1 Zaferi ışık gibi parlayıncaya, 2 Kurtuluşu meşale gibi yanıncaya dek 2 Siyon uğruna susmayacak, 2 Yeruşalim uğruna sessiz kalmayacağım.

2 Uluslar senin zaferini, 2 Bütün krallar görkemini görecek. 2 RABbin kendi ağzıyla belirlediği yeni bir adla anılacaksın.

3 RABbin elinde güzellik tacı, 2 Tanrının elinde krallık sarığı olacaksın.

4 Artık sana ‹‹Terk edilmiş››, 2 Ülkene ‹‹Virane›› denmeyecek; 2 Bunun yerine sana ‹‹Sevdiğim››, 2 Ülkene ‹‹Evli›› denecek. 2 Çünkü RAB seni seviyor, 2 Ülken de evli sayılacak.

5 Bir delikanlı bir kızla nasıl evlenirse, 2 Oğulların da seninle öyle evlenecek. 2 Güvey gelinle nasıl sevinirse, 2 Tanrın da seninle öyle sevinecek. veren seninle evlenecek››.

6 Ey Yeruşalim, surlarına bekçiler diktim, 2 Gece gündüz hiç susmayacaklar. 2 Ey RABbe sözünü anımsatanlar, Yeruşalimi pekiştirene, 2 Onu yeryüzünün övüncü kılana dek 2 Durup dinlenmeden RABbe yakarın, Ona rahat vermeyin.

8 RAB sağ elini, güçlü kolunu kaldırıp ant içti: 2 ‹‹Tahılını bir daha düşmanlarına yedirmeyeceğim, 2 Emek verdiğin yeni şarabı yabancılar içmeyecek.

9 Tahılı devşiren yiyecek 2 Ve RABbe övgüler sunacak. 2 Üzümü toplayan, 2 Şarabını kutsal avlularımda içecek.››

10 Geçin, geçin kent kapılarından! 2 Halkın yolunu açın! 2 Toprak yığıp yol yapın, 2 Taşları ayıklayın, uluslar için sancak dikin!

11 RAB çağrısını dünyanın dört bucağına duyurdu: 2 ‹‹Siyon kızına, ‹İşte kurtuluşun geliyor› deyin, 2 ‹Ücreti kendisiyle birlikte, ödülü önündedir.› ››

12 Siyon halkına, ‹‹RAB'bin fidyeyle kurtardığı kutsal halk›› diyecekler. 2 Ve sen Yeruşalim, 2 ‹‹Aranan, terk edilmemiş kent›› diye anılacaksın.

1 Por amor a Sião, eu não me calarei, por amor de Jerusalém, não terei sossego, até que sua justiça brilhe como a aurora, e sua salvação como uma flama.

2 As nações verão então tua vitória, e todos os reis teu triunfo. Receberás então um novo nome, determinado pela boca do Senhor.

3 E tu serás uma esplêndida coroa na mão do Senhor, um diadema real entre as mãos do teu Deus;

4 não mais serás chamada a desamparada, nem tua terra, a abandonada; serás chamada: minha preferida, e tua terra: a desposada, porque o Senhor se comprazerá em ti e tua terra terá um esposo;

5 assim como um jovem desposa uma jovem, aquele que te tiver construído te desposará; e como a recém-casada faz a alegria de seu marido, tu farás a alegria de teu Deus.

6 Sobre tuas muralhas, Jerusalém, coloquei vigias; nem de dia nem de noite devem calar-se. Vós, que deveis manter desperta a memória do Senhor, não vos concedais descanso algum

7 e não o deixeis em paz, até que tenha restabelecido Jerusalém para dela fazer a glória da terra.

8 O Senhor o jurou por sua destra e por seu braço poderoso: Não deixarei mais teus inimigos alimentarem-se de teu trigo, nem os estrangeiros beberem o vinho, produto de teu trabalho.

9 Aqueles que colherem o trigo o comerão louvando o Senhor; aqueles que vindimarem beberão o vinho no átrio de meu santuário.

10 Passai, passai pelas portas, preparai o caminho ao povo! Abri, abri a estrada, retirai dela as pedras! Alçai o estandarte para convocar os povos.

11 Eis o que o Senhor proclama até os confins da terra: Dizei a Sião: eis, aí vem teu salvador; eis com ele o preço de sua vitória, ele faz-se preceder dos frutos de sua conquista;

12 os resgatados do Senhor serão chamados Povo Santo, e tu, cidade não mais desamparada, serás chamada a desejada.