1 Sendo o rei David já muito idoso, tinha enorme dificuldade em se aquecer. Mas, por mais mantas com que o cobrissem, tinha sempre frio.

2 O remédio para isso, disseram-lhe os criados, é procurar-se uma rapariga virgem que cuide do rei e se reclina nos seus braços, mantendo-o assim quente.

3 Então buscaram em todo o país uma rapariga que fosse formosa; seleccionaram Abisague, sunamita. Trouxeram-na para junto do rei; ela cuidava dele, mas não tiveram relações sexuais.

5 Por essa altura, o príncipe Adonias, cuja mãe era Hagite, decidiu por si próprio ocupar o trono, em lugar do seu pai. Reuniu carros, cavaleiros, e recrutou cinquenta homens a pé. Ele era uma pessoa que o pai nunca tinha sabido disciplinar; nunca fora contrariado nem repreendido. Era um indivíduo extremamente bem parecido. Absalão fora seu irmão mais velho. Procurou, igualmente, ganhar a confiança do general Joabe e de Abiatar, o sacerdote, os quais concordaram em colaborar nos seus intentos. Mas houve alguns que permaneceram fiéis ao rei David e que recusaram apoiar Adonias, como foi o caso dos sacerdotes Zadoque e Benaia, o profeta Natã, e ainda Simei, Reé e outras altas patentes do exército do monarca.

9 Adonias foi até En-Rogel e lá sacrificou ovelhas, vacas e bodes cevados, junto à pedra de Zolete. Então convidou todos os irmãos - os outros filhos do rei David - assim como figuras de relevo de Judá, pertencentes à casa real, pedindo-lhes que assistissem à sua coroação. Não convidou contudo nem o profeta Natã, nem Benaia, nem os chefes do exército que tinham permanecido leais, nem o seu irmão Salomão.

11 Natã, o profeta, foi ter com Bate-Seba, mãe de Salomão, e perguntou-lhe: Estás a dar-te conta do que anda a suceder? Adonias, o filho de Hagite, vai tornar-se rei sem que David, o nosso senhor, saiba sequer! Se queres conservar a tua vida e a do teu filho Salomão, faz exactamente o que te vou dizer: Vai já ter com David e põe-lhe esta questão, 'Meu senhor, não me prometeste tu que o meu filho Salomão te sucederia no trono? Por que razão está então Adonias a reinar?'

14 Enquanto estiveres a falar, chegarei eu e confirmarei o que tiveres dito.

15 Bate-Seba assim fez e entrou nos aposentos do rei. Este estava mesmo muito velho e Abisague tratava dele. Bate-Seba inclinou-se perante ele. Que pretendes?, perguntou-lhe o soberano.

17 Meu senhor, tu prometeste-me, na presença do Senhor teu Deus, que o meu filho Salomão seria rei a seguir a ti, e que se sentaria no trono. No entanto, é Adonias que está a ser o rei, e nem sequer estás informado disso. Até já celebrou a sua coroação, sacrificando vacas, bodes engordados e muitas ovelhas; convidou também todos os seus irmãos, mais o sacerdote Abiatar e o general Joabe, com a excepção contudo de Salomão. Agora, todo Israel está à espera da tua decisão, quanto a saber se Adonias é mesmo aquele que escolheste para te suceder. Se não fizeres qualquer coisa, o meu filho Salomão e eu própria seremos presos e executados como qualquer criminoso, logo que venhas a falecer.

22 Enquanto ela falava, os criados do rei vieram dizer-lhe: Está ali o profeta Natã que te quer falar atã entrou e fez uma profunda vénia na frente do soberano, perguntando-lhe:

24 Meu senhor, designaste Adonias para ser rei em teu lugar? É ele o príncipe que designaste para se sentar no teu trono? Hoje mesmo celebrou ele a sua coroação, sacrificando vacas, bodes gordos e um sem número de ovelhas, convidando para além disso o general Joabe e o sacerdote Abiatar a assistir a essas celebrações. Lá estão eles a festejar, a beber e a gritar - 'Viva o rei Adonias!' É bom saberes contudo que nem Zadoque o sacerdote, nem Benaia, nem Salomão, nem eu próprio fomos convidados. Terá isto sido feito com o teu conhecimento? Tu ainda não disseste uma palavra quanto a qual dos teus filhos escolheste para te suceder no trono.

28 Tornem a chamar Bate-Seba, disse David. Ela tornou a entrar nos aposentos e ali ficou na frente do monarca. Este prometeu-lhe: Tão certo como é estar vivo o Senhor que me salvou de todos os perigos, assim eu decreto que o teu filho Salomão será o rei que me sucederá no trono, tal como o tinha garantido antes, na presença do Senhor Deus de Israel.

31 Bate-Seba tornou a curvar-se perante ele e exclamou: Estou-te muito grata, senhor. Que o rei, meu senhor, viva para sempre!

32 Agora chamem o sacerdote Zadoque, ordenou o rei, mais Benaia. Que o profeta Natã torne a vir cá igualmente. Quando eles chegaram, disse-lhes: Levem Salomão mais a minha guarda real a Giom. Salomão deverá ir montado no meu cavalo pessoal. Ali, Zadoque o sacerdote e Natã o profeta deverão ungi-lo rei sobre Israel. Tocarão a trombeta e gritarão - 'Viva o rei Salomão!' Quando regressarem com ele aqui, deverá sentar-se no meu trono, como novo rei; porque foi ele quem eu ungi rei de Israel e de Judá.

36 Que assim seja! Louvado seja Deus!, respondeu Benaia; e acrescentou: Que o Senhor seja com Salomão, como foi contigo, e que o seu reinado seja ainda maior que o teu!

38 O sacerdote Zadoque, o profeta Natã, Benaia e o contingente da guarda pessoal do rei levaram então Salomão a Giom, montado no cavalo do soberano. Ali, Zadoque pegou num recipiente contendo o óleo sagrado do tabernáculo e derramou-o sobre Salomão. As trombetas tocaram e todo o povo gritou: Viva o rei Salomão!

40 Seguidamente regressaram todos a Jerusalém, desfilando no meio de muita alegria e de muita música, tendo isso durado o dia inteiro. Adonias e os seus hóspedes começaram a ouvir toda aquela euforia e aquele baraulho, na altura em que finalizavam o banquete. Que é que se está a passar?, perguntou Joabe. Que alvoroço todo é este?

42 Estava ele ainda a pronunciar estas palavras quando aparece, de rompante, Jónatas, o filho do sacerdote Abiatar. Podes entrar, disse-lhe Adonias, porque és um homem bom. Deves ter boas notícias a dar.

43 O rei David constituíu Salomão sobre o trono!, exclamou Jónatas.

44 O monarca enviou-o a Giom na companhia de Zadoque, o sacerdote, do profeta Natã e de Benaia, protegido pela guarda real. Ia montado no próprio cavalo do rei. Zadoque e Natã ungiram-no como novo rei! Neste momento já regressaram, e toda a cidade está em festa, celebrando o acontecimento. Por isso é que se ouve este barulho.

46 Salomão está já sentado no trono e o povo felicita o rei David dizendo: 'Que Deus te abençoe ainda mais através de Salomão do que te abençoou pessoalmente! Que o Senhor torne o reinado de Salomão ainda maior do que o teu!' O rei está deitado, nos seus aposentos, e aí recebe as felicitações das pessoas, dizendo também:

48 'Bendito seja o Senhor Deus de Israel, que escolheu um dos meus filhos para se sentar sobre o meu trono, mantendo-me em vida ainda para ver isso'.

49 Então Adonias e os seus hóspedes deixaram logo o banquete e fugiram com medo - receavam pela segurança das suas vida. Adonias correu para o tabernáculo e pegou nas pontas do altar sagrado. Quando chegou aos ouvidos de Salomão que Adonias estava no tabernáculo pedindo clemência, respondeu: Se se conduzir rectamente, não tem nada a temer; caso contrário morrerá.

53 O rei Salomão mandou-o vir à sua presença, e fizeram-no descer do altar. Ele veio e prostou-se perante o soberano, que apenas lhe disse: Vai para casa.

1 Kun kuningas Daavid oli käynyt vanhaksi ja iäkkääksi, ei hän enää voinut pysyä lämpimänä, vaikka häntä peitettiin peitteillä.

3 Ja he etsivät koko Israelin alueelta kaunista tyttöä ja löysivät suunemilaisen Abisagin ja veivät hänet kuninkaan tykö.

4 Hän oli hyvin kaunis tyttö ja tuli kuninkaan hoitajattareksi ja palveli häntä. Mutta kuningas ei yhtynyt häneen.

7 Hän neuvotteli Jooabin, Serujan pojan, ja pappi Ebjatarin kanssa; ja he kannattivat Adonian puoluetta.

8 Mutta pappi Saadok ja Benaja, Joojadan poika, sekä profeetta Naatan, Siimei, Rei ja Daavidin urhot eivät olleet Adonian puolella.

9 Ja Adonia teurasti lampaita, raavaita ja juottovasikoita Soohelet-kiven luona, joka on Roogelin lähteen ääressä. Ja hän kutsui kaikki veljensä, kuninkaan pojat, ja kaikki Juudan miehet, kuninkaan palvelijat;

10 mutta profeetta Naatanin, Benajan, urhot ja veljensä Salomon hän jätti kutsumatta.

12 Niin tule nyt, minä annan sinulle neuvon, että pelastat oman henkesi ja poikasi Salomon hengen.

13 Mene kuningas Daavidin tykö ja sano hänelle: Herrani, kuningas, etkö sinä itse ole vannonut palvelijattarellesi ja sanonut: Sinun poikasi Salomo on tuleva kuninkaaksi minun jälkeeni; hän on istuva minun valtaistuimellani? Miksi siis Adonia on tullut kuninkaaksi?

15 Niin Batseba meni kuninkaan tykö makuuhuoneeseen. Kuningas oli hyvin vanha; ja suunemilainen Abisag palveli kuningasta.

18 Mutta katso, nyt on Adonia tullut kuninkaaksi, ja sinä, herrani, kuningas, et tiedä siitä mitään.

19 Hän on teurastanut paljon härkiä, juottovasikoita ja lampaita ja kutsunut kaikki kuninkaan pojat, pappi Ebjatarin ja sotapäällikkö Jooabin; mutta palvelijasi Salomon hän on jättänyt kutsumatta.

20 Sinua kohti, herrani, kuningas, ovat nyt koko Israelin silmät tähdätyt, että ilmoittaisit heille, kuka on istuva herrani, kuninkaan, valtaistuimella hänen jälkeensä.

22 Ja katso, hänen vielä puhutellessaan kuningasta tuli profeetta Naatan.

25 Sillä hän on tänä päivänä mennyt ja teurastanut paljon härkiä, juottovasikoita ja lampaita ja kutsunut kaikki kuninkaan pojat, sotapäälliköt ja pappi Ebjatarin; ja katso, he syövät ja juovat hänen edessään, ja he huutavat: 'Eläköön kuningas Adonia!'

26 Mutta minut, sinun palvelijasi, pappi Saadokin, Benajan, Joojadan pojan, ja sinun palvelijasi Salomon hän on jättänyt kutsumatta.

34 Siellä pappi Saadok ja profeetta Naatan voidelkoot hänet Israelin kuninkaaksi. Ja puhaltakaa pasunaan ja huutakaa: 'Eläköön kuningas Salomo!'

38 Niin pappi Saadok, profeetta Naatan ja Benaja, Joojadan poika, sekä kreetit ja pleetit menivät sinne. He panivat Salomon kuningas Daavidin muulin selkään ja saattoivat hänet Giihonille.

40 Ja kaikki kansa seurasi häntä, ja kansa soitti huiluilla ja ratkesi niin suureen riemuun, että maa oli haljeta heidän huudostansa.

44 Kuningas lähetti hänen kanssaan pappi Saadokin, profeetta Naatanin ja Benajan, Joojadan pojan, sekä kreetit ja pleetit, ja he panivat hänet kuninkaan muulin selkään.

45 Ja pappi Saadok ja profeetta Naatan voitelivat hänet Giihonilla kuninkaaksi, ja he tulivat sieltä riemuiten, ja koko kaupunki joutui liikkeelle. Sitä oli se huuto, jonka te kuulitte.

46 Onpa Salomo jo istunut kuninkaan valtaistuimellekin,

47 ja kuninkaan palvelijat ovat tulleet onnittelemaan meidän herraamme, kuningas Daavidia, ja sanoneet: 'Antakoon sinun Jumalasi Salomon nimen tulla vielä mainehikkaammaksi kuin sinun nimesi ja tehköön hänen valtaistuimensa vielä suuremmaksi kuin on sinun valtaistuimesi'. Ja kuningas on rukoillut vuoteessansa.

49 Silloin kaikki Adonian kutsuvieraat joutuivat kauhun valtaan ja nousivat ja menivät kukin tiehensä.

50 Mutta Adonia pelkäsi Salomoa, nousi, meni ja tarttui alttarin sarviin.