli Gschlechta uf Erde un wäre aluege d Menschebue kumme uf d Wolke vum Himmel mit großa Kraft un Herrlichkeit.

31 Un na(er) wird sini Engel schicke mit helle Päpare, un sie wäre sini Üserwählte sammle vu d vier Wind, vu einem End vum Himmel bis zum andere.

32 An däm Fiegebaum lernt ä Glichnis: wenn sini Zwiegli etzed saftig wäre un Blätta tribä, so wißt ihr, daß dr Summa nooch isch.

33 Ebeso au: wenn ihr des alles luege, so wißt, daß sa(er) nooch vor dr Dire isch.

34 Gwiß, i(ich) sag äich: Des Gschlecht wird nit vugoh, bis des alles bassiert.

35 Himmel un Erde wäre vugoh; aba mini Wort wäre nit vugoh.

36 Vu däm Dag aba un vu dr Schtund weiß nemads, au d Engel im Himmel nit, au dr Bue nit, sundern ällei dr Vada (Babbe).

37 Denn we`s in d Däg Noahs war, so wird au si des Kumme vum Menschebue.

38 Denn we sie ware in d Däg vor dr Sintflut - sie ässä, sie trinke, sie hirote un len sich hirote bis an d Dag, an däm Noah in d Arche nigoht;

39 un sie beachtete`s nit, bis d Sintflut kummt un rafft sie alli dohi -, so wird`s au si bim Kumme vum Menschebue.

40 Dann(Dnoh) wäre zwei uf fem Feld si; dr eine wird agnumme, dr andere wird priesge.

41 Zwei Wieba wäre mahle mit d Miihli; di eine wird agnumme, di andere wäre priesge.

42 Drum wache; denn ihr wißt nit, an welem Dag aicha Herr kummt.

43 Des solle na aba wisse: Wenn ä Husvada gwüßt hät, zue wela Schtund in d Nacht dr Deb kummt, so dät er jo wache un nit in si Hus ibreche losse.

44 Drum sin au ihr parat! Denn dr Menschebue kummt zue nare Schtund, do ihr's nit meinet.

45 Wer isch drno dr treue un schlaue Knecht, den d Herr iba sini Lit bschtimmt het, dmit da(er) ne zue d rechte Ziit z ässä git?

46 Selig isch der Knecht, den si Herr, wenn na(er) kummt, des doe sieht.

47 Gwiß, i(ich) sag äich: Er wird nen iba alli sini Sache schtellä.

48 Wenn aba sella als ä bese Knecht in sinem Herz sait: Mi Herr kummt noh lang nit,

49 un fangt an, sini Mitknecht z schla, ißt un trinkt mit d Bsofene:

50 dann(dnoh) wird dr Herr vum Knecht kumme an nem Dag, an däm er's nit meint, un zue na Schtund, de na(er) nit kennt,

51 un na(er) wird nen in Schtickli haue losse un nem si Deil ge bi d Heuchla; do wird si Hiile un Zähneklappere.