1 Şuahlı Bildat şöyle yanıtladı:
2 ‹‹Ne zaman bitecek bu sözler? 2 Biraz anlayışlı olun da konuşalım.
3 Niçin hayvan yerine konuyoruz, 2 Gözünüzde aptal sayılıyoruz?
4 Sen kendini öfkenle paralıyorsun, 2 Senin uğruna dünyadan vaz mı geçilecek? 2 Kayalar yerini mi değiştirecek?
5 ‹‹Evet, kötünün ışığı sönecek, 2 Ateşinin alevi parlamayacak.
6 Çadırındaki ışık karanlığa dönecek, 2 Yanındaki kandil sönecek.
7 Adımlarının gücü zayıflayacak, 2 Kurduğu düzene kendi düşecek.
8 Ayakları onu ağa götürecek, 2 Kendi ayağıyla tuzağa basacak.
9 Topuğu kapana girecek, 2 Tuzak onu kapacak.
10 Toprağa gizlenmiş bir ilmek, 2 Yoluna koyulmuş bir kapan bekliyor onu.
11 Dehşet saracak onu her yandan, 2 Her adımında onu kovalayacak.
12 Gücünü kıtlık kemirecek, 2 Tökezleyince, felaket yanında bitiverecek.
13 Derisini hastalık yiyecek, 2 Kollarıyla bacaklarını ölüm yutacak.
14 Güvenli çadırından atılacak, 2 Dehşet kralının önüne sürüklenecek.
15 Çadırında ateş oturacak, 2 Yurdunun üzerine kükürt saçılacak.
16 Kökleri dipten kuruyacak, 2 Dalları üstten solacak.
17 Ülkede anısı yok olacak, 2 Adı dünyadan silinecek.
18 Işıktan karanlığa sürülecek, 2 Dünyadan kovulacak.
19 Ne çocuğu ne torunu kalacak halkı arasında, 2 Yaşadığı yerde kimsesi kalmayacak.
20 Batıdakiler onun yıkımına şaşacak, 2 Doğudakiler dehşet içinde bakacak.
21 Evet, kötülerin yaşamı işte böyle son bulur, 2 Tanrı'yı tanımayanların varacağı yer budur.››
1 Bildad de Chua falou então nestes termos:
2 Quando acabarás de falar, e terás a sabedoria de nos deixar dizer?
3 Por que nos consideras como animais, e por que passamos por estúpidos a teus olhos?
4 Tu que te rasgas em teu furor, é preciso que por tua causa a terra seja abandonada, e que os rochedos mudem de lugar?
5 Sim, a luz do mau se apagará, e a flama de seu fogo cessará de alumiar.
6 A luz obscurece em sua tenda, e sua lâmpada sobre ele se apagará;
7 seus passos firmes serão cortados, seus próprios desígnios os farão tropeçar.
8 Seus pés se prendem numa rede, e ele anda sobre malhas.
9 A armadilha o segura pelo calcanhar, um laço o aperta.
10 Uma corda se esconde sob a terra para pegá-lo, uma armadilha, ao longo da vereda.
11 De todas as partes temores o amedrontam, e perseguem-no passo a passo.
12 A calamidade vem faminta sobre ele, a infelicidade está postada a seu lado.
13 A pele de seu corpo é devorada, o filho mais velho da morte devora-lhe os membros;
14 é arrancado da tenda, onde se sentia seguro, levam-no ao rei dos terrores.
15 Podes estabelecer-te em sua tenda: ele não existe mais; o enxofre é espalhado em seu domínio.
16 Por baixo suas raízes secam, e por cima seus ramos definham.
17 Sua memória apaga-se da terra, nada mais lembra o seu nome na região.
18 É arrojado da luz para as trevas, é desterrado do mundo.
19 Não tem descendente nem posteridade em sua tribo, nem sobrevivente algum em sua morada.
20 O Ocidente está estupefacto com sua sorte, o Oriente treme diante dela.
21 Eis o que acontece com as tendas dos ímpios, os lugares habitados pelo homem que não conhece Deus.