1 Bizi reddettin, parladın bize karşı, ey Tanrı, 2 Öfkelendin; eski halimize döndür bizi!

2 Salladın yeri, yarıklar açtın; 2 Onar çatlaklarını, çünkü yer sarsılıyor.

3 Halkına sıkıntı çektirdin, 2 Sersemletici bir şarap içirdin bize.

4 Sancak verdin senden korkanlara, 2 Okçulara karşı açsınlar diye. |iSela

5 Kurtar bizi sağ elinle, yardım et, 2 Sevdiklerin özgürlüğe kavuşsun diye!

6 Tanrı şöyle konuştu kutsal yerinde: 2 ‹‹Şekemi sevinçle bölüştürecek, 2 Sukkot Vadisini ölçeceğim.

7 Gilat benimdir, Manaşşe de benim, 2 Efrayim miğferim, 2 Yahuda asam.

8 Moav yıkanma leğenim, 2 Edomun üzerine çarığımı fırlatacağım, 2 Filiste zaferle haykıracağım.›› fırlatılması, bir yerin sahiplenilmesi anlamına geliyordu.

9 Kim beni surlu kente götürecek? 2 Kim bana Edoma kadar yol gösterecek?

10 Ey Tanrı, sen bizi reddetmedin mi? 2 Ordularımıza öncülük etmiyor musun artık?

11 Yardım et bize düşmana karşı, 2 Çünkü boştur insan yardımı.

12 Tanrı'yla zafer kazanırız, 2 O çiğner düşmanlarımızı.

1 Ó Deus, tu nos rejeitaste, tu nos espalhaste, tu te indignaste; oh, volta-te para nós.

2 Abalaste a terra, e a fendeste; sara as suas fendas, pois ela treme.

3 Fizeste ver ao teu povo coisas árduas; fizeste-nos beber o vinho do atordoamento.

4 Deste um estandarte aos que te temem, para o arvorarem no alto, por causa da verdade. (Selá.)

5 Para que os teus amados sejam livres, salva-nos com a tua destra, e ouve-nos;

6 Deus falou na sua santidade; eu me regozijarei, repartirei a Siquém e medirei o vale de Sucote.

7 Meu é Gileade, e meu é Manassés; Efraim é a força da minha cabeça; Judá é o meu legislador.

8 Moabe é a minha bacia de lavar; sobre Edom lançarei o meu sapato; alegra-te, ó Filístia, por minha causa.

9 Quem me conduzirá à cidade forte? Quem me guiará até Edom?

10 Não serás tu, ó Deus, que nos tinhas rejeitado? Tu, ó Deus, que não saíste com os nossos exércitos?

11 Dá-nos auxílio na angústia, porque vão é o socorro do homem.

12 Em Deus faremos proezas; porque ele é que pisará os nossos inimigos.