1 Entretanto, Saulo, ameaçador e desejoso de destruir todos os discípulos do Senhor, dirigiu-se ao supremo sacerdote, em Jerusalém, pedindo-lhe que lhe fosse passada uma carta credencial dirigida às sinagogas de Damasco, exigindo a cooperação destas na perseguição de quaisquer seguidores do Caminho que Saulo aí encontrasse, tanto homens como mulheres, para que pudesse levá-los acorrentados para Jerusalém.
3 Ao aproximar-se de Damasco no cumprimento desta missão, uma luz brilhante vinda do céu fixou-se, de súbito, sobre ele. Caindo no chão, ouviu uma voz que lhe dizia: Saulo, Saulo, por que me persegues?
5 Quem és tu, Senhor?, perguntou.Sou Jesus, aquele a quem tu persegues! Levanta-te, vai para a cidade e espera por instruções minhas.
7 Os homens que acompanhavam Saulo ficaram mudos de surpresa, pois ouviam uma voz mas não viam ninguém
8 Quando Saulo se levantou, verificou que deixara de ver. Tiveram de o levar pela mão até Damasco, onde ficou três dias sem comer nem beber.
10 Ora, havia em Damasco um discípulo chamado Ananias, a quem o Senhor falou numa visão, chamando-o: Ananias!Aqui estou, Senhor!, respondeu.
11 O Senhor disse: Vai à rua Direita, procura em casa de Judas um homem chamado Saulo de Tarso. Neste momento está ele a orar, pois mostrei-lhe em visão alguém chamado Ananias que deverá procurá-lo e que porá as mãos sobre ele para que torne a ver!
13 Mas, Senhor, exclamou Ananias, contaram-me coisas terríveis que este homem fez aos crentes de Jerusalém! E consta que tem mandatos de prisão, passados pelos principais dos sacerdotes, autorizando-o a prender, em Damasco, todos os que invocam o teu nome!
15 O Senhor insistiu: Vai, pois Saulo é o meu instrumento escolhido para levar a minha mensagem às nações e até à presença dos reis, bem como ao povo de Israel. E mostrar-lhe-ei quanto ele deverá sofrer por mim.
17 Ananias obedeceu. Na presença de Saulo, pôs as mãos sobre ele e disse-lhe: Irmão Saulo, o Senhor Jesus, que te apareceu no caminho, enviou-me para que sejas cheio do Espírito Santo e tornes a ver.
18 Imediatamente, caindo-lhe como que umas escamas dos olhos, Saulo recuperou a vista, e, levantando-se, foi baptizado.
19 Saulo ficou com os crentes de Damasco durante alguns dias,
20 indo logo à sinagoga anunciar as boas novas a respeito de Jesus, afirmando que ele era na verdade o Filho de Deus!
21 E todos quantos o escutavam ficavam pasmados: Não é este o homem que perseguia os seguidores de Jesus em Jerusalém? E consta que veio cá para os prender e levá-los acorrentados aos principais dos sacerdotes!
22 As pregações de Saulo eram cada vez mais fervorosas, e os judeus de Damasco não conseguiam refutar às provas que ele apresentava de como Jesus era o Cristo
23 Uns tempos depois, os judeus resolveram matá-lo.
24 Mas Saulo foi informado dos seus planos e de que vigiavam as portas da cidade dia e noite prontos a tirar-lhe a vida.
25 Assim, durante a noite, alguns dos que se haviam convertido por seu intermédio passaram-no para fora, baixando-o numa cesta pela muralha da cidade.
26 Chegando a Jerusalém, tentou pôr-se em contacto com os crentes, mas todos tinham medo dele, pensando que fosse um impostor. Barnabé conduziu-o junto dos apóstolos e contou-lhes como Saulo vira o Senhor na estrada de Damasco e o que o Senhor lhe dissera, mencionando também as suas poderosas pregações em nome de Jesus, em Damasco.
28 Aceitaram-no então, e a partir daí Saulo andava sempre com os crentes, pregando com coragem em nome do Senhor. Mas alguns judeus de língua grega, com os quais ele discutira, combinaram assassiná-lo. Quando os outros crentes souberam do perigo que corria, levaram-no para Cesareia, enviando-o depois para a sua terra em Tarso.
31 Entretanto, a igreja vivia em paz em toda a Judeia, Galileia e Samaria, crescendo com força e em número. Os crentes aprendiam a caminhar no temor do Senhor e na força do Espírito Santo.
32 Pedro viajava de terra em terra, e foi ver os crentes da cidade de Lida.
33 Aí encontrou um homem chamado Eneias, paralisado e incapaz de sair do leito havia oito anos. Pedro disse-lhe: Eneias, Jesus Cristo dá-te saúde. Levanta-te e faz a tua cama! O homem ficou logo bom, e toda a população de Lida e Sarona voltou-se para o Senhor ao ver Eneias a andar normalmente.
36 Havia na cidade de Jope uma mulher discípula chamada Tabita , uma crente que estava sempre a fazer bem aos outros, especialmente aos pobres. Por esta altura, Tabita adoeceu e morreu. As pessoas suas amigas prepararam-na para o funeral e puseram-na num quarto superior. Ao saberem que Pedro se encontrava ali perto em Lida, mandaram dois homens pedir-lhe que fosse com eles a Jope.
39 Pedro assim fez, e logo que chegou levaram-no ao quarto onde Tabita se encontrava. O compartimento estava cheio de viúvas que choravam e mostravam as túnicas e outra roupa que Tabita lhes fizera.
40 Mas Pedro, pedindo a todos que saíssem do quarto, ajoelhou-se, orou e voltando-se para o corpo disse: Levanta-te, Tabita!, e ela abriu os olhos. Quando viu Pedro, sentou-se.
41 Pedro estendeu-lhe a mão, ajudou-a a pôr-se de pé e, chamando os crentes e as viúvas, apresentou-lhes a ressuscitada.
42 A notícia espalhou-se rapidamente pela cidade, e foram muitos os que creram no Senhor.
43 Pedro ficou ainda durante muito tempo em Jope, vivendo com Simão o curtidor.
1 Mutta Saulus puuskui yhä uhkaa ja murhaa Herran opetuslapsia vastaan ja meni ylimmäisen papin luo
2 ja pyysi häneltä kirjeitä Damaskon synagoogille, että keitä hän vain löytäisi sen tien vaeltajia, miehiä tai naisia, ne hän saisi tuoda sidottuina Jerusalemiin.
3 Ja kun hän oli matkalla, tapahtui hänen lähestyessään Damaskoa, että yhtäkkiä valo taivaasta leimahti hänen ympärillänsä;
7 Ja miehet, jotka matkustivat hänen kanssansa, seisoivat mykistyneinä: he kuulivat kyllä äänen, mutta eivät ketään nähneet.
8 Niin Saulus nousi maasta; mutta kun hän avasi silmänsä, ei hän nähnyt mitään, vaan he taluttivat häntä kädestä ja veivät hänet Damaskoon.
9 Ja hän oli kolme päivää näkemätönnä, ei syönyt eikä juonut.
18 Ja heti putosivat hänen silmistään ikäänkuin suomukset, ja hän sai näkönsä ja nousi ja otti kasteen.
19 Ja kun hän nautti ruokaa, niin hän vahvistui. Ja hän oli opetuslasten seurassa Damaskossa jonkun aikaa.
20 Ja kohta hän saarnasi synagoogissa Jeesusta, julistaen, että hän on Jumalan Poika.
22 Mutta Saulus sai yhä enemmän voimaa ja saattoi Damaskossa asuvat juutalaiset ymmälle näyttäen toteen, että Jeesus on Kristus.
23 Ja pitkän ajan kuluttua juutalaiset pitivät keskenään neuvoa tappaaksensa hänet.
24 Mutta heidän salahankkeensa tuli Sauluksen tietoon. Ja he vartioivat porttejakin yöt päivät, saadakseen hänet tapetuksi.
25 Mutta hänen opetuslapsensa ottivat hänet yöllä, päästivät hänet muurin aukosta ja laskivat alas vasussa.
26 Ja kun hän oli tullut Jerusalemiin, yritti hän liittyä opetuslapsiin; mutta he kaikki pelkäsivät häntä, koska eivät uskoneet, että hän oli opetuslapsi.
27 Mutta Barnabas otti hänet turviinsa ja vei hänet apostolien tykö ja kertoi heille, kuinka Saulus tiellä oli nähnyt Herran, ja että Herra oli puhunut hänelle, ja kuinka hän Damaskossa oli rohkeasti julistanut Jeesuksen nimeä.
28 Ja niin hän kävi heidän keskuudessaan sisälle ja ulos Jerusalemissa ja julisti rohkeasti Herran nimeä.
29 Ja hän puhui ja väitteli hellenistien kanssa; mutta he koettivat tappaa hänet.
30 Kun veljet sen huomasivat, veivät he hänet Kesareaan ja lähettivät hänet sieltä Tarsoon.
31 Niin oli nyt seurakunnalla koko Juudeassa ja Galileassa ja Samariassa rauha; ja se rakentui ja vaelsi Herran pelossa ja lisääntyi Pyhän Hengen virvoittavasta vaikutuksesta.
32 Ja tapahtui, että Pietari, kiertäessään kaikkien luona, tuli myöskin niiden pyhien tykö, jotka asuivat Lyddassa.
33 Siellä hän tapasi Aineas nimisen miehen, joka kahdeksan vuotta oli maannut vuoteessaan ja oli halvattu.
35 Ja kaikki Lyddan ja Saaronin asukkaat näkivät hänet; ja he kääntyivät Herran tykö.
36 Mutta Joppessa oli naisopetuslapsi, nimeltä Tabita, mikä kreikaksi käännettynä on: Dorkas; hän teki paljon hyviä töitä ja antoi runsaasti almuja.
37 Ja tapahtui niinä päivinä, että hän sairastui ja kuoli; ja he pesivät hänet ja panivat yläsaliin.
39 Niin Pietari nousi ja meni heidän kanssansa. Ja hänen sinne saavuttuaan he veivät hänet yläsaliin, ja kaikki lesket tulivat hänen luoksensa itkien ja näytellen hänelle ihokkaita ja vaippoja, joita Dorkas oli tehnyt, ollessaan heidän kanssansa.
41 Ja Pietari ojensi hänelle kätensä ja nosti hänet seisomaan ja kutsui sisään pyhät ja lesket ja asetti hänet elävänä heidän eteensä.
42 Ja se tuli tiedoksi koko Joppessa, ja monet uskoivat Herraan.
43 Ja Pietari viipyi Joppessa jonkun aikaa erään nahkuri Simonin luona.