1 Ijob respondis kaj diris:
2 Mi aŭdis multe da similaj aferoj; Tedaj konsolantoj vi ĉiuj estas.
3 Ĉu estos fino al la ventaj vortoj? Kaj kio vin incitis, ke vi tiel parolas?
4 Mi ankaŭ povus paroli, kiel vi. Se vi estus sur mia loko, Mi konsolus vin per vortoj Kaj balancus pri vi mian kapon.
5 Mi fortigus vin per mia buŝo Kaj konsolus vin per paroloj de miaj lipoj.
6 Se mi parolos, mia doloro ne kvietiĝos; Se mi ĉesos, kio foriros de mi?
7 Sed nun Li lacigis min, Li detruis mian tutan esencon.
8 Vi faris al mi sulkojn, tio fariĝis atesto; Mia senfortiĝo staras antaŭ mia vizaĝo, kaj parolas.
9 Lia kolero disŝiras; Mia malamanto grincigas kontraŭ mi siajn dentojn; Mia premanto briligas kontraŭ mi siajn okulojn.
10 Ili malfermegis kontraŭ mi sian buŝon, insulte batas min sur la vangojn; Ĉiuj kune kontentigis sur mi sian koleron.
11 Dio transdonis min al maljustulo, Ĵetis min en la manojn de malbonuloj.
12 Mi estis trankvila; sed Li frakasis min, Li kaptis min je la kolo, disbatis min, Kaj Li faris min por Si celo.
13 Liaj pafistoj min ĉirkaŭis; Li dishakas miajn internaĵojn kaj ne kompatas, Li elverŝas sur la teron mian galon.
14 Li faras en mi breĉon post breĉo, Li kuras kontraŭ min kiel batalisto.
15 Sakaĵon mi kudris sur mian korpon, Kaj en polvo mi kaŝis mian kornon.
16 Mia vizaĝo ŝvelis de plorado, Kaj sur miaj palpebroj estas morta ombro;
17 Kvankam ne troviĝas perfortaĵo en miaj manoj, Kaj mia preĝo estas pura.
18 Ho tero, ne kovru mian sangon, Kaj mia kriado ne trovu haltejon.
19 Vidu, en la ĉielo estas mia atestanto, Kaj mia konanto estas en la altaj sferoj.
20 Parolistoj estas por mi miaj amikoj; Sed mia okulo larmas al Dio,
21 Ke Li decidu inter homo kaj Dio, Inter homo kaj lia amiko.
22 Ĉar la nombro de la jaroj pasos, Kaj mi iros sur vojon nereveneblan.
1 And Job answereth and saith: --
2 I have heard many such things, Miserable comforters [are] ye all.
3 Is there an end to words of wind? Or what doth embolden thee that thou answerest?
4 I also, like you, might speak, If your soul were in my soul`s stead. I might join against you with words, And nod at you with my head.
5 I might harden you with my mouth, And the moving of my lips might be sparing.
6 If I speak, my pain is not restrained, And I cease -- what goeth from me?
7 Only, now, it hath wearied me; Thou hast desolated all my company,
8 And Thou dost loathe me, For a witness it hath been, And rise up against me doth my failure, In my face it testifieth.
9 His anger hath torn, and he hateth me, He hath gnashed at me with his teeth, My adversary sharpeneth his eyes for me.
10 They have gaped on me with their mouth, In reproach they have smitten my cheeks, Together against me they set themselves.
11 God shutteth me up unto the perverse, And to the hands of the wicked turneth me over.
12 At ease I have been, and he breaketh me, And he hath laid hold on my neck, And he breaketh me in pieces, And he raiseth me to him for a mark.
13 Go round against me do his archers. He splitteth my reins, and spareth not, He poureth out to the earth my gall.
14 He breaketh me -- breach upon breach, He runneth upon me as a mighty one.
15 Sackcloth I have sewed on my skin, And have rolled in the dust my horn.
16 My face is foul with weeping, And on mine eyelids [is] death-shade.
17 Not for violence in my hands, And my prayer [is] pure.
18 O earth, do not thou cover my blood! And let there not be a place for my cry.
19 Also, now, lo, in the heavens [is] my witness, And my testifier in the high places.
20 My interpreter [is] my friend, Unto God hath mine eye dropped:
21 And he reasoneth for a man with God, And a son of man for his friend.
22 When a few years do come, Then a path I return not do I go.