1 ‹‹İlah Bel diz çökmüş, ilah Nebo sinmiş, 2 Putları hayvanlara, öküzlere yüklenmiş gidiyor. 2 Taşınan bu nesneleriniz ağırlık, 2 Yorgun hayvana yük oldu.

2 Birlikte sinmiş, diz çökmüşler, 2 Putlarını yük olmaktan kurtaramıyorlar. 2 Sürgüne gidecek onlar.

3 ‹‹Ey Yakup soyu, İsrailin sağ kalanları, 2 Doğdunuz doğalı yüklendiğim, 2 Rahimden çıktınız çıkalı taşıdığım sizler, 2 Dinleyin beni:

4 Siz yaşlanıncaya dek ben Oyum; 2 Saçlarınız ağarıncaya dek 2 Ben yükleneceğim sizi. 2 Sizi ben yarattım, ben taşıyacağım, 2 Evet, sizi ben yüklenecek, ben kurtaracağım.

5 ‹‹Beni kime benzetecek, 2 Kime denk tutacaksınız? 2 Kiminle karşılaştıracaksınız ki, benzer olalım?

6 Kimisi bol keseden harcadığı altından, 2 Terazide tarttığı gümüşten 2 Ücret karşılığında kuyumcuya ilah yaptırır, 2 Önünde yere kapanıp tapınır.

7 Onu omuzlayıp taşır, yerine koyar. 2 Öylece durur put, yerinden kımıldamaz. 2 Kendisine yakarana yanıt veremez, 2 Onu sıkıntısından kurtaramaz.

8 ‹‹Bunu anımsayın, ey başkaldıranlar, 2 Adam olun, aklınızdan çıkarmayın!

9 Çok önceden beri olup bitenleri anımsayın. 2 Çünkü Tanrı benim, başkası yok. 2 Tanrı benim, benzerim yok.

10 Sonu ta başlangıçtan, 2 Henüz olmamış olayları çok önceden bildiren, 2 ‹Tasarım gerçekleşecek, 2 İstediğim her şeyi yapacağım› diyen benim.

11 Doğudan yırtıcı kuşu, 2 Uzak bir ülkeden 2 Tasarımı gerçekleştirecek adamı çağıran benim. 2 Evet, bunları söyledim, 2 Kesinlikle yerine getirecek, 2 Tasarladığımı yapacağım mutlaka.

12 ‹‹Ey dikbaşlılar, doğruluktan uzak olanlar, 2 Dinleyin beni!

13 Zaferim yaklaştı, uzak değil; 2 Kurtarışım gecikmeyecek. 2 Güzelliğim olan İsrail için 2 Siyon'u kurtaracağım.››

1 Bel cai, Nebo desmorona. Suas estátuas são carregadas em lombo de mula, fazem delas o fardo de animais exaustos.

2 Desmoronam todos e desabam; incapazes de salvar aqueles que os carregam, vão eles mesmos ao cativeiro.

3 Ouvi-me, casa de Jacó, e vós, sobreviventes da casa de Israel, que eu carreguei desde vosso nascimento e sustentei desde o seio materno:

4 permanecerei o mesmo até vossa velhice, sustentar-vos-ei até o tempo dos cabelos brancos; eu vos carregarei como já carreguei, cuidarei de vós e preservar-vos-ei;

5 a quem podereis comparar-me ou igualar-me? Quem poreis em paralelo comigo, que me seja igual?

6 Eis os que desembolsam seu ouro, e pesam a prata na balança; contratam um ourives para que ele faça um deus, diante do qual se prostram em adoração;

7 eles o carregam nos ombros e o transportam, depois o colocam em seu posto, onde se mantém, sem mais poder mover-se. Por mais que o invoquem, nunca responde, e não salva do infortúnio;

8 lembrai-vos disso, sede razoáveis, e entrai em vós mesmos, pecadores.

9 Recordai-vos do que se passou outrora. Só eu sou Deus, e não há nenhum outro, eu sou Deus e ninguém me é semelhante.

10 Desde o princípio eu predisse o futuro, anuncio antecipadamente o que ainda não se cumpriu. Meu plano realizar-se-á, executarei todas as minhas vontades.

11 Chamo do oriente uma ave de rapina, de uma terra longínqua o homem de meus desígnios. O que disse, executarei; o que concebi, realizarei.

12 Escutai-me, homens desanimados, que vos julgais longe da salvação!

13 Faço aproximar-se a salvação que prometi; ela não está longe: e a libertação que predisse não tardará. Darei a vitória a Sião, e minha glória a Israel.