1 E Jesus, cheio do Espírito Santo, voltou do Jordão e foi levado pelo Espírito ao deserto. 2 E quarenta dias foi tentado pelo diabo, e, naqueles dias, não comeu coisa alguma, e, terminados eles, teve fome. 3 E disse-lhe o diabo: Se tu és o Filho de Deus, dize a esta pedra que se transforme em pão. 4 E Jesus lhe respondeu, dizendo: Escrito está que nem só de pão viverá o homem, mas de toda palavra de Deus. 5 E o diabo, levando-o a um alto monte, mostrou-lhe, num momento de tempo, todos os reinos do mundo. 6 E disse-lhe o diabo: Dar-te-ei a ti todo este poder e a sua glória, porque a mim me foi entregue, e dou-o a quem quero. 7 Portanto, se tu me adorares, tudo será teu. 8 E Jesus, respondendo, disse-lhe: Vai-te, Satanás, porque está escrito: Adorarás o Senhor, teu Deus, e só a ele servirás. 9 Levou-o também a Jerusalém, e pô-lo sobre o pináculo do templo, e disse-lhe: Se tu és o Filho de Deus, lança-te daqui abaixo, 10 porque está escrito: Mandará aos seus anjos, acerca de ti, que te guardem 11 e que te sustenham nas mãos, para que nunca tropeces com o teu pé em alguma pedra. 12 E Jesus, respondendo, disse-lhe: Dito está: Não tentarás ao Senhor, teu Deus. 13 E, acabando o diabo toda a tentação, ausentou-se dele por algum tempo.

14 Então, pela virtude do Espírito, voltou Jesus para a Galileia, e a sua fama correu por todas as terras em derredor. 15 E ensinava nas suas sinagogas e por todos era louvado.

16 E, chegando a Nazaré, onde fora criado, entrou num dia de sábado, segundo o seu costume, na sinagoga e levantou-se para ler. 17 E foi-lhe dado o livro do profeta Isaías; e, quando abriu o livro, achou o lugar em que estava escrito: 18 O Espírito do Senhor é sobre mim, pois que me ungiu para evangelizar os pobres, enviou-me a curar os quebrantados do coração, 19 a apregoar liberdade aos cativos, a dar vista aos cegos, a pôr em liberdade os oprimidos, a anunciar o ano aceitável do Senhor. 20 E, cerrando o livro e tornando a dá-lo ao ministro, assentou-se; e os olhos de todos na sinagoga estavam fitos nele. 21 Então, começou a dizer-lhes: Hoje se cumpriu esta Escritura em vossos ouvidos. 22 E todos lhe davam testemunho, e se maravilhavam das palavras de graça que saíam da sua boca, e diziam: Não é este o filho de José? 23 E ele lhes disse: Sem dúvida, me direis este provérbio: Médico, cura-te a ti mesmo; faze também aqui na tua pátria tudo o que ouvimos ter sido feito em Cafarnaum. 24 E disse: Em verdade vos digo que nenhum profeta é bem-recebido na sua pátria. 25 Em verdade vos digo que muitas viúvas existiam em Israel nos dias de Elias, quando o céu se cerrou por três anos e seis meses, de sorte que em toda a terra houve grande fome; 26 e a nenhuma delas foi enviado Elias, senão a Sarepta de Sidom, a uma mulher viúva. 27 E muitos leprosos havia em Israel no tempo do profeta Eliseu, e nenhum deles foi purificado, senão Naamã, o siro. 28 E todos, na sinagoga, ouvindo essas coisas, se encheram de ira. 29 E, levantando-se, o expulsaram da cidade e o levaram até ao cume do monte em que a cidade deles estava edificada, para dali o precipitarem. 30 Ele, porém, passando pelo meio deles, retirou-se.

31 E desceu a Cafarnaum, cidade da Galileia, e os ensinava nos sábados. 32 E admiravam-se da sua doutrina, porque a sua palavra era com autoridade. 33 E estava na sinagoga um homem que tinha um espírito de um demônio imundo, e este exclamou em alta voz, 34 dizendo: Ah! Que temos nós contigo, Jesus Nazareno? Vieste a destruir-nos? Bem sei quem és: o Santo de Deus. 35 E Jesus o repreendeu, dizendo: Cala-te e sai dele. E o demônio, lançando-o por terra no meio do povo, saiu dele, sem lhe fazer mal. 36 E veio espanto sobre todos, e falavam uns e outros, dizendo: Que palavra é esta, que até aos espíritos imundos manda com autoridade e poder, e eles saem?

37 E a sua fama divulgava-se por todos os lugares, em redor daquela comarca.

38 Ora, levantando-se Jesus da sinagoga, entrou em casa de Simão; e a sogra de Simão estava enferma com muita febre; e rogaram-lhe por ela. 39 E, inclinando-se para ela, repreendeu a febre, e esta a deixou. E ela, levantando-se logo, servia-os.

40 E, ao pôr do sol, todos os que tinham enfermos de várias doenças lhos traziam; e, impondo as mãos sobre cada um deles, os curava. 41 E também de muitos saíam demônios, clamando e dizendo: Tu és o Cristo, o Filho de Deus. E ele, repreendendo-os, não os deixava falar, pois sabiam que ele era o Cristo.

42 E, sendo já dia, saiu e foi para um lugar deserto; e a multidão o procurava e chegou junto dele; e o detinham, para que não se ausentasse deles. 43 Ele, porém, lhes disse: Também é necessário que eu anuncie a outras cidades o evangelho do Reino de Deus, porque para isso fui enviado. 44 E pregava nas sinagogas da Galileia.

1 Jesus aba, voll heiligem Geischt, kummt zruck vum Jordan un wird vum Geischt in d Wüschte gfihrt

2 un vierzig Däg lang vum Deufel vusuecht. Un na(er) het nigs gässe in däne Däg, un als sie ä End hän, het da(er) hunga ka.

3 Dr Deufel aba sait zue nem: Bisch dü Gottes Bue, so sag zue däm Schtei (Wackes), daß sa Brot wäre soll.

4 Un Jesus git nem zantwort: S schtoht gschriebe (5. Moses 8,3): "Dr Mensch läbt nit ällei vum Brot.".

5 Un dr Deufel fihrt nen hoch nuf un zeige nem alli Lända vu dr Welt in nem Nuu

6 un sait zue nem: Alli Macht will i(ich) dir ge un ihri Herrlichkeit; denn sie isch ma(mir) ibage, un i(ich) gib sie, wäm i(ich) will.

7 Wenn dü mi etze abätesch, so soll sie ganz di si.

8 Jesus git nem zantwort un sait: S schtoht gschriebe (5. Moses 6,13): "Dü sollsch d Herrn, di Gott, abäte (ahimmle) un nem ällei diene."

9 Un na(er) fihrt nen nohch Jerusalem un schtellt nen uf d Zinne vum Tempel un sait zue nem: Bisch dü Gottes Bue, so wirf di vu do abe;

10 denn s schtoht gschriebe (Psalm 91,11.12): "Er wird sinene Engel dinetwege bfehle, daß sie dich bwahre.

11 Un sie wäre di uf d Händ(Pfode) trage (schleipfe), dmit dü dini Feß nit an ä Schtei (Wackes) schtosesch."

12 Jesus git zantwort un sait zue nem: S isch gsait (5. Moses 6,16): "Dü sollsch d Herrn, di Gott, nit vusueche."

13 Un als dr Deufel alli Vusuechrig gmacht het, goht er vu nem ä Ziitlang wäg.

14 Un Jesus kummt in dr Kraft vum Geischt wieda nohch Galiläa, un d Kunde vu nem hallt durch alli umliegende Derfa (Käffa).

15 Un na(er) lehrt in ihre Synagoge (Gotteshus) (Gotteshiisa) un wird vu jedem globt.

16 Un na(er) kummt nohch Nazareth, wo er ufgwachse war, un goht nohch sinere Gwohnet am Sabbat in d Synagoge (Gotteshus) un schtoht uf un wot läse.

17 Do wird nem des Boech vum Prophete Jesaja ge. Un als sa des Boech ufgmacht het, findet da(er) de Schtell, wo gschriebe schtoht (Jesaja 61,1.2): "

18 Dr Geischt vum Herrn isch uf ma(mir), wel er mi gsalbt het, z vukündige s Evangelium d Arme; er het mi gschickt, z predige d Gfangene, daß sie fräi si solle, un d Blindä, daß sie luege solle, un d Vuschlagene, daß sie fräi un ledig si solle,

19 z vukündige s Gnadejohr vum Herrn. "

20 Un als er s Boech zuegmacht het, git er's däm Diena un het sich anekockt . Un alli Aug in dr Synagoge (Gotteshus) sähn uf nen.

21 Un na(er) fangt a, zue nene zue schwätze: Hiit isch des Wort vu d Schrift erfillt vor äire Ohre.

22 Un sie gän alli Ziignis vu nem un wundre sich, daß solchi Wort dr Gnade üs sinem Mul (Gosch) kumme, un sage: Isch des nit im Josef si Bue?

23 Un na(er) sait zue nene: Ihr den zue ma(mir) des Sprichwort sage: Dokta, hilf dir selba! Denn welchi großi Sach hän ma(mir) ghärt , de in Kapernaum gschähe sin! Doe des au do d Heim (in dinere Vadaschtadt)!

24 Er sait aba: Gwiß, i(ich) sag äich: Kei Prophet gilt ebis d Heim (Vadaland).

25 Aba erlich, i(ich) sag äich: S ware vieli Witwe in Israel zue d Ziit vum Elia, als dr Himmel vuschlosse war dräi Johr un sechs Monet un ä großi Hungasnot isch gsi im ganze Land,

26 un zue keinarä vu nene wird Elia gschickt als ällei zue einarä Witwe nohch Sarepta in d Gegend vu Sidon.

27 Un vieli Üssätzige ware in Israel zue d Ziit vum Prophete Elisa, un keina vu nene wird sufa als ällei Naaman üs Syrien.

28 Un alli, de in dr Synagoge (Gotteshus) ware, sin vum Zorn erfillt, als sie des ghärt hän.

29 Un sie sin uf gschtande un schtoße nen zue d Schtadt üsä un fihre nen an d Schtich vum Berg, uf däm ihri Schtadt bäut war, um nen abe zwerfe.

30 Aba na(er) goht midde durch sie wäg.

31 Un na(er) goht nab nohch Kapernaum, einarä Schtadt in Galiläa, un lehrt sie am Sabbat.

32 Un sie vuwundrete sich iba sini Lehr; denn er predigt mit Vollmacht.

33 Un s war ä Mensch in dr Synagoge (Gotteshus), bsesse vu nem bese Geischt, un der brellt lut:

34 Halt, was willsch dü vu uns(us), Jesus vu Nazareth? Dü bisch kumme, uns(us) z vunichte. Ich weiß, wer dü bisch: dr Heilige Gottes!

35 Un Jesus schelt nen un sait: Halt s Mul (Gosch) un fahr üs vu nem! Un dr bese Geischt wirft nen midde unda sie un fahrt vu nem üs un doet nem kei Schadä.

36 Un s kummt ä Angscht iba sie alli, un sie schwätze mitänanda un sage: Was isch des fir ä Wort? Er schwätzt mit Vollmacht un Gwalt zue d bese Geischta, un sie fahre üs.

37 Un d Kunde vu nem hallt in alli Derfa (Käffa) vum umliegende Land.

38 Un na(er) macht sich uf üs dr Synagoge (Gotteshus) un kummt ins Hus vum Simon. Un im Simon sini Schwiegamuetter het hoches Feba, un sie bitt nen fir sie.

39 Un na(er) kunnt zue narä un bfielt däm Feba, un s het sie vuloße . Un gli druf schtoht sie uf un dient ne.

40 Un als d Sunne undagange isch, bringe alli ihri Kranke mit manchali Lide zue nem. Un na(er) legt d Händ(Pfode) uf jede un macht sie gsund

41 Vu vielä fahre au die bese Geischta üs un brellä: Dü bisch dr Bue Gottes! Un na(er) schelt sie un het sie nit schwätze glo ; denn sie hän gwißt, daß er dr Chrischtus war.

42 Als ses aba Dag wird, goht er üsä an ä insames Plätzli; un des Volk suecht nen, un sie kumme zue nem un wen nen feschthebä, dmit er nit vu nene go dät.

43 Er sait aba zue nene: Ich mueß au in die andere Schtädt des Evangelium predige vum Rich Gottes; denn dzue bi i(ich) gschickt.

44 Un na(er) predigt in d Synagoge (Gotteshus) (Gotteshiisa) Judäas.