1 Haleluja! Ĉar estas bone kanti al nia Dio, Ĉar agrabla estas la glorkantado.
2 La Eternulo konstruas Jerusalemon, La elpelitojn de Izrael Li kolektas.
3 Li sanigas la korprematojn Kaj bandaĝas iliajn vundojn.
4 Li kalkulas la stelojn, Kaj al ili ĉiuj Li donas nomojn.
5 Granda estas nia Sinjoro kaj tre forta; Lia saĝo estas nemezurebla.
6 La Eternulo altigas la humilulojn; Sed la malvirtulojn Li malaltigas ĝis la tero.
7 Kantu al la Eternulo gloradon, Muziku al nia Dio per harpo.
8 Li kovras la ĉielon per nuboj, Pretigas por la tero pluvon, Kreskigas sur la montoj herbon.
9 Li donas al la bruto ĝian nutraĵon, Kaj al la korvidoj, kiuj krias.
10 Ne la forton de ĉevalo Li ŝatas; Ne la femuroj de homo al Li plaĉas:
11 Plaĉas al la Eternulo Liaj timantoj, Kiuj fidas Lian bonecon.
12 Laŭdu, ho Jerusalem, la Eternulon; Gloru vian Dion, ho Cion.
13 Ĉar Li fortikigis la riglilojn en viaj pordegoj, Li benis viajn filojn interne de vi.
14 Li donas pacon al viaj limoj, Li satigas vin per la plej bona el la tritiko.
15 Li sendas Sian ordonon al la tero; Tre rapide kuras Lia vorto.
16 Li donas neĝon kiel lanon, Li ŝutas prujnon kiel cindron.
17 Li ĵetas Sian glacion kiel pecojn; Kiu kontraŭstaros al Lia frosto?
18 Li sendas Sian vorton, kaj ĉio degelas; Li blovas per Sia vento, kaj ekfluas akvo.
19 Li sciigas al Jakob Sian vorton, Siajn leĝojn kaj decidojn al Izrael.
20 Tiel Li ne faras al iu alia popolo; Kaj Liajn decidojn ili ne scias. Haleluja!
1 (146:1) Хвалите Господа, ибо благо петь Богу нашему, ибо это сладостно, – хвала подобающая.
2 (146:2) Господь созидает Иерусалим, собирает изгнанников Израиля.
3 (146:3) Он исцеляет сокрушенных сердцем и врачует скорби их;
4 (146:4) исчисляет количество звезд; всех их называет именами их.
5 (146:5) Велик Господь наш и велика крепость [Его], и разум Его неизмерим.
6 (146:6) Смиренных возвышает Господь, а нечестивых унижает до земли.
7 (146:7) Пойте поочередно славословие Господу; пойте Богу нашему на гуслях.
8 (146:8) Он покрывает небо облаками, приготовляет для земли дождь, произращает на горах траву;
9 (146:9) дает скоту пищу его и птенцам ворона, взывающим [к] [Нему].
10 (146:10) Не на силу коня смотрит Он, не к [быстроте] ног человеческих благоволит, –
11 (146:11) благоволит Господь к боящимся Его, к уповающим на милость Его.
12 (147:1) Хвали, Иерусалим, Господа; хвали, Сион, Бога твоего,
13 (147:2) ибо Он укрепляет вереи ворот твоих, благословляет сынов твоих среди тебя;
14 (147:3) утверждает в пределах твоих мир; туком пшеницы насыщает тебя;
15 (147:4) посылает слово Свое на землю; быстро течет слово Его;
16 (147:5) дает снег, как волну; сыплет иней, как пепел;
17 (147:6) бросает град Свой кусками; перед морозом Его кто устоит?
18 (147:7) Пошлет слово Свое, и все растает; подует ветром Своим, и потекут воды.
19 (147:8) Он возвестил слово Свое Иакову, уставы Свои и суды Свои Израилю.
20 (147:9) Не сделал Он того никакому [другому] народу, и судов Его они не знают. Аллилуия.