1 Save me, God,
for the waters have come up to my neck!
2 I sink in deep mire, where there is no foothold.
I have come into deep waters, where the floods overflow me.
3 I am weary with my crying.
My throat is dry.
My eyes fail looking for my God.
4 Those who hate me without a cause are more than the hairs of my head.
Those who want to cut me off, being my enemies wrongfully, are mighty.
I have to restore what I didn’t take away.
5 God, you know my foolishness.
My sins aren’t hidden from you.
6 Don’t let those who wait for you be shamed through me, Lord Yahweh of Armies.
Don’t let those who seek you be brought to dishonor through me, God of Israel.
7 Because for your sake, I have borne reproach.
Shame has covered my face.
8 I have become a stranger to my brothers,
an alien to my mother’s children.
9 For the zeal of your house consumes me.
The reproaches of those who reproach you have fallen on me.
10 When I wept and I fasted,
that was to my reproach.
11 When I made sackcloth my clothing,
I became a byword to them.
12 Those who sit in the gate talk about me.
I am the song of the drunkards.
13 But as for me, my prayer is to you, Yahweh, in an acceptable time.
God, in the abundance of your loving kindness, answer me in the truth of your salvation.
14 Deliver me out of the mire, and don’t let me sink.
Let me be delivered from those who hate me, and out of the deep waters.
15 Don’t let the flood waters overwhelm me,
neither let the deep swallow me up.
Don’t let the pit shut its mouth on me.
16 Answer me, Yahweh, for your loving kindness is good.
According to the multitude of your tender mercies, turn to me.
17 Don’t hide your face from your servant,
for I am in distress.
Answer me speedily!
18 Draw near to my soul and redeem it.
Ransom me because of my enemies.
19 You know my reproach, my shame, and my dishonor.
My adversaries are all before you.
20 Reproach has broken my heart, and I am full of heaviness.
I looked for some to take pity, but there was none;
for comforters, but I found none.
21 They also gave me poison for my food.
In my thirst, they gave me vinegar to drink.
22 Let their table before them become a snare.
May it become a retribution and a trap.
23 Let their eyes be darkened, so that they can’t see.
Let their backs be continually bent.
24 Pour out your indignation on them.
Let the fierceness of your anger overtake them.
25 Let their habitation be desolate.
Let no one dwell in their tents.
26 For they persecute him whom you have wounded.
They tell of the sorrow of those whom you have hurt.
27 Charge them with crime upon crime.
Don’t let them come into your righteousness.
28 Let them be blotted out of the book of life,
and not be written with the righteous.
29 But I am in pain and distress.
Let your salvation, God, protect me.
30 I will praise the name of God with a song,
and will magnify him with thanksgiving.
31 It will please Yahweh better than an ox,
or a bull that has horns and hoofs.
32 The humble have seen it, and are glad.
You who seek after God, let your heart live.
33 For Yahweh hears the needy,
and doesn’t despise his captive people.
34 Let heaven and earth praise him;
the seas, and everything that moves therein!
35 For God will save Zion, and build the cities of Judah.
They shall settle there, and own it.
36 The children also of his servants shall inherit it.
Those who love his name shall dwell therein.
1 Vir die musiekleier; op die wysie van: "Lelies." 'n Psalm van Dawid.
2 Verlos my, o God, want die waters het tot by die siel gekom.
3 Ek sink in grondelose modder waar geen staanplek is nie; ek het in waterdieptes gekom, en die stroom loop oor my.
4 Ek is moeg van my geroep, my keel brand, my oë versmag terwyl ek wag op my God.
5 Die wat my sonder oorsaak haat, is meer as die hare van my hoof; die wat klaar staan om my te vernietig, wat sonder grond my vyande is, is magtig; wat ek nie geroof het nie, moet ek dan teruggee.
6 o God, U weet van my dwaasheid, en my skuldige dade is vir U nie verborge nie.
7 Laat die wat u verwag, deur my nie beskaamd staan nie, o Here, HERE van die leërskare! Laat die wat U soek, deur my nie in die skande kom nie, o God van Israel!
8 Want om U ontwil dra ek smaad, bedek skande my aangesig.
9 Vreemd het ek vir my broers geword en 'n onbekende vir die seuns van my moeder.
10 Want die ywer vir u huis het my verteer, en die smaadhede van die wat U smaad, het op my geval.
11 Wat my aangaan, my siel het geween met vas; maar dit het smaadhede vir my geword.
12 Ek het ook 'n rougewaad my kleding gemaak en vir hulle 'n spreekwoord geword.
13 Die wat in die poort sit, praat van my -- ook die spotlied van die wat sterk drank drink.
14 Maar ek -- my gebed is tot U, o HERE: in die tyd van genade, o God, verhoor my deur die grootheid van u goedertierenheid, deur die trou van u heil!
15 Red my uit die modder en laat my nie sink nie; laat my gered word van my haters en uit waterdieptes.
16 Laat die waterstroom nie oor my loop en die diepte my nie verslind nie, en laat die put sy mond bo my nie toesluit nie!
17 Verhoor my, o HERE, want u goedertierenheid is goed; wend U tot my na die grootheid van u barmhartighede.
18 En verberg u aangesig nie vir u kneg nie; want ek is benoud. Verhoor my dan gou!
19 Kom nader na my siel, verlos dit; bevry my om my vyande ontwil.
20 U ken my smaad en my beskaming en my skande; al my teëstanders is voor U.
21 Die smaad breek my hart, en ek is verswak; ja, ek het gewag op medelyde, maar verniet; en op vertroosters, maar het hulle nie gevind nie.
22 En hulle het aan my gal gegee as my spys, en vir my dors het hulle my asyn laat drink.
23 Laat hul tafel voor hulle 'n vangnet wees en vir hulle wat sorgeloos is, 'n strik.
24 Laat hulle oë duister word, sodat hulle nie sien nie; en maak dat hulle heupe altyddeur wankel.
25 Stort oor hulle u grimmigheid uit, en laat u toorngloed hulle inhaal.
26 Laat hulle laer woes word, laat in hulle tente geen bewoner wees nie.
27 Want hulle vervolg hom wat deur U swaar getref is, en vertel van die smart van u gewondes.
28 Voeg skuld by hulle skuld, en laat hulle nie in u geregtigheid kom nie.
29 Laat hulle uitgedelg word uit die boek van die lewe en nie saam met die regverdiges opgeskrywe word nie.
30 Maar ek is ellendig en in pyn: laat u hulp, o God, my beskerm!
31 Ek wil die Naam van God prys met 'n lied en Hom groot maak met danksegging;
32 en dit sal die HERE welgevalliger wees as beeste, as stiere wat horings en gesplitste kloue het.
33 As die ootmoediges dit sien, sal hulle bly wees; julle wat na God soek, laat julle hart lewe!
34 Want die HERE luister na die behoeftiges en verag sy gevangenes nie.
35 Laat hemel en aarde Hom prys, die see en alles wat daarin roer.
36 Want God sal Sion verlos en die stede van Juda bou; en daar sal hulle woon en dit besit. [ (Psalms 69:37) En die nageslag van sy knegte sal dit beërwe, en die liefhebbers van sy Naam sal daarin woon. ]