1 Güçlü olan Tanrı, RAB konuşuyor; 2 Güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar 2 Yeryüzünün tümüne sesleniyor.
2 Güzelliğin doruğu Siyondan 2 Parıldıyor Tanrı.
3 Tanrımız geliyor, sessiz kalmayacak, 2 Önünde yanan ateş her şeyi kül ediyor, 2 Çevresinde şiddetli bir fırtına esiyor.
4 Halkını yargılamak için 2 Yere göğe sesleniyor:
5 ‹‹Toplayın önüme sadık kullarımı, 2 Kurban keserek benimle antlaşma yapanları.››
6 Gökler Onun doğruluğunu duyuruyor, 2 Çünkü yargıç Tanrının kendisidir. |iSela
7 ‹‹Ey halkım, dinle de konuşayım, 2 Ey İsrail, sana karşı tanıklık edeyim: 2 Ben Tanrıyım, senin Tanrınım!
8 Kurbanlarından ötürü seni azarlamıyorum, 2 Yakmalık sunuların sürekli önümde.
9 Ne evinden bir boğa, 2 Ne de ağıllarından bir teke alacağım.
10 Çünkü bütün orman yaratıkları, 2 Dağlardaki bütün hayvanlar benimdir.
11 Dağlardaki bütün kuşları korurum, 2 Kırlardaki bütün yabanıl hayvanlar benimdir.
12 Acıksam sana söylemezdim, 2 Çünkü bütün dünya ve içindekiler benimdir.
13 Ben boğa eti yer miyim? 2 Ya da keçi kanı içer miyim?
14 Tanrıya şükran kurbanı sun, 2 Yüceler Yücesine adadığın adakları yerine getir.
15 Sıkıntılı gününde seslen bana, 2 Seni kurtarırım, sen de beni yüceltirsin.
16 Ama Tanrı kötüye şöyle diyor: 2 ‹‹Kurallarımı ezbere okumaya 2 Ya da antlaşmamı ağzına almaya ne hakkın var?
17 Çünkü yola getirilmekten nefret ediyor, 2 Sözlerimi arkana atıyorsun.
18 Hırsız görünce onunla dost oluyor, 2 Zina edenlere ortak oluyorsun.
19 Ağzını kötülük için kullanıyor, 2 Dilini yalana koşuyorsun.
20 Oturup kardeşine karşı konuşur, 2 Annenin oğluna kara çalarsın.
21 Sen bunları yaptın, ben sustum, 2 Beni kendin gibi sandın. 2 Seni azarlıyorum, 2 Suçlarını gözünün önüne seriyorum.
22 ‹‹Dikkate alın bunu, ey Tanrıyı unutan sizler! 2 Yoksa parçalarım sizi, kurtaran olmaz.
23 Kim şükran kurbanı sunarsa beni yüceltir; 2 Yolunu düzeltene kurtarışımı göstereceğim.››
1 Psalmo de Asaf. Dio de la dioj, la Eternulo, ekparolis, Kaj vokis la teron de la sunleviĝo ĝis la sunsubiro.
2 El Cion, la perfektaĵo de beleco, Dio ekbrilis.
3 Nia Dio venas kaj ne silentas; Fajro ekstermanta estas antaŭ Li, Ĉirkaŭ Li estas granda ventego.
4 Li vokas la ĉielon supre kaj la teron, Por juĝi Sian popolon:
5 Kolektu al Mi Miajn fidelulojn, Kiuj faris kun Mi interligon ĉe oferdono.
6 Kaj la ĉielo proklamis Lian justecon, Ĉar Dio estas tiu juĝanto. Sela.
7 Aŭskultu, ho Mia popolo, kaj Mi parolos; Ho Izrael, Mi atestos pri vi; Mi estas Dio, via Dio.
8 Ne pro viaj oferdonoj Mi vin riproĉos, Ĉar viaj bruloferoj estas ĉiam antaŭ Mi.
9 Mi ne prenos el via domo bovidon, Nek el viaj kortoj kaprojn:
10 Ĉar al Mi apartenas ĉiuj bestoj en la arbaroj, Miloj da brutoj sur la montoj;
11 Mi konas ĉiujn birdojn sur la montoj, Kaj ĉiuj bestoj de la kampoj estas antaŭ Mi.
12 Se Mi fariĝus malsata, Mi ne dirus al vi, Ĉar al Mi apartenas la mondo, kaj ĉio, kio ĝin plenigas.
13 Ĉu Mi manĝas viandon de bovoj, Kaj ĉu Mi trinkas sangon de kaproj?
14 Oferdonu al Dio dankon, Kaj plenumu antaŭ la Plejaltulo viajn promesojn.
15 Voku Min en la tago de mizero; Mi vin liberigos, kaj vi Min gloros.
16 Sed al la malpiulo Dio diris: Por kio vi parolas pri Miaj leĝoj Kaj portas Mian interligon en via buŝo,
17 Dum vi malamas moralinstruon Kaj ĵetas Miajn vortojn malantaŭen de vi?
18 Kiam vi vidas ŝteliston, vi aliĝas al li, Kaj kun adultuloj vi estas partoprenanto;
19 Vian buŝon vi uzas por malbono, Kaj via lango plektas falsaĵon;
20 Vi sidas kaj parolas kontraŭ via frato, Pri la filo de via patrino vi kalumnias.
21 Tion vi faris, kaj Mi silentis; Kaj vi pensis, ke Mi estas tia, kiel vi. Mi punos vin, kaj Mi metos ĉion antaŭ viajn okulojn.
22 Komprenu ĉi tion, vi, kiuj forgesas Dion; Alie Mi disŝiros, kaj neniu savos.
23 Kiu oferdonas dankon, tiu Min honoras; Kaj kiu estas singarda en la vojo, Al tiu Mi aperigos Dian helpon.