1 Çünkü RAB Yakup soyuna acıyacak, 2 İsrail halkını yine seçip 2 Topraklarına yerleştirecek. 2 Yabancılar da Yakup soyuna katılıp onlara bağlanacak.
2 Uluslar İsrail halkını 2 Kendi topraklarına götürecekler. 2 İsrail halkı RABbin verdiği topraklarda onları 2 Erkek ve kadın köle olarak sahiplenecek. 2 Kendisini tutsak edenleri tutsak edecek, 2 Kendisini ezenlere egemen olacak.
3 RAB İsrail halkını acıdan, sıkıntıdan 2 Ve yaptığı ağır işlerden kurtardığı gün
4 Babil Kralını alaya alarak, 2 ‹‹Halkı ezenin nasıl da sonu geldi!›› diyecekler, 2 ‹‹Zorbalığı nasıl da sona erdi!››
5 RAB kötülerin değneğini, 2 Egemenlerin asasını kırdı.
6 O asa ki, halklara gazapla vurdukça vurdu, 2 Ulusları öfkeyle, dinmeyen zulümle yönetti.
7 Bütün dünya esenlik ve barış içinde 2 Sevinçle haykırıyor.
8 Lübnanın çam ve sedir ağaçları bile 2 Kralın yok oluşuna seviniyor. 2 ‹‹Onun ölümünden beri kimse bizi kesmeye gelmiyor›› diyorlar.
9 Toprağın altındaki ölüler diyarı 2 Babil Kralını karşılamak için sabırsızlanıyor. 2 Onun gelişi ölüleri, 2 Dünyanın eski önderlerini heyecanlandırıyor; 2 Ulusları yönetmiş kralları 2 Tahtlarından ayağa kaldırıyor.
10 Hepsi ona seslenip diyecekler ki, 2 ‹‹Sen de bizim gibi gücünü yitirdin, 2 Bize benzedin.››
11 Görkemin de çenklerinin sesi de 2 Ölüler diyarına indirildi. 2 Altında kurtlar kaynaşacak, 2 Üstünü kurtçuklar kaplayacak.
12 Ey parlak yıldızfö, seherin oğlu, 2 Göklerden nasıl da düştün! 2 Ey ulusları ezip geçen, 2 Nasıl da yere yıkıldın!
13 İçinden, ‹‹Göklere çıkacağım›› dedin, 2 ‹‹Tahtımı Tanrının yıldızlarından daha yükseğe koyacağım; 2 İlahların toplandığı dağda, 2 Safonun doruğunda oturacağım.
14 Bulutların üstüne çıkacak, 2 Kendimi Yüceler Yücesiyle eşit kılacağım.››
15 Ancak ölüler diyarına, 2 Ölüm çukurunun dibine 2 İndirilmiş bulunuyorsun.
16 Seni görenler bakıp bakıp şöyle düşünecekler: 2 ‹‹Dünyayı sarsan, ülkeleri titreten, 2 Yeryüzünü çöle çeviren, 2 Kentleri yerle bir eden, 2 Tutsakları evlerine salıvermeyen adam bu mu?››
18 Ulusların bütün kralları tek tek, 2 Görkemli mezarlarda yatıyor.
19 Ama sen reddedilen bir dal gibi 2 Mezarından dışarı atıldın; 2 Bedenleri kılıçla delinip 2 Ölüm çukurunun dibine atılmış ölülerle örtülüsün; 2 Ayak altında çiğnenen leş gibisin.
20 Ülkeni harap edip halkını katlettiğin için 2 Başkaları gibi gömülmeyeceksin. Kötülük yapan soy bir daha anılmayacak.
21 Atalarının suçundan ötürü 2 Babil Kralının oğullarını boğazlamak için yer hazırlayın. 2 Kalkıp dünyayı sahiplenmesinler, 2 Yeryüzünü kentlerle doldurmasınlar.
22 ‹‹Babil halkına karşı harekete geçeceğim›› 2 Diyor Her Şeye Egemen RAB, 2 ‹‹Babilin adını, sağ kalanlarını, 2 Oğullarını, torunlarını dünyadan sileceğim.›› 2 Böyle diyor RAB.
23 ‹‹Babili baykuş yuvasına, bataklığa çevirecek, 2 Yıkım süpürgesiyle süpüreceğim›› 2 Diyor Her Şeye Egemen RAB.
24 Her Şeye Egemen RAB ant içerek şöyle dedi: 2 ‹‹Düşündüğüm gibi olacak, 2 Tasarladığım gibi gerçekleşecek.
25 Asurluları kendi ülkemde ezecek, 2 Dağlarımda çiğneyeceğim. 2 Halkım Asurun boyunduruğundan, 2 Omuzlarındaki yükten kurtulacak.
26 İşte bütün dünya için belirlenen tasarı budur. 2 Bütün uluslara karşı elim kalkmış durumda.
27 Her Şeye Egemen RABbin tasarısını kim boşa çıkarabilir? 2 Kalkmış durumdaki elini kim indirebilir?››
28 Kral Ahazın öldüğü yıl gelen bildiri:
29 Ey Filistliler, sizi döven değnek kırıldı diye sevinmeyin. 2 Çünkü yılanın kökünden engerek türeyecek, 2 Onun ürünü uçan yılan olacak.
30 Yoksulların en yoksulu doyacak, 2 Düşkünler güvenlikte yatacak. 2 Ama sizin kökünüzü kıtlıkla kurutacağım, 2 Sağ kalanlarınız da ölecek.
31 Ulumaya başla ey kapı! Ey kent, feryat et! 2 Ey Filistliler, eridiniz baştan başa. 2 Kuzeyden toz duman yükseliyor, 2 Düşman askerleri sıra sıra geliyor.
32 O ulusun elçilerine ne yanıt verilecek? 2 ‹‹RAB Siyon'un temelini attı, 2 Halkının düşkünleri oraya sığınacak›› denecek.
1 Porque o Senhor terá compaixão de Jacó, e ainda dará a Israel a sua predileção e os restabelecerá na sua terra, os estrangeiros se reunirão a eles e se agregarão à casa de Jacó.
2 Os povos virão buscá-los para conduzi-los à sua morada. Possuí-los-á a casa de Israel na terra do Senhor como servos e como servas. Conservarão prisioneiros aqueles que os tinham detido, e dominarão seus opressores.
3 Quando o Senhor te tiver aliviado de tuas penas, de teus tormentos e da dura servidão a que estiveste sujeito,
4 cantarás esta sátira contra o rei de Babilônia, e dirás: Como? Não existe mais o tirano! Acabou-se a tormenta!
5 O Senhor despedaçou o bastão dos perversos e o cetro dos opressores.
6 Ele feria os povos com fúria, vibrando golpes sem interrupção, e governava as nações com brutalidade, subjugando-as sem piedade.
7 Toda a terra conhece o repouso e a paz, todos exultam em cantos de alegria.
8 Até os ciprestes se regozijam de tua queda, dizendo com os cedros do Líbano: Desde que caíste, não sobe até nós o lenhador.
9 Debaixo da terra se agita a morada dos mortos, para receber-te à tua chegada; despertam em tua honra as sombras dos grandes, e todos os senhores da terra, e levantam-se de seus tronos todos os reis das nações.
10 Todos tomam a palavra para dizer-te: Finalmente, eis-te fraco como nós, eis-te semelhante a nós.
11 Tua majestade desceu à morada dos mortos, acompanhada do som de tuas harpas. Jazes sobre um leito de vermes e os vermes são a tua coberta.
12 Então! Caíste dos céus, astro brilhante, filho da aurora! Então! Foste abatido por terra, tu que prostravas as nações!
13 Tu dizias: Escalarei os céus e erigirei meu trono acima das estrelas. Assentar-me-ei no monte da assembléia, no extremo norte.
14 Subirei sobre as nuvens mais altas e me tornarei igual ao Altíssimo.
15 E, entretanto, eis que foste precipitado à morada dos mortos, ao mais profundo abismo.
16 Detêm-se para ver-te melhor, e procuram reconhecer-te: Porventura é aquele que fazia tremer a terra, e abalava os impérios,
17 que fazia do mundo um deserto, e destruía as cidades, e impedia os prisioneiros de voltarem para suas casas?
18 Todos os reis das nações, todos repousam com glória, cada um no seu túmulo;
19 tu, porém, foste atirado para longe de teu sepulcro, como um aborto que causa horror. Os cadáveres dos homens mortos à espada jazem sobre as pedras de uma tumba;
20 tal como uma carniça que se calca aos pés, tu não te reunirás a eles no sepulcro, porque arruinaste tua terra, e fizeste perecer o teu povo. Nunca, jamais se falará da raça dos ímpios.
21 Preparai o massacre dos filhos por causa da iniqüidade dos pais. Que eles não se levantem para conquistar o mundo, e invadir toda a face da terra.
22 Levantar-me-ei contra eles, declara o Senhor dos exércitos, apagarei o nome e o vestígio de Babilônia, sua raça e sua posteridade, diz o Senhor.
23 Farei dela o domínio da garça real, um lodaçal. Varrê-la-ei com a vassoura da destruição, - palavra do Senhor dos exércitos.
24 Jurou o Senhor dos exércitos: Por certo será feito como eu decidi, e o que resolvi se cumprirá.
25 Esmagarei o assírio em minha terra e o calcarei aos pés nos meus montes. Serão livres de seu jugo, e o seu fardo não lhes pesará nos ombros.
26 Eis a decisão tomada para toda a terra; é assim que eu estendo a mão sobre todas as nações.
27 O Senhor dos exércitos decidiu, quem mudará sua sentença? Sua mão está estendida, quem o fará retirá-la?
28 Este oráculo data do ano da morte do rei Acaz:
29 Não te alegres, ó terra dos filisteus, de que tenha sido quebrada a vara que te feria, porque da estirpe da serpente nascerá uma áspide, e seu fruto será um dragão voador.
30 Os humildes poderão pastar nas minhas pastagens, e os pobres dormirão tranqüilos. Eu farei, porém, morrer de fome a tua raça, e matarei tua posteridade.
31 Lamenta-te, ó porta! Grita, ó cidade! Treme, ó terra inteira dos filisteus! Porque do norte vem uma nuvem de poeira, e batalhões em filas cerradas.
32 E que responderá {meu povo} aos mensageiros desta nação? Que o Senhor fundou Sião, e que os humildes de seu povo aí encontrarão o refúgio.