1 א                   ויען איוב ויאמר br

2 ב   גם-היום מרי שחי    ידי כבדה על-אנחתי br

3 ג   מי-יתן ידעתי ואמצאהו    אבוא עד-תכונתו br

4 ד   אערכה לפניו משפט    ופי אמלא תוכחות br

5 ה   אדעה מלים יענני    ואבינה מה-יאמר לי br

6 ו   הברב-כח יריב עמדי    לא אך-הוא ישם בי br

7 ז   שם--ישר נוכח עמו    ואפלטה לנצח משפטי br

8 ח   הן קדם אהלך ואיננו    ואחור ולא-אבין לו br

9 ט   שמאול בעשתו ולא-אחז    יעטף ימין ולא אראה br

10 י   כי-ידע דרך עמדי    בחנני כזהב אצא br

11 יא   באשרו אחזה רגלי    דרכו שמרתי ולא-אט br

12 יב   מצות שפתיו ולא אמיש    מחקי צפנתי אמרי-פיו br

13 יג   והוא באחד ומי ישיבנו    ונפשו אותה ויעש br

14 יד   כי ישלים חקי    וכהנה רבות עמו br

15 טו   על-כן מפניו אבהל    אתבונן ואפחד ממנו br

16 טז   ואל הרך לבי    ושדי הבהילני br

17 יז   כי-לא נצמתי מפני-חשך    ומפני כסה-אפל

1 Então respondeu Jó:

2 Ainda hoje a minha queixa é uma revolta, Embora a minha mão reprima o meu gemido.

3 Quem me dera que soubesse onde o encontrasse, Para que eu chegasse até a sua habitação!

4 Exporia ante ele a minha causa, E encheria a minha boca de argumentos.

5 Saberia as palavras que ele me respondesse, E entenderia a que ele me dissesse.

6 Porventura oporia contra mim a grandeza do seu poder? Não; mas ele me prestaria atenção.

7 Nesse caso um reto estaria pleiteando com ele; Assim para sempre ficaria livre do meu juiz.

8 Eis que eu vou para adiante, mas ele lá não está; E para trás, porém não o posso perceber:

9 Para a esquerda, quando ele opera, porém não o posso contemplar; Ele se esconde à direita, de modo que não o posso ver.

10 Mas ele sabe o caminho por que ando; Se ele me provasse, sairia eu como ouro.

11 O meu pé seguiu de perto as suas pisadas; Guardei o meu caminho, e não me desviei.

12 Do mandamento dos seus lábios não me apartei, Escondi no meu seio as palavras da sua boca.

13 Porém ele está resolvido, quem pode desviá-lo? E o que desejar a sua alma, isso mesmo faz.

14 Pois ele cumprirá o que está ordenado para mim, E dele ainda vêm muitas cousas como estas.

15 Portanto estou perturbado na sua presença; Quando considero, tenho medo dele.

16 É Deus quem me fez desmaiar o coração, E o Todo-poderoso que me perturbou.

17 Porque não estou desfalecido por causa das trevas, Nem porque a escuridão cobre o meu rosto.