1 Quando Acabe contou à rainha Jezabel o que Elias fizera, que tinha morto todos os profetas de Baal, ela mandou um recado a Elias: Mataste os meus profetas, mas juro-te pelos deuses que àmanhã, por esta altura, te matarei eu.

3 Elias resolveu fugir para escapar com vida. Foi a Berseba, cidade de Judá e deixou lá o seu criado. Depois continuou sozinho pelo deserto, andando o dia inteiro. A certa altura sentou-se debaixo de um zimbro e orou, pedindo que a morte o levasse: Já basta, Senhor. Toma agora a minha vida. Tenho de morrer um dia, como todos os que me precederam, e que morreram por te servir. Então que seja já.

5 Deitou-se e adormeceu ali, debaixo do zimbro. Enquanto dormia, um anjo chegou-se, tocou-lhe e disse-lhe que se levantasse e comesse. Olhou em volta e viu pão, que fora cozido sobre brasas, e um jarro de água! Comeu, bebeu e tornou a deitar-se.

7 O anjo veio de novo, tocou-lhe e disse-lhe: Levante-te, come mais alguma coisa, porque tens uma longa caminhada à tua frente.

8 Levantou-se então, comeu, bebeu, e aquele alimento deu-lhe forças bastantes para uma longa marcha de quarenta dias e quarenta noites, até ao Monte Horebe, a montanha de Deus, onde passou a noite numa gruta.

9 Mas o Senhor disse-lhe: Que fazes aqui, Elias?

10 Elias respondeu: Tenho sido muito zeloso pelo Senhor Deus dos exércitos dos céus mas o povo de Israel quebrou a aliança que fizeste com eles, derrubou os teus altares e matou os teus profetas; apenas fiquei eu com vida, e agora ainda querem matar-me também.

11 Sai daí; põe-te perante mim, nesta montanha.Elias assim fez e o Senhor passou por ele, ao mesmo tempo que soprava um fortíssimo vendaval sobre a montanha; era de tal intensidade que até as rochas se quebravam. Mas o Senhor não estava nesse vento. Depois, houve um tremor de terra; mas também aí não estava o Senhor. Posteriormente apareceu um fogo; mas também no fogo não estava o Senhor. Por fim ouviu-se o ruído de um som delicado, como um sopro. Ao ouvi-lo, Elias escondeu o rosto na capa, saíu da gruta e pôs-se à entrada isse-lhe assim uma voz: Que estás aqui a fazer, Elias?

14 Respondeu de novo o profeta: Tenho sido muito zeloso pelo Senhor Deus dos exércitos celestiais, mas o povo de Israel quebrou a aliança que fizeste com eles, derrubou os teus altares e matou os teus profetas; apenas fiquei eu com vida, e agora ainda querem matar-me também.

15 Volta pelo caminho do deserto para Damasco; quando lá chegares unge Hazael como rei da Síria. Depois unge também Jeú (o filho de Ninsi) como rei de Israel, e unge ainda Eliseu (o filho de Safate de Abel-Meolá) para te substituir como profeta. Quem escapar de Hazael será morto por Jeú; os que escaparem de Jeú, serão mortos por Eliseu! Acontece ainda que há sete mil pessoas em Israel que nunca se inclinaram perante Baal, nem o beijaram!

19 Elias partiu e encontrou Eliseu, lavrando um campo com doze juntas de bois; ele encontrava-se com a última junta. Elias foi ter com ele, lançou-lhe a capa sobre os ombros e continuou o seu caminho .

20 Eliseu deixou ali os bois e correu atrás de Elias dizendo: Deixa-me ir primeiro dizer adeus aos meus pais e depois logo vou contigo!Elias respondeu-lhe: Vai lá e volta depois! Bem viste o que eu te fiz!

21 Eliseu voltou para os seus bois, matou-os, e empregou a madeira do arado para fazer fogo para assar a carne. Deu assim a comer a todo o povo. Depois seguiu Elias como seu assistente.

1 Mutta kun Ahab kertoi Iisebelille kaiken, mitä Elia oli tehnyt ja kuinka hän oli tappanut miekalla kaikki profeetat,

3 Kun tämä näki sen, nousi hän ja lähti matkaan pelastaakseen henkensä ja tuli Beersebaan, joka on Juudan aluetta.

6 Ja kun hän katsahti, niin katso, hänen päänsä pohjissa oli kuumennetuilla kivillä paistettu kaltiainen ja vesiastia. Niin hän söi ja joi ja paneutui jälleen maata.

8 Niin hän nousi ja söi ja joi. Ja hän kulki sen ruuan voimalla neljäkymmentä päivää ja neljäkymmentä yötä Jumalan vuorelle, Hoorebille, asti.

12 Maanjäristyksen jälkeen tuli tulta; mutta ei Herra ollut tulessa. Tulen jälkeen tuli hiljainen tuulen hyminä.

16 Ja voitele Jeehu, Nimsin poika, Israelin kuninkaaksi. Ja voitele sijaasi profeetaksi Elisa, Saafatin poika, Aabel-Meholasta.

17 Ja on tapahtuva näin: joka välttää Hasaelin miekan, sen surmaa Jeehu, ja joka välttää Jeehun miekan, sen surmaa Elisa.

19 Niin hän lähti sieltä ja kohtasi Elisan, Saafatin pojan, kun tämä oli kyntämässä; kaksitoista härkäparia kulki hänen edellänsä, ja itse hän ajoi kahdettatoista. Kulkiessaan hänen ohitsensa Elia heitti vaippansa hänen päällensä.

21 Niin hän meni hänen luotaan takaisin, otti härkäparinsa ja teurasti sen, ja härkäin ikeellä hän keitti lihat; ne hän antoi väelle, ja he söivät. Sitten hän nousi ja seurasi Eliaa ja palveli häntä.