1 Psalmo de David. Ho Eternulo, aŭskultu mian preĝon, Atentu mian petegon laŭ Via vereco, Respondu al mi laŭ Via justeco.

2 Kaj ne eniru en juĝon kun Via sklavo, Ĉar neniu vivanta povos praviĝi antaŭ Vi.

3 Ĉar malamiko persekutis mian animon, Premis al la tero mian vivon; Li metis min en mallumon, kiel delonge mortintojn.

4 Senfortiĝas en mi mia animo, Konsumiĝas en mi mia koro.

5 Mi rememoras la tagojn antikvajn, Mi meditas pri ĉiuj Viaj faroj, Mi pensas pri la faritaĵoj de Viaj manoj.

6 Mi etendas al Vi miajn manojn; Mia animo soifas Vin kiel seka tero. Sela.

7 Rapidu, aŭskultu min, ho Eternulo, mia spirito konsumiĝas; Ne kaŝu antaŭ mi Vian vizaĝon, Ĉar mi similiĝus al la forirantaj en la tombon.

8 Aŭdigu al mi matene Vian bonecon, Ĉar Vin mi fidas; Montru al mi la vojon, kiun mi devas iri, Ĉar al Vi mi levas mian animon.

9 Savu min de miaj malamikoj, ho Eternulo; Al Vi mi rifuĝas.

10 Instruu al mi plenumi Vian volon, ĉar Vi estas mia Dio; Via bona spirito gvidu min sur ebena tero.

11 Pro Via nomo, ho Eternulo, lasu min vivi; Pro Via justeco eligu mian animon el mizero.

12 Kaj pro Via favorkoreco ekstermu miajn malamikojn Kaj pereigu ĉiujn premantojn de mia animo, Ĉar mi estas Via sklavo.

1 (142:1) Псалом Давида. Господи! услышь молитву мою, внемли молению моему по истине Твоей; услышь меня по правде Твоей

2 (142:2) и не входи в суд с рабом Твоим, потому что не оправдается пред Тобой ни один из живущих.

3 (142:3) Враг преследует душу мою, втоптал в землю жизнь мою, принудил меня жить во тьме, как давно умерших, –

4 (142:4) и уныл во мне дух мой, онемело во мне сердце мое.

5 (142:5) Вспоминаю дни древние, размышляю о всех делах Твоих, рассуждаю о делах рук Твоих.

6 (142:6) Простираю к Тебе руки мои; душа моя – к Тебе, как жаждущая земля.

7 (142:7) Скоро услышь меня, Господи: дух мой изнемогает; не скрывай лица Твоего от меня, чтобы я не уподобился нисходящим в могилу.

8 (142:8) Даруй мне рано услышать милость Твою, ибо я на Тебя уповаю. Укажи мне путь, по которому мне идти, ибо к Тебе возношу я душу мою.

9 (142:9) Избавь меня, Господи, от врагов моих; к Тебе прибегаю.

10 (142:10) Научи меня исполнять волю Твою, потому что Ты Бог мой; Дух Твой благий да ведет меня в землю правды.

11 (142:11) Ради имени Твоего, Господи, оживи меня; ради правды Твоей выведи из напасти душу мою.

12 (142:12) И по милости Твоей истреби врагов моих и погуби всех, угнетающих душу мою, ибо я Твой раб.