1 Uyan, ey Siyon, uyan, kudretini kuşan. 2 Ey Yeruşalim, kutsal kent, güzel giysilerini giy. 2 Çünkü sünnetsizlerle murdarlar 2 Kapılarından asla içeri girmeyecek artık.

2 Üzerindeki tozu silk! 2 Kalk, ey Yeruşalim, tahtına otur, 2 Boynundaki zinciri çöz, 2 Ey Siyon, tutsak kız.

3 RAB diyor ki, 2 ‹‹Karşılıksız satılmıştınız, 2 Parasız kurtulacaksınız.››

4 Egemen RAB diyor ki, 2 ‹‹Halkım gurbette yaşamak için önce Mısıra inmişti. 2 Şimdi de Asurlular onları ezdi.

5 Halkım boş yere alınıp götürüldü, 2 Benim burayla ne ilgim kaldı?›› diyor RAB, 2 ‹‹Yöneticileri feryat ediyor, 2 Adıma günboyu sövülüyor›› diyor RAB.

6 ‹‹Bundan ötürü halkım adımı bilecek, 2 O gün, ‹İşte ben› diyenin ben olduğumu anlayacak.››

7 Dağları aşıp gelen müjdecinin ayakları ne güzeldir! 2 O müjdeci ki, esenlik duyuruyor. 2 İyilik müjdesi getiriyor, kurtuluş haberi veriyor. 2 Siyon halkına, ‹‹Tanrınız egemenlik sürüyor!›› diye ilan ediyor.

8 Dinleyin! Bekçileriniz seslerini yükseltiyor, 2 Hep birlikte sevinçle haykırıyorlar. 2 Çünkü RABbin Siyona dönüşünü gözleriyle görmekteler!

9 Ey Yeruşalim yıkıntıları, 2 Hep birlikte sevinçle haykırıp bağırın! 2 Çünkü RAB halkını avuttu, 2 Yeruşalimi kurtardı.

10 Bütün ulusların gözü önünde 2 Kutsal kolunu sıvadı, 2 Dünyanın dört bucağı 2 Tanrımızın kurtarışını görecek.

11 Çekilin, çekilin, oradan çıkın, 2 Murdara dokunmayın. 2 Oradan çıkıp temizlenin, 2 Ey RABbe tapınma araçlarını taşıyan sizler!

12 Aceleyle çıkmayacak, 2 Kaçıp gitmeyeceksiniz; 2 Çünkü RAB önünüzden gidecek, 2 İsrailin Tanrısı artçınız olacak.

13 Bakın, kulum başarılı olacak; 2 Üstün olacak, el üstünde tutulup alabildiğine yüceltilecek.

14 Birçokları onun karşısında dehşete düşüyor; 2 Biçimi, görünüşü öyle bozuldu ki, 2 İnsana benzer yanı kalmadı;

15 Pek çok ulus ona şaşacak, 2 Onun önünde kralların ağızları kapanacak. 2 Çünkü kendilerine anlatılmamış olanı görecek, 2 Duymadıklarını anlayacaklar.

1 Desperta, desperta, põe teus adornos, Sião, veste teus trajes de gala, Jerusalém, cidade santa, porque não mais verás penetrar em tua casa nem incircuncisos nem impuros!

2 Sacode a poeira que te cobre, levanta-te, Jerusalém, e reina, desvencilha-te das cadeias que te prendem o pescoço, filha cativa de Sião.

3 Porque eis o que diz o Senhor: vós fostes vendidos gratuitamente e sereis resgatados sem pagamento.

4 Porque eis o que diz o Senhor Deus: meu povo desceu outrora do Egito para aí habitar, depois a Assíria o oprimiu sem motivo.

5 E agora que faço eu aqui, diz o Senhor, já que meu povo foi levado gratuitamente? Seus opressores soltam brados de triunfo, diz o Senhor, e meu nome é ultrajado todo dia, sem cessar.

6 Por isso meu povo vai saber meu nome: naquele dia compreenderá que sou eu quem diz: Eis-me aqui!

7 Como são belos sobre as montanhas os pés do mensageiro que anuncia a felicidade, que traz as boas novas e anuncia a libertação, que diz a Sião: Teu Deus reina!

8 Ouve! Tuas sentinelas elevam a voz, e todas juntas soltam alegres gritos, porque vêem com seus próprios olhos o Senhor voltar a Sião.

9 Prorrompei todas em brados de alegria, ruínas de Jerusalém, porque o Senhor se compadece de seu povo, e resgata Jerusalém!

10 O Senhor descobre seu braço santo aos olhares das nações, e todos os confins da terra verão o triunfo de nosso Deus.

11 Parti, parti! Retirai-vos daí, não toqueis nada de impuro! Deixai estas paragens, purificai-vos, vós que levais os vasos do Senhor,

12 porque não partireis com precipitação, não vos retirareis como fugitivos, porquanto diante de vós irá o Senhor, e o Deus de Israel seguirá à vossa retaguarda.

13 Eis que meu Servo prosperará, crescerá, elevar-se-á, será exaltado.

14 Assim como, à sua vista, muitos ficaram embaraçados - tão desfigurado estava que havia perdido a aparência humana -,

15 assim o admirarão muitos povos: os reis permanecerão mudos diante dele, porque verão o que nunca lhes tinha sido contado, e observarão um prodígio inaudito.