1 Kanto de suprenirado. Kiam la Eternulo revenigis la forkaptitojn al Cion, Tiam ni estis kiel sonĝantoj.

2 Tiam nia buŝo estis plena de gajeco, Kaj nia lango plena de kantado; Tiam oni diris inter la popoloj: Ion grandan la Eternulo faris por ĉi tiuj.

3 Ion grandan la Eternulo faris por ni: Ni ĝojas.

4 Revenigu, ho Eternulo, niajn forkaptitojn, Kiel riveretojn en sudan landon.

5 Kiuj semas kun larmoj, Tiuj rikoltos kun kanto.

6 Iras kaj ploras la portanto de semotaĵo; Venos kun kanto la portanto de siaj garboj.

1 (125:1) Песнь восхождения. Когда возвращал Господь плен Сиона, мы были как бы видящие во сне:

2 (125:2) тогда уста наши были полны веселья, и язык наш – пения; тогда между народами говорили: "великое сотворил Господь над ними!"

3 (125:3) Великое сотворил Господь над нами: мы радовались.

4 (125:4) Возврати, Господи, пленников наших, как потоки на полдень.

5 (125:5) Сеявшие со слезами будут пожинать с радостью.

6 (125:6) С плачем несущий семена возвратится с радостью, неся снопы свои.