1 O rei Salomão casou com muitas mulheres estrangeiras, além da princesa egípcia. Muitas delas vieram de nações onde se adoravam ídolos - Moabe, Amom, Edom, Sidom e dos heteus -

2 apesar do Senhor ter dado instruções expressas ao seu povo para que não casasse com pessoas dessas nações, porque as mulheres com quem eles casassem haviam de os levar adorar os seus deuses. Apesar disso, Salomão deixou-se levar pelo amor por essas mulheres.

3 Teve setecentas mulheres e trezentas concubinas; elas foram sem dúvida responsáveis por ele ter desviado o seu coração do Senhor, especialmente no tempo já da sua velhice. Encorajaram-no a adorar os seus deuses em lugar de confiar inteiramente no Senhor, como fazia seu pai David.

5 Salomão prestou culto a Asterote, deusa dos sidónios, e a Milcom, o abominável deus dos amonitas.

6 Dessa forma Salomão fez claramente o que o Senhor condenava e recusou seguir o Senhor, ao contrário do seu pai David. Chegou mesmo a construir um templo sobre o Monte das Oliveiras, do outro lado do vale que está em frente de Jerusalém, dedicado a Quemós, o depravado deus de Moabe, e um outro a Moloque, o igualmente abominável deus dos amonitas. Salomão construiu pois templos para que as suas mulheres estrangeiras lá oferecessem incenso e sacrifícios aos seus deuses.

9 Jeová irou-se muito contra Salomão por causa disso, pois que o rei deixou de se interessar pelo Senhor Deus de Israel, que lhe tinha aparecido duas vezes para o avisar especificamente contra o perigo de prestar culto a outros deuses. E ele fechou os seus ouvidos. Por isso o Senhor lhe disse: Visto que não guardaste o nosso acordo e não obedeceste às minhas leis, tirarei o reino das tuas mãos e da tua família e dá-lo-ei a outro. Contudo, por amor do teu pai David não farei isso enquanto viveres. Tirarei o reino ao teu filho. Mesmo assim permitirei que ele seja rei de uma tribo, por amor de David e de Jerusalém, a minha cidade escolhida.

14 Foi assim que o Senhor permitiu a ascensão em poder da Hadade, o edomita. Salomão tornou-se apreensivo, porque Hadade era membro da família real de Edom. Anos antes, quando David tinha estado em Edom com Joabe para tratarem do enterro de alguns soldados israelitas que tinham morrido em combate, o exército israelita tinha morto quase todos os homens de todo o país. Levou seis meses a fazer isso, mas finalmente conseguiu matá-los a todos com excepção de Hadade e de alguns membros da corte que o levaram para o Egipto - ele era uma criança pequena nessa altura. Conseguiram escapar-se de Midiã e foram a Paran, onde outros se juntaram a eles e os acompanharam até ao Egipto onde Faraó lhes deu casa e alimentação.

19 Hadade tornou-se um dos amigos mais íntimos de Faraó, o qual lhe deu por mulher a irmã de Tafnes, a rainha. Teve dela um filho, Genubate, que cresceu no palácio do Faraó com os próprios filhos deste. Quando Hadade, lá no Egipto, ouviu que David e Joabe tinham ambos morrido, pediu ao Faraó licença para voltar para Edom. Porque?, perguntou-lhe Faraó. O que é que te falta aqui? Em que é que te desapontámos? Tudo me tem corrido maravilhosamente; mas mesmo assim preferia voltar para a minha terra.

23 Um outro dos inimigos de Salomão, que Deus permitiu que crescesse em poderio, foi Rezom, um dos membros da corte do rei Hadadezer de Zobá, o qual desertara das suas funções e fugira do país. Tornara-se o chefe dum bando de malfeitores - homens que tinham também fugido de Damasco, onde acabou por se tornar rei, quando David destruiu Zobá. Durante toda a vida de Salomão, Rezom e Hadade foram seus inimigos, pois que odiavam Israel intensamente.

26 Outro chefe rebelde foi Jeroboão, o filho de Nebate, que veio da cidade de Zereda em Efraim; a sua mãe era Zeruá, uma viúva. Esta é a história da sua rebelião: Salomão estava a reconstruir o forte de Milo, fazendo reparações na muralha desta cidade que o seu pai tinha mandado edificar. Jeroboão era muito hábil, e quando Salomão constatou as suas aptidões, colocou-o como supervisor de todas as equipas de trabalho, que eram das tribos de José.

29 Um dia em que Jeroboão estava a deixar Jerusalém, o profeta Aías de Silo, que até tinha vestido uma roupa nova para essa ocasião, veio ao seu encontro e chamou-o à parte para conversar com ele. Quando os dois se afastaram no campo, Aías rasgou o seu fato novo em doze partes, e disse a Jeroboão: Pega em dez destes bocados, pois que assim diz o Senhor Deus de Israel: 'Rasgarei o reino, tirando-o da mão de Salomão e dar-te-ei a ti dez tribos! Mas deixar-lhe-ei a ele uma tribo, por amor do meu servo David e de Jerusalém, que escolhi de entre todas as povoações de Israel. Porque Salomão me virou as costas e presta culto a Astarote, a deusa dos sidónios; a Quemós, o deus de Moabe; e a Milcom, o deus dos amonitas. Não seguiu os meus caminhos e não fez o que eu considero a justiça; não guardou as minhas leis e instruções tal como fez David seu pai.

34 Mas não lhe tirarei agora o reino, por amor do meu servo David, meu escolhido, que obedeceu aos meus mandamentos; deixarei que Salomão reine todo o resto da sua vida. Será das mãos do seu filho que o farei e a ti darei dez das tribos. Ele ficará com a restante, para que os descendentes de David continuem a reinar em Jerusalém, a cidade que escolhi para que o meu nome seja honrado. Colocar-te-ei sobre o trono de Israel e dar-te-ei poder absoluto. Se prestares ouvidos às minhas palavras, andares nos meus caminhos e fizeres o que eu considero justo, obedecendo aos meus mandamentos tal como fez o meu servo David, então abençoar-te-ei, e os teus descendentes governarão sobre Israel para sempre. Fiz uma vez esta mesma promessa a David. Mas por causa do pecado de Salomão castigarei os descendentes de David - embora não para sempre.'

40 Salomão ainda tentou matar Jeroboão, mas este fugiu para junto do rei Sisaque do Egipto e lá ficou até à morte do soberano.

41 Quanto ao resto dos feitos de Salomão, o que ele fez e o que disse, está escrito no livro das Crónicas de Salomão. Ele governou em Jerusalém durante quarenta anos, e morreu, tendo sido enterrado na cidade do seu pai David. O seu filho Reboão reinou no seu lugar.

1 Mutta kuningas Salomolla oli paitsi faraon tytärtä monta muuta muukalaista vaimoa, joita hän rakasti: mooabilaisia, ammonilaisia, edomilaisia, siidonilaisia ja heettiläisiä,

3 Hänellä oli seitsemänsataa ruhtinaallista puolisoa ja kolmesataa sivuvaimoa; ja hänen vaimonsa taivuttivat hänen sydämensä.

4 Ja kun Salomo vanheni, taivuttivat hänen vaimonsa hänen sydämensä seuraamaan muita jumalia, niin ettei hän antautunut ehyin sydämin Herralle, Jumalallensa, niinkuin hänen isänsä Daavidin sydän oli ollut.

5 Niin Salomo lähti seuraamaan Astartea, siidonilaisten jumalatarta, ja Milkomia, ammonilais-iljetystä.

6 Ja Salomo teki sitä, mikä on pahaa Herran silmissä, eikä uskollisesti seurannut Herraa niinkuin hänen isänsä Daavid.

7 Silloin Salomo rakensi Kemokselle, mooabilais-iljetykselle, uhrikukkulan sille vuorelle, joka on itään päin Jerusalemista, ja samoin Moolokille, ammonilais-iljetykselle.

8 Näin hän teki kaikkien muukalaisten vaimojen mieliksi, jotka suitsuttivat ja uhrasivat jumalilleen.

9 Niin Herra vihastui Salomoon, koska hänen sydämensä oli kääntynyt pois Herrasta, Israelin Jumalasta, joka kahdesti oli ilmestynyt hänelle

10 ja nimenomaan kieltänyt häntä seuraamasta muita jumalia, ja koska hän ei ollut noudattanut Herran kieltoa.

12 Mutta isäsi Daavidin tähden minä en tee tätä sinun päivinäsi; sinun poikasi kädestä minä sen repäisen.

14 Niin Herra nostatti Salomolle vastustajaksi edomilaisen Hadadin; tämä oli edomilaista kuningassukua.

15 Kun Daavid oli sodassa Edomin kanssa ja sotapäällikkö Jooab meni hautaamaan kaatuneita ja surmasi kaikki miehenpuolet Edomissa-

16 sillä Jooab ja koko Israel viipyi siellä kuusi kuukautta, kunnes olivat hävittäneet kaikki miehenpuolet Edomista-

17 pakeni Hadad ja hänen kanssaan muutamat edomilaiset miehet, hänen isänsä palvelijat, Egyptiin päin; Hadad oli vielä pieni poikanen.

18 He lähtivät liikkeelle Midianista ja tulivat Paaraniin. Ja he ottivat mukaansa miehiä Paaranista ja tulivat Egyptiin faraon, Egyptin kuninkaan, luo. Tämä antoi hänelle talon ja määräsi hänelle elatuksen ja antoi hänelle myös maata.

19 Ja Hadad pääsi faraon suureen suosioon, niin että hän antoi hänelle vaimoksi kälynsä, kuningatar Tahpeneen sisaren.

20 Tahpeneen sisar synnytti hänelle hänen poikansa Genubatin, ja Tahpenes vieroitti hänet faraon palatsissa; ja niin jäi Genubat faraon palatsiin, faraon lasten joukkoon.

23 Ja Jumala nostatti Salomolle vastustajaksi Resonin, Eljadan pojan, joka oli paennut herransa Hadadeserin, Sooban kuninkaan, luota.

24 Tämä kokosi miehiä ympärilleen ja oli partiojoukon päällikkönä silloin, kun Daavid surmasi heitä. He menivät sitten Damaskoon, asettuivat sinne ja hallitsivat Damaskossa.

25 Ja hän oli Israelin vastustaja, niin kauan kuin Salomo eli, ja teki sille pahaa samoin kuin Hadadkin. Hän inhosi Israelia; ja hänestä tuli Aramin kuningas.

26 Myöskin Salomon palvelija Jerobeam, Nebatin poika, efraimilainen Seredasta, jonka äiti oli nimeltään Serua ja oli leskivaimo, kohotti kätensä kuningasta vastaan.

27 Hän joutui kohottamaan kätensä kuningasta vastaan seuraavalla tavalla. Salomo rakensi Milloa ja sulki siten aukon isänsä Daavidin kaupungissa.

28 Ja Jerobeam oli kelpo mies; ja kun Salomo näki, kuinka tämä nuori mies teki työtä, asetti hän hänet kaiken sen pakkotyön valvojaksi, mikä oli Joosefin heimon osalla.

29 Siihen aikaan tapahtui, kun Jerobeam kerran oli lähtenyt Jerusalemista, että siilolainen Ahia, profeetta, kohtasi hänet tiellä. Tämä oli puettuna uuteen vaippaan, ja he olivat kahdenkesken kedolla.

30 Silloin Ahia tarttui siihen uuteen vaippaan, joka hänellä oli yllään, ja repäisi sen kahdeksitoista kappaleeksi

32 Yksi sukukunta jääköön hänelle minun palvelijani Daavidin tähden ja Jerusalemin kaupungin tähden, jonka minä olen valinnut kaikista Israelin sukukunnista.

33 Näin on tapahtuva, koska he ovat hyljänneet minut ja kumartaneet Astartea, siidonilaisten jumalatarta, ja Kemosta, Mooabin jumalaa, ja Milkomia, ammonilaisten jumalaa, eivätkä ole vaeltaneet minun teitäni eivätkä tehneet sitä, mikä on oikein minun silmissäni, eivätkä noudattaneet minun käskyjäni ja oikeuksiani niinkuin Salomon isä Daavid.

34 Kuitenkaan en minä ota hänen kädestään koko valtakuntaa, vaan annan hänen olla ruhtinaana koko elinaikansa palvelijani Daavidin tähden, jonka minä valitsin, koska hän noudatti minun käskyjäni ja säädöksiäni.

35 Mutta hänen poikansa kädestä minä otan kuninkuuden ja annan sen sinulle, nimittäin ne kymmenen sukukuntaa,

36 ja hänen pojallensa minä annan yhden sukukunnan, että minun palvelijallani Daavidilla aina olisi lamppu palamassa minun edessäni Jerusalemissa, siinä kaupungissa, jonka minä olen itselleni valinnut, asettaakseni nimeni siihen.

37 Mutta sinut minä otan, ja sinä saat hallittavaksesi kaikki, joita haluat; sinusta tulee Israelin kuningas.

38 Jos sinä olet kuuliainen kaikessa, mitä minä käsken sinun tehdä, ja vaellat minun tietäni ja teet sitä, mikä on oikein minun silmissäni, ja noudatat minun säädöksiäni ja käskyjäni, niinkuin minun palvelijani Daavid teki, niin minä olen sinun kanssasi ja rakennan sinulle pysyväisen huoneen, niinkuin minä Daavidille rakensin, ja annan Israelin sinulle.

40 Salomo koetti saada surmatuksi Jerobeamin; mutta Jerobeam lähti ja pakeni Egyptiin, Suusakin, Egyptin kuninkaan, luo. Ja hän oli Egyptissä Salomon kuolemaan asti.

41 Mitä muuta Salomosta on kerrottavaa, kaikesta, mitä hän teki, ja hänen viisaudestansa, se on kirjoitettuna Salomon historiassa.

42 Ja aika, minkä Salomo hallitsi Jerusalemissa koko Israelia, oli neljäkymmentä vuotta.

43 Sitten Salomo meni lepoon isiensä tykö ja hänet haudattiin isänsä Daavidin kaupunkiin. Ja hänen poikansa Rehabeam tuli kuninkaaksi hänen sijaansa.