1 Elihu konuşmasına şöyle devam etti:

2 ‹‹ ‹Tanrının önünde haklıyım› diyorsun. 2 Doğru buluyor musun bunu?

3 Ama hâlâ, ‹Günah işlemezsem 2 Yararım ne, kazancım ne?› diye soruyorsun.

4 ‹‹Ben yanıtlayayım seni 2 Ve arkadaşlarını.

5 Göklere bak da gör, 2 Üzerinde yükselen bulutlara göz gezdir.

6 Günah işlersen, Tanrıya ne zararı olur? 2 İsyanların çoksa ne olur Ona?

7 Doğruysan, Ona verdiğin nedir, 2 Ya da ne alır O senin elinden?

8 Kötülüğün ancak senin gibi birine zarar verir, 2 Doğruluğun ise yalnız insanoğlu içindir.

9 ‹‹İnsanlar ağır baskı altında feryat ediyor, 2 Güçlülere karşı yardım istiyor.

10 Ama kimse, ‹Nerede Yaratıcım Tanrı?› demiyor; 2 O Tanrı ki, gece bize ezgiler verir,

11 Yeryüzündeki hayvanlardan çok bize öğretir 2 Ve bizi gökteki kuşlardan daha bilge kılar.

12 Kötülerin gururu yüzünden insanlar feryat ediyor, 2 Ama yanıtlayan yok.

13 Gerçek şu ki, Tanrı boş feryadı dinlemez, 2 Her Şeye Gücü Yeten bunu önemsemez.

14 Onu görmediğini söylediğin zaman bile 2 Davan Onun önündedir, bekle;

15 Madem bu öfkeyle şimdi cezalandırmadı, 2 İsyana da pek aldırmaz diyorsun.

16 Bu yüzden Eyüp ağzını boş yere açıyor, 2 Bilgisizce konuştukça konuşuyor.››

1 Eliú retomou ainda a palavra nestes termos:

2 Imaginas ter razão em pretender justificar-te contra Deus?

3 Quando dizes: Para que me serve isto, qual é minha vantagem em não pecar?

4 Pois vou responder-te, a ti e a teus amigos.

5 Considera os céus e olha: vê como são mais altas do que tu as nuvens!

6 Se pecas, que danos lhe causas? Se multiplicas tuas faltas, que mal lhe fazes?

7 Se és justo, que vantagem lhe dás, ou que recebe ele de tua mão?

8 Tua maldade só prejudica o homem, teu semelhante; tua justiça só diz respeito a um humano.

9 Sob o peso da opressão, geme-se, clama-se sob a mão dos poderosos.

10 Mas ninguém diz: Onde está Deus, meu criador, que inspira cantos de louvor em plena noite,

11 que nos instrui mais do que os animais selvagens e nos torna mais sábios do que as aves do céu?

12 Clamam, mas não são ouvidos, por causa do orgulho dos maus.

13 Deus não ouve as palavras frívolas, o Todo-poderoso não lhes presta atenção.

14 Quando dizes que ele não se ocupa de ti, que tua causa está diante dele, que esperas sua decisão,

15 que sua cólera não castiga e que ele ignora o pecado,

16 Jó abre a boca para palavras ociosas e derrama-se em discursos impertinentes.