1 Μακαριοι οι αμωμοι εν οδω· οι περιπατουντες εν τω νομω του Κυριου·
2 Μακαριοι οι φυλαττοντες τα μαρτυρια αυτου, οι εκζητουντες αυτον εξ ολης καρδιας·
3 αυτοι βεβαιως δεν πραττουσιν ανομιαν· εν ταις οδοις αυτου περιπατουσι.
4 Συ προσεταξας να φυλαττωνται ακριβως αι εντολαι σου.
5 Ειθε να κατευθυνωνται αι οδοι μου, δια να φυλαττω τα διαταγματα σου
6 Τοτε δεν θελω αισχυνθη, οταν επιβλεπω εις παντα τα προσταγματα σου.
7 Θελω σε δοξολογει εν ευθυτητι καρδιας, οταν μαθω τας κρισεις της δικαιοσυνης σου.
8 Τα διαταγματα σου θελω φυλαττει· μη με εγκαταλιπης ολοκληρως.
9 Τινι τροπω θελει καθαριζει ο νεος την οδον αυτου; φυλαττων τους λογους σου.
10 Εξ ολης της καρδιας μου σε εξεζητησα· με μη αφησης να αποπλανηθω απο των προσταγματων σου.
11 Εν τη καρδια μου εφυλαξα τα λογια σου, δια να μη αμαρτανω εις σε.
12 Ευλογητος εισαι, Κυριε· διδαξον με τα διαταγματα σου.
13 Δια των χειλεων μου διηγηθην πασας τας κρισεις του στοματος σου.
14 Εν τη οδω των μαρτυριων σου ευφρανθην, ως δια παντα τα πλουτη.
15 Εις τας εντολας σου θελω μελετα, και εις τας οδους σου θελω ενατενιζει.
16 Εις τα διαταγματα σου θελω εντρυφα· δεν θελω λησμονησει τους λογους σου.
17 Ανταμειψον τον δουλον σου· ουτω θελω ζησει, και θελω φυλαξει τον λογον σου.
18 Ανοιξον τους οφθαλμους μου, και θελω βλεπει τα θαυμασια τα εκ του νομου σου.
19 Παροικος ειμαι εγω εν τη γη· μη κρυψης απ' εμου τα προσταγματα σου.
20 Η ψυχη μου λιποθυμει εκ του ποθου τον οποιον εχω εις τας κρισεις σου παντοτε.
21 Συ επετιμησας τους επικαταρατους υπερηφανους, τους εκκλινοντας απο των προσταγματων σου.
22 Σηκωσον απ' εμου το ονειδος και την καταφρονησιν· διοτι εφυλαξα τα μαρτυρια σου.
23 Αρχοντες τωοντι εκαθισαν και ελαλουν εναντιον μου· αλλ' ο δουλος σου εμελετα εις τα διαταγματα σου.
24 Τα μαρτυρια σου βεβαιως ειναι η τρυφη μου και οι συμβουλοι μου.
25 Η ψυχη μου εκολληθη εις το χωμα· ζωοποιησον με κατα τον λογον σου.
26 Εφανερωσα τας οδους μου, και μου εισηκουσας· διδαξον με τα διαταγματα σου.
27 Καμε με να εννοω την οδον των εντολων σου, και θελω μελετα εις τα θαυμασια σου.
28 Η ψυχη μου τηκεται υπο θλιψεως· στερεωσον με κατα τον λογον σου.
29 Απομακρυνον απ' εμου την οδον του ψευδους, και χαρισον μοι τον νομον σου.
30 Την οδον της αληθειας εξελεξα· προ οφθαλμων μου εθεσα τας κρισεις σου.
31 Προσεκολληθην εις τα μαρτυρια σου· Κυριε, μη με καταισχυνης.
32 Την οδον των προσταγματων σου θελω τρεχει, οταν πλατυνης την καρδιαν μου.
33 Διδαξον με, Κυριε, την οδον των διαταγματων σου, και θελω φυλαττει αυτην μεχρι τελους.
34 Συνετισον με, και θελω φυλαττει τον νομον σου· ναι, θελω φυλαττει αυτον εν ολη καρδια.
35 Οδηγησον με εις την οδον των προσταγματων σου· διοτι ευφραινομαι εις αυτην.
36 Κλινον την καρδιαν μου εις τα μαρτυρια σου και μη εις πλεονεξιαν.
37 Αποστρεψον τους οφθαλμους μου απο του να βλεπωσι ματαιοτητα· ζωοποιησον με εν τη οδω σου.
38 Εκτελεσον τον λογον σου προς τον δουλον σου, οστις ειναι δεδομενος εις τον φοβον σου.
39 Αφαιρεσον το ονειδος μου, το οποιον φοβουμαι· διοτι αι κρισεις σου ειναι αγαθαι.
40 Ιδου, επεθυμησα τας εντολας σου· ζωοποιησον με δια της δικαιοσυνης σου.
41 Και ας ελθη επ εμε το ελεος σου, Κυριε, και η σωτηρια σου κατα τον λογον σου.
42 Τοτε θελω αποκριθη προς τον ονειδιζοντα με· διοτι ελπιζω επι τον λογον σου.
43 Και μη αφαιρεσης ολοτελως απο του στοματος μου τον λογον της αληθειας· διοτι ηλπισα επι τας κρισεις σου.
44 Και θελω φυλαττει τον νομον σου διαπαντος, εις τον αιωνα του αιωνος.
45 Και θελω περιπατει εν ευρυχωρια· διοτι εξεζητησα τας εντολας σου.
46 Και θελω ομιλει περι των μαρτυριων σου εμπροσθεν βασιλεων, και δεν θελω αισχυνθη.
47 Και θελω εντρυφα εις τα προσταγματα σου, τα οποια ηγαπησα.
48 Και θελω υψονει τας χειρας μου προς τα προσταγματα σου, τα οποια ηγαπησα· και θελω μελετα εις τα διαταγματα σου.
49 Ενθυμηθητι τον λογον τον προς τον δουλον σου, εις τον οποιον με επηλπισας.
50 Αυτη ειναι η παρηγορια μου εν τη θλιψει μου, οτι ο λογος σου με εζωοποιησεν.
51 Οι υπερηφανοι με εχλευαζον σφοδρα· αλλ' εγω απο του νομου σου δεν εξεκλινα.
52 Ενεθυμηθην τας απ' αιωνος κρισεις σου, Κυριε, και παρηγορηθην.
53 Φρικη με κατελαβεν εξ αιτιας των ασεβων, των εγκαταλειποντων τον νομον σου.
54 Τα διαταγματα σου υπηρξαν εις εμε ψαλμωδιαι εν τω οικω της παροικιας μου.
55 Ενεθυμηθην εν νυκτι το ονομα σου, Κυριε· και εφυλαξα τον νομον σου.
56 Τουτο εγεινεν εις εμε, διοτι εφυλαξα τας εντολας σου.
57 συ, Κυριε, μερις μου εισαι· ειπα να φυλαξω τους λογους σου.
58 Παρεκαλεσα το προσωπον σου εν ολη καρδια· ελεησον με κατα τον λογον σου.
59 Διελογισθην τας οδους μου και εστρεψα τους ποδας μου εις τα μαρτυρια σου.
60 Εσπευσα και δεν εβραδυνα να φυλαξω τα προσταγματα σου.
61 Στιφη ασεβων με περιεκυκλωσαν· αλλ' εγω δεν ελησμονησα τον νομον σου.
62 Το μεσονυκτιον εγειρομαι δια να σε δοξολογω δια τας κρισεις της δικαιοσυνης σου.
63 Εγω ειμαι μετοχος παντων των φοβουμενων σε και φυλαττοντων τας εντολας σου.
64 Η γη, Κυριε, ειναι πληρης του ελεους σου· διδαξον με τα διαταγματα σου.
65 Συ, Κυριε, ευηργετησας τον δουλον σου κατα τον λογον σου.
66 Διδαξον με φρονησιν και γνωσιν· διοτι επιστευσα εις τα προσταγματα σου.
67 Πριν ταλαιπωρηθω, εγω επλανωμην· αλλα τωρα εφυλαξα τον λογον σου.
68 Συ εισαι αγαθος και αγαθοποιος· διδαξον με τα διαταγματα σου.
69 Οι υπερηφανοι επλεξαν κατ' εμου ψευδος· αλλ' εγω εν ολη καρδια θελω φυλαττει τας εντολας σου.
70 Η καρδια αυτων επηξεν ως παχος· αλλ' εγω εντρυφω εις τον νομον σου.
71 Καλον εγεινεν εις εμε οτι εταλαιπωρηθην, δια να μαθω τα διαταγματα σου.
72 Ο νομος του στοματος σου ειναι καλητερος εις εμε, υπερ χιλιαδας χρυσιου και αργυριου.
73 Αι χειρες σου με εκαμαν και με επλασαν· συνετισον με, και θελω μαθει τα προσταγματα σου.
74 Οι φοβουμενοι σε θελουσι με ιδει και ευφρανθη, διοτι ηλπισα επι τον λογον σου.
75 Γνωριζω, Κυριε, οτι αι κρισεις σου ειναι δικαιοσυνη, και οτι πιστως με εταλαιπωρησας.
76 Ας με παρηγορηση, δεομαι, το ελεος σου, κατα τον λογον σου τον προς τον δουλον σου.
77 Ας ελθωσιν επ' εμε οι οικτιρμοι σου, δια να ζω· διοτι ο νομος σου ειναι η τρυφη μου.
78 Ας αισχυνθωσιν οι υπερηφανοι, διοτι ζητουσιν αδικως να με ανατρεψωσιν· αλλ' εγω θελω μελετα εις τας εντολας σου.
79 Ας επιστρεψωσιν εις εμε οι φοβουμενοι σε, και οι γνωριζοντες τα μαρτυρια σου·
80 Ας ηναι η καρδια μου αμωμος εις τα διαταγματα σου, δια να μη αισχυνθω.
81 Λιποθυμει η ψυχη μου δια την σωτηριαν σου· επι τον λογον σου ελπιζω.
82 Οι οφθαλμοι μου απεκαμον δια τον λογον σου, λεγοντες, Ποτε θελεις με παρηγορησει;
83 Διοτι εγεινα ως ασκος εν τω καπνω· αλλα τα διαταγματα σου δεν ελησμονησα.
84 Ποσαι ειναι αι ημεραι του δουλου σου; ποτε θελεις καμει κρισιν εναντιον των καταδιωκοντων με;
85 Οι υπερηφανοι, οι εναντιοι του νομου σου, εσκαψαν εις εμε λακκους.
86 Παντα τα προσταγματα σου ειναι αληθεια· αδικως με κατατρεχουσι· βοηθησον μοι.
87 Παρ' ολιγον με κατεστρεψαν εις την γην· αλλ' εγω δεν εγκατελιπον τας εντολας σου.
88 Ζωοποιησον με κατα το ελεος σου· και θελω φυλαξει τα μαρτυρια του στοματος σου.
89 Εις τον αιωνα, Κυριε, διαμενει ο λογος σου εν τω ουρανω·
90 η αληθεια σου εις γενεαν και γενεαν· εθεμελιωσας την γην, και διαμενει.
91 Κατα τας διαταξεις σου διαμενουσιν εως της σημερον, διοτι τα συμπαντα ειναι δουλοι σου.
92 Εαν ο νομος σου δεν ητο η τρυφη μου, τοτε ηθελον χαθη εν τη θλιψει μου.
93 Εις τον αιωνα δεν θελω λησμονησει τας εντολας σου, διοτι εν αυταις με εζωοποιησας.
94 Σος ειμαι εγω· σωσον με· διοτι τας εντολας σου εξεζητησα.
95 Οι ασεβεις με περιεμενον δια να με αφανισωσιν· αλλ' εγω θελω προσεχει εις τα μαρτυρια σου.
96 Εις πασαν τελειοτητα ειδον οριον· αλλ' ο νομος σου ειναι πλατυς σφοδρα.
97 Ποσον αγαπω τον νομον σου· ολην την ημεραν ειναι μελετη μου.
98 Δια των προσταγματων σου με εκαμες σοφωτερον των εχθρων μου, διοτι ειναι παντοτε μετ' εμου.
99 Ειμαι συνετωτερος παντων των διδασκοντων με· διοτι τα μαρτυρια σου ειναι μελετη μου.
100 Ειμαι συνετωτερος των γεροντων· διοτι εφυλαξα τας εντολας σου.
101 Απο πασης οδου πονηρας εκωλυσα τους ποδας μου, δια να φυλαξω τον λογον σου.
102 Απο των κρισεων σου δεν εξεκλινα· διοτι συ με εδιδαξας.
103 Ποσον γλυκεις ειναι οι λογοι σου εις τον ουρανισκον μου· ειναι υπερ μελι εις το στομα μου.
104 Εκ των εντολων σου εγεινα συνετος· δια τουτο εμισησα πασαν οδον ψευδους.
105 Λυχνος εις τους ποδας μου ειναι ο λογος σου και φως εις τας τριβους μου.
106 Ωμοσα και θελω εμμενει να φυλαττω τας κρισεις της δικαιοσυνης σου.
107 Εταλαιπωρηθην σφοδρα· Κυριε, ζωοποιησον με κατα τον λογον σου.
108 Προσδεξαι, δεομαι, τας προαιρετικας προσφορας του στοματος μου, Κυριε· και διδαξον με τας κρισεις σου.
109 Η ψυχη μου ειναι παντοτε εν κινδυνω· τον νομον σου ομως δεν ελησμονησα.
110 Οι ασεβεις εστησαν εις εμε παγιδα· αλλ' εγω απο των εντολων σου δεν εξεκλινα.
111 Τα μαρτυρια σου εκληρονομησα εις τον αιωνα· διοτι ταυτα ειναι η αγαλλιασις της καρδιας μου.
112 Εκλινα την καρδιαν μου εις το να καμνω τα διαταγματα σου παντοτε μεχρι τελους.
113 Εμισησα τους διεστραμμενους στοχασμους· τον δε νομον σου ηγαπησα.
114 Συ εισαι η σκεπη μου και η ασπις μου· επι τον λογον σου ελπιζω.
115 Απομακρυνθητε απ' εμου οι πονηρευομενοι· διοτι θελω φυλαττει τα προσταγματα του Θεου μου.
116 Υποστηριζε με κατα τον λογον σου και θελω ζη· και μη με καταισχυνης εις την ελπιδα μου.
117 Υποστηριζε με και θελω σωθη· και θελω προσεχει διαπαντος εις τα διαταγματα σου.
118 Συ κατεπατησας παντας τους εκκλινοντας απο των διαταγματων σου· διοτι ματαια ειναι η δολιοτης αυτων.
119 Αποσκυβαλιζεις παντας τους πονηρους της γης· δια τουτο ηγαπησα τα μαρτυρια σου.
120 Εφριξεν η σαρξ μου απο του φοβου σου, και απο των κρισεων σου εφοβηθην.
121 Εκαμα κρισιν και δικαιοσυνην· μη με παραδωσης εις τους αδικουντας με.
122 Γενου εγγυητης του δουλου σου εις καλον· ας μη με καταθλιψωσιν οι υπερηφανοι.
123 Οι οφθαλμοι μου απεκαμον δια την σωτηριαν σου και δια τον λογον της δικαιοσυνης σου.
124 Καμε μετα του δουλου σου κατα το ελεος σου και διδαξον με τα διαταγματα σου.
125 Δουλος σου ειμαι εγω· συνετισον με, και θελω γνωρισει τα μαρτυρια σου.
126 Καιρος ειναι δια να ενεργηση ο Κυριος· ηκυρωσαν τον νομον σου.
127 Δια τουτο ηγαπησα τα προσταγματα σου υπερ χρυσιον, και υπερ χρυσιον καθαρον.
128 Δια τουτο εγνωρισα ορθας πασας τας εντολας σου περι παντος πραγματος· και εμισησα πασαν οδον ψευδους.
129 Θαυμαστα ειναι τα μαρτυρια σου· δια τουτο εφυλαξεν αυτα η ψυχη μου.
130 Η φανερωσις των λογων σου φωτιζει· συνετιζει τους απλους.
131 Ηνοιξα το στομα μου και ανεστεναξα· διοτι επεθυμησα τα προσταγματα σου.
132 Επιβλεψον επ' εμε και ελεησον με, καθως συνειθιζεις προς τους αγαπωντας το ονομα σου.
133 Στερεωσον τα βηματα μου εις τον λογον σου· και ας μη με κατακυριευση μηδεμια ανομια.
134 Λυτρωσον με απο καταδυναστειας ανθρωπων, και θελω φυλαττει τας εντολας σου.
135 Επιφανον το προσωπον σου επι τον δουλον σου, και διδαξον με τα διαταγματα σου.
136 Ρυακας υδατων κατεβιβασαν οι οφθαλμοι μου, επειδη δεν φυλαττουσι τον νομον σου.
137 Δικαιος εισαι, Κυριε, και ευθειαι αι κρισεις σου.
138 Τα μαρτυρια σου, τα οποια διεταξας, ειναι δικαιοσυνη και υπερτατη αληθεια.
139 Ο ζηλος μου με κατεφαγε, διοτι ελησμονησαν τους λογους σου οι εχθροι μου.
140 Ο λογος σου ειναι κεκαθαρισμενος σφοδρα· δια τουτο ο δουλος σου αγαπα αυτον.
141 Μικρος ειμαι και εξουδενωμενος· δεν ελησμονησα ομως τας εντολας σου.
142 Η δικαιοσυνη σου ειναι δικαιοσυνη εις τον αιωνα, και ο νομος σου αληθεια.
143 Θλιψεις και στενοχωριαι με ευρηκαν· τα προσταγματα σου ομως ειναι η χαρα μου.
144 Τα μαρτυρια σου ειναι δικαιοσυνη εις τον αιωνα· Συνετισον με και θελω ζησει.
145 Εκραξα εν ολη καρδια· ακουσον μου, Κυριε, και θελω φυλαξει τα διαταγματα σου.
146 Εκραξα προς σε· σωσον με, και θελω φυλαξει τα μαρτυρια σου.
147 Προελαβον την αυγην και εκραξα· ηλπισα επι τον λογον σου.
148 Οι οφθαλμοι μου προλαμβανουσι τας νυκτοφυλακας, δια να μελετω εις τον λογον σου.
149 Ακουσον της φωνης μου κατα το ελεος σου· ζωοποιησον με, Κυριε, κατα την κρισιν σου.
150 Επλησιασαν οι ακολουθουντες την πονηριαν· εξεκλιναν απο του νομου σου.
151 Συ, Κυριε, εισαι πλησιον, και παντα τα προσταγματα σου ειναι αληθεια.
152 Προ πολλου εγνωρισα εκ των μαρτυριων σου, οτι εις τον αιωνα εθεμελιωσας αυτα.
153 Ιδε την θλιψιν μου και ελευθερωσον με· διοτι δεν ελησμονησα τον νομον σου.
154 Δικασον την δικην μου και λυτρωσον με· ζωοποιησον με κατα τον λογον σου.
155 Μακραν απο ασεβων η σωτηρια· διοτι δεν εκζητουσι τα διαταγματα σου.
156 Μεγαλοι οι οικτιρμοι σου, Κυριε· ζωοποιησον με κατα τας κρισεις σου.
157 Πολλοι ειναι οι καταδιωκοντες με και οι θλιβοντες με· αλλ' απο των μαρτυριων σου δεν εξεκλινα.
158 Ειδον τους παραβατας και εταραχθην· διοτι δεν εφυλαξαν τον λογον σου.
159 Ιδε ποσον αγαπω τας εντολας σου· Κυριε, ζωοποιησον με κατα το ελεος σου.
160 Το κεφαλαιον του λογου σου ειναι η αληθεια· και εις τον αιωνα μενουσι πασαι αι κρισεις της δικαιοσυνης σου.
161 Αρχοντες με κατεδιωξαν αναιτιως· αλλ' η καρδια μου τρεμει απο του λογου σου.
162 Αγαλλομαι εις τον λογον σου, ως ο ευρισκων λαφυρα πολλα.
163 Μισω και βδελυττομαι το ψευδος· τον νομον σου αγαπω.
164 Επτακις της ημερας σε αινω, δια τας κρισεις της δικαιοσυνης σου.
165 Ειρηνην πολλην εχουσιν οι αγαπωντες τον νομον σου· και εις αυτους δεν υπαρχει προσκομμα.
166 Ηλπισα επι την σωτηριαν σου, Κυριε· και επραξα τα προσταγματα σου.
167 Εφυλαξεν η ψυχη μου τα μαρτυρια σου· και ηγαπησα αυτα σφοδρα.
168 Εφυλαξα τας εντολας σου και τα μαρτυρια σου· διοτι πασαι αι οδοι μου ειναι ενωπιον σου.
169 Ας πλησιαση η κραυγη μου ενωπιον σου, Κυριε· συνετισον με κατα τον λογον σου.
170 Ας ελθη η δεησις μου ενωπιον σου· λυτρωσον με κατα τον λογον σου.
171 Τα χειλη μου θελουσι προφερει υμνον, οταν με διδαξης τα διαταγματα σου.
172 Η γλωσσα μου θελει λαλει τον λογον σου· διοτι παντα τα προσταγματα σου ειναι δικαιοσυνη.
173 Ας ηναι η χειρ σου εις βοηθειαν μου· διοτι εξελεξα τας εντολας σου.
174 Επεθυμησα την σωτηριαν σου, Κυριε· και ο νομος σου ειναι τρυφη μου.
175 Ας ζηση η ψυχη μου και θελει σε αινει· και αι κρισεις σου ας με βοηθωσι.
176 Περιεπλανηθην ως προβατον απολωλος· ζητησον τον δουλον σου· διοτι δεν ελησμονησα τα προσταγματα σου.
1 Palaiminti, kurių kelias nepeiktinas, kurie pagal Viešpaties įstatymą vaikšto.
2 Palaiminti, kurie klauso Jo liudijimų ir visa širdimi Jo ieško,
3 nedaro jie neteisybės, vaikšto Jo keliais.
4 Tu įsakei stropiai vykdyti Tavo potvarkius.
5 O kad mano keliai būtų nukreipti vykdyti Tavo nuostatus!
6 Niekada nepatirčiau gėdos, jei į Tavo įsakymus žiūrėčiau.
7 Tyra širdimi Tave šlovinsiu, teisius Tavo nuosprendžius pažinęs.
8 Nuostatus Tavo vykdysiu, nepalik manęs visiškai.
9 Kaip gali jaunuolis savo kelią išlaikyti tyrą? Laikydamasis Tavo žodžių.
10 Visa širdimi ieškojau Tavęs, neleisk man nuo įsakymų Tavo nuklysti.
11 Giliai širdyje paslėpiau Tavo žodį, kad Tau nenusidėčiau.
12 Palaimintas esi, Viešpatie, mane savo nuostatų mokyk.
13 Savo lūpomis skelbiau visus Tavo sprendimus.
14 Tavo liudijimų keliais džiaugiuosi labiau negu visais turtais.
15 Apie Tavo potvarkius nuolat mąstysiu ir žiūrėsiu į Tavo kelius.
16 Nuostatais Tavo gėrėsiuos, nepamiršiu Tavo žodžių.
17 Suteik savo tarnui malonę, kad aš gyvendamas Tavo žodžio laikyčiausi.
18 Atverk man akis, kad stebuklus Tavo įstatyme regėčiau.
19 Esu žemėje svečias, neslėpk nuo manęs savo įsakymų.
20 Mano siela pailso, besiilgėdama Tavo sprendimų.
21 Tu sudraudi išdidžiuosius; prakeikti nuklydę nuo Tavo įsakymų.
22 Pašalink nuo manęs panieką ir gėdą, nes laikausi Tavo liudijimų.
23 Kunigaikščiai susirinkę tariasi prieš mane, bet Tavo tarnas mąsto apie Tavo nuostatus.
24 Tavo liudijimai yra mano pasimėgimas ir mano patarėjai.
25 Mano siela nublokšta į dulkes, atgaivink mane, kaip esi pažadėjęs.
26 Savo kelius paskelbiau, ir Tu išklausei mane; pamokyk mane savo nuostatų.
27 Leisk man suvokti Tavo potvarkių kelią, tai kalbėsiu apie Tavo stebuklus.
28 Mano siela nyksta iš sielvarto, sustiprink mane, kaip esi pažadėjęs.
29 Melo kelią pašalink nuo manęs, savo įstatymu mane apdovanok.
30 Pasirinkau tiesos kelią, Tavo sprendimus laikau priešais save.
31 Įsitvėriau Tavo liudijimų; Viešpatie, neleisk man patirti gėdos.
32 Tavo įsakymų keliu bėgsiu, kai išplėsi mano širdį.
33 Viešpatie, pamokyk mane savo nuostatų kelio, tai iki galo jo laikysiuos.
34 Duok suprasti Tavo įstatymą, kad vykdyčiau ir nuoširdžiai jo laikyčiausi.
35 Savo įsakymų takais mane vesk, nes jais aš gėriuosi.
36 Palenk mano širdį prie liudijimų savo, o ne prie godumo,
37 nugręžk mano akis nuo tuštybių; atgaivink mane savo kelyje.
38 Ištesėk pažadą, duotą savo tarnui, kuris bijosi Tavęs.
39 Nukreipk nuo manęs gėdą, kuri baugina mane, nes Tavo sprendimai yra geri.
40 Štai aš ilgiuosi Tavo potvarkių, atgaivink mane savo teisumu.
41 Viešpatie, būk man gailestingas, teateina Tavo išgelbėjimas, kaip Tu pažadėjai.
42 Tada duosiu atsakymą tam, kuris iš manęs tyčiojasi, nes pasitikiu Tavo žodžiu.
43 Neatimk iš manęs tiesos žodžio, nes laukiu Tavo sprendimų.
44 Per amžių amžius laikysiuos Tavo įstatymo.
45 Vaikščiosiu laisvas, nes tyrinėju Tavo potvarkius.
46 Kalbėsiu apie Tavo liudijimus karalių akivaizdoje ir nebūsiu sugėdintas.
47 Gėrėsiuosi Tavo įsakymais, kuriuos pamilau.
48 Kelsiu rankas į Tavo įsakymus, kuriuos pamilau, mąstysiu apie Tavo nuostatus.
49 Prisimink žodį savo tarnui, kuriuo suteikei man viltį.
50 Tai yra paguoda mano varge, nes Tavo žodis mane atgaivino.
51 Nors pasipūtėliai mane skaudžiai išjuokia, nuo Tavo įstatymo aš nenukrypau.
52 Viešpatie, aš prisimenu Tavo senus nuosprendžius ir jais pasiguodžiu.
53 Mane siaubas apima, kai matau nedorėlį, nepaisantį Tavo įstatymo.
54 Tavo nuostatai tapo man giesmėmis mano viešnagės namuose.
55 Ir naktį atsimenu, Viešpatie, Tavąjį vardą ir laikausi Tavo įstatymo.
56 Tai teko man, nes aš laikiausi Tavo potvarkių.
57 Viešpats yra mano dalis; aš pasižadėjau Tavo žodžių laikytis.
58 Nuoširdžiai ieškau Tavo palankumo, būk gailestingas, kaip esi pažadėjęs.
59 Galvojau apie savo kelią ir pasukau link Tavo liudijimų.
60 Skubiai ir nedelsdamas vykdau Tavo įsakymus.
61 Nors nedorėliai apiplėšė mane, bet aš neužmiršau Tavo įstatymo.
62 Vidurnaktį atsikėlęs, dėkoju už teisingus Tavo sprendimus.
63 Aš draugas visiems, kurie Tavęs bijo ir Tavo potvarkius vykdo.
64 Viešpatie, žemė pilna Tavo gailestingumo, mokyk mane savo nuostatų.
65 Viešpatie, Tu darei savo tarnui gera, kaip buvai pažadėjęs.
66 Mokyk mane teisingai nuspręsti ir pasirinkti, nes aš patikėjau Tavo įsakymais.
67 Nuklydęs ir pažemintas buvau, bet dabar klausau Tavo žodžio.
68 Tu esi geras ir darai gera, mokyk mane savo nuostatų.
69 Šmeižtais drabsto mane pasipūtėliai, bet aš nuoširdžiai Tavo potvarkių laikausi.
70 Jų širdis vieni riebalai, o aš gėriuosi Tavo įstatymu.
71 Naudinga man buvo nukentėti, kad Tavo nuostatų pasimokyčiau.
72 Man Tavo įstatymas brangesnis už daugybę aukso ir sidabro.
73 Tavo rankos padarė ir suformavo mane; suteik man išminties suprasti Tavo įsakymus.
74 Kurie Tavęs bijo, džiaugiasi mane matydami, nes Tavo žodžiu pasitikiu.
75 Viešpatie, žinau, jog teisingi Tavo sprendimai ir teisingai mane nubaudei.
76 Paguosk dabar mane savo malone, kaip esi savo tarnui žadėjęs.
77 Būk gailestingas, kad aš išlikčiau gyvas, nes gėriuosi Tavo įstatymu.
78 Sugėdinti tebūna išdidieji, nes jie be priežasties puolė mane. Aš mąstysiu apie Tavo potvarkius.
79 Tesigręžia į mane, kurie Tavęs bijo, kurie pažino Tavo liudijimus.
80 Tegu mano širdis nepažeidžia nuostatų Tavo, kad nebūčiau sugėdintas.
81 Mano siela ilgisi Tavo išgelbėjimo, bet aš pasitikiu Tavo žodžiu.
82 Mano akys pavargo belaukdamos, kas Tavo žadėta. Kada Tu mane paguosi?
83 Nors tapau panašus į vynmaišį dūmuose, bet Tavo nuostatų neužmiršau.
84 Kiek dar dienų liko Tavo tarnui? Kada mano persekiotojus pasmerksi?
85 Išdidieji kasa man duobę, nepaisydami Tavo įstatymo.
86 Visi Tavo įsakymai teisūs; padėk man prieš melagingus persekiotojus.
87 Jie vos nesunaikino manęs žemėje. Bet aš Tavo potvarkių neapleidau.
88 Atgaivink mane dėl savo malonės! Aš laikysiuosi Tavo burnos liudijimų.
89 Viešpatie, Tavo žodis amžinai įtvirtintas danguje.
90 Tavo ištikimybė kartų kartoms; Tu sutvėrei žemę, ir ji pasilieka.
91 Ligi šiol viskas laikosi, kaip Tavo nutarta, Tau viskas tarnauja.
92 Jei Tavo įstatymu nesigėrėčiau, seniai būčiau žuvęs.
93 Niekada neužmiršiu Tavo potvarkių, nes jais Tu atgaivinai mane.
94 Aš esu Tavo, išgelbėk mane, trokštu suvokti Tavo potvarkius.
95 Nedorėliai mane pražudyti kėsinasi, tačiau aš Tavo liudijimų laikysiuosi.
96 Mačiau, kad tobuliausi dalykai yra riboti, tik įsakymas Tavo beribis.
97 Kaip aš myliu Tavo įstatymą, mąstau apie jį ištisą dieną.
98 Įsakymai Tavo padarė mane protingesnį už mano priešus, nes jie visuomet su manimi.
99 Daugiau suprantu už visus savo mokytojus, nes mąstau apie Tavo liudijimus.
100 Daugiau išmanau už senius, nes laikausi Tavo potvarkių.
101 Nuo bet kokio pikto kelio susilaikau, nes klausau Tavo žodžio.
102 Nuo Tavo sprendimų nenukrypau, nes Tu mokai mane.
103 Kokie saldūs man yra Tavo žodžiai, saldesni mano burnai už medų.
104 Dėl Tavo potvarkių tapau išmintingas, todėl nekenčiu jokio melo.
105 Tavo žodis yra žibintas mano kojai ir šviesa mano takui.
106 Prisiekiau vykdyti Tavo teisingus sprendimus ir laikysiuosi jų.
107 Viešpatie, esu labai prislėgtas, atgaivink mane, kaip esi pažadėjęs.
108 Viešpatie, priimk mano lūpų laisvos valios auką, pamokyk mane savo sprendimų.
109 Mano siela yra nuolat mano rankoje, tačiau Tavo įstatymo nepamirštu.
110 Nedorėliai man spendžia žabangus, bet nuo Tavo potvarkių nenukrypau.
111 Pamokymai Tavo yra mano paveldėtas turtas, jie mano širdies džiaugsmas.
112 Palenkiau savo širdį vykdyti Tavo nuostatų, tai darysiu dabar ir visados.
113 Veidmainių nekenčiu, bet Tavo įstatymą myliu.
114 Tu esi mano slėptuvė ir skydas, Tavo žodžiais pasitikiu.
115 Pasitraukite nuo manęs, piktadariai! Aš Viešpaties įsakymus vykdysiu.
116 Palaikyk mane, kaip žadėjai, kad gyvenčiau, tenebūsiu sugėdintas dėl savo vilties.
117 Suteik pagalbą, ir aš būsiu saugus, nuostatų Tavo niekados nepamiršiu.
118 Tu atmeti tuos, kurie nuo Tavo nuostatų nukrypo, jie apsigauna savo melu.
119 Tu visus žemės nedorėlius pašalini tartum atmatas, bet aš myliu Tavo liudijimus.
120 Mano kūnas dreba, bijodamas Tavęs, aš bijau Tavo sprendimų.
121 Dariau, kas yra teisu ir teisinga; neatiduok manęs prispaudėjams.
122 Užtikrink savo tarnui gerovę, neleisk, kad išdidieji mane nugalėtų.
123 Mano akys pavargo belaukdamos Tavo išgelbėjimo ir Tavo teisumo žodžio.
124 Būk gailestingas savo tarnui, mokyk mane savo nuostatų.
125 Esu Tavo tarnas; duok man supratimą pažinti Tavo liudijimus.
126 Viešpatie, metas Tau veikti, nes žmonės laužo Tavo įstatymą.
127 Tavo įsakymai brangesni man už auksą, už gryną auksą.
128 Todėl visus Tavo potvarkius laikau teisingais, nekenčiu melagingų takų.
129 Tavo liudijimai yra stebuklingi, todėl mano siela jų klauso.
130 Tavo žodžių aiškinimas apšviečia, neišmanančius daro supratingus.
131 Atveriu savo burną ir įkvepiu, alkstu Tavo įsakymų.
132 Pažvelk į mane ir būk gailestingas, kaip darai mylintiems Tavo vardą.
133 Kreipk mano žingsnius pagal savo žodžius, kad neteisybė man neviešpatautų.
134 Nuo žmonių priespaudos mane išlaisvink, ir aš vykdysiu Tavo potvarkius.
135 Parodyk savo tarnui savo veidą šviesų ir mokyk mane savo nuostatų.
136 Iš akių man srūva upeliai, nes jie nesilaiko Tavo įstatymo.
137 Viešpatie, Tu esi teisus, teisingi Tavo sprendimai.
138 Tavo liudijimai teisingi ir neabejotini.
139 Mano uolumas graužia mane, nes priešai pamiršo Tavo žodžius.
140 Tavo žodis yra visiškai tyras, jį Tavo tarnas brangina.
141 Nors esu paniekintas ir menkas, bet Tavo potvarkių neužmiršiu.
142 Tavo teisumas amžinas, Tavo įstatymastiesa.
143 Nors vargas ir sielvartas spaudžia, bet Tavo įsakymais gėriuosi.
144 Tavo liudijimai yra teisingi per amžius. Leisk man juos suprasti, ir aš gyvensiu.
145 Šaukiuosi iš širdies, Viešpatie, išklausyk mane; aš laikysiuosi Tavo nuostatų.
146 Šaukiuosi Tavęs; išgelbėk mane, ir klausysiu Tavo liudijimų.
147 Prieš aušrą keliuosi ir šaukiu, nes pasitikiu Tavo žodžiu.
148 Atmerkiu akis dar prieš aušrą, mąstau apie Tavo žodį.
149 Viešpatie, išgirsk mane, būdamas maloningas; atgaivink mane, kaip esi nusprendęs.
150 Artėja priešai klastingi, nutolę nuo Tavo įstatymo.
151 Arti esi, Viešpatie, ir visi Tavo įsakymai teisingi.
152 Seniai pažinau Tavo liudijimus, kad jie yra amžini.
153 Pažvelk į mano skurdą ir išlaisvink mane; juk aš nepamirštu Tavo įstatymo.
154 Gink mano bylą ir išvaduok mane, atgaivink, kaip esi pažadėjęs.
155 Išgelbėjimas toli nuo nedorėlių, nes jie neklauso Tavo nuostatų.
156 Koks didis, Viešpatie, Tavo gailestingumas, atgaivink mane, kaip esi nusprendęs.
157 Daug mano persekiotojų ir priešų, bet aš nenukrypstu nuo Tavo liudijimų.
158 Neištikimuosius matau ir bjauriuosi, nes jie nepaiso Tavo žodžio.
159 Žiūrėk, Viešpatie, kaip Tavo potvarkius myliu; atgaivink mane, būdamas maloningas.
160 Tavo žodžiai teisingi nuo pradžių, ir visi Tavo teisūs sprendimai amžini.
161 Kunigaikščiai be priežasties persekioja mane, bet mano širdis vien Tavo žodžių tebijo.
162 Tavo žodžiu džiaugiuosi, kaip didelį lobį suradęs.
163 Melo nekenčiu ir bjauriuosi, bet Tavo įstatymas man mielas.
164 Septynis kartus per dieną giriu Tave už Tavo teisingus sprendimus.
165 Kas myli Tavo įstatymą, turi didelę ramybę ir niekada nesuklumpa.
166 Laukiu, Dieve, Tavo išgelbėjimo, Tavo įsakymus vykdau.
167 Mano siela klauso Tavo liudijimų, nes labai juos myliu.
168 Laikausi Tavo potvarkių ir liudijimų, visi mano keliai Tau žinomi.
169 Tepasiekia Tave mano šauksmas, Viešpatie; duok man supratimą, kaip esi pažadėjęs.
170 Tepasiekia mano malda Tave; išlaisvink, kaip esi pažadėjęs.
171 Mano lūpos girs Tave, nes mokai mane savo nuostatų.
172 Mano liežuvis kalbės apie Tavo žodį, nes Tavo įsakymai teisingi.
173 Tavo ranka tepadeda man, nes aš pasirinkau Tavo potvarkius.
174 Ilgiuosi, Viešpatie, Tavo išgelbėjimo, įstatymu Tavo gėriuosi.
175 Mano siela tegyvena ir tegiria Tave, Tavo sprendimai tepadeda man.
176 Klaidžioju kaip avis paklydus. Ieškok savo tarno, nes Tavo įsakymų aš neužmiršau.