1 Grádicsok éneke.

2 Mentsd meg, Uram, lelkemet a hazug ajaktól [és ]a csalárd nyelvtõl!

3 Mit adjanak néked, vagy mit nyujtsanak néked, te csalárd nyelv?!

4 Vitéznek hegyes nyilait fenyõfa parázsával.

5 Jaj nékem, hogy Mésekben bujdosom és a Kédár sátrai közt lakom!

6 Sok ideje lakozik az én lelkem a békességnek gyûlölõivel!

7 Magam vagyok a békesség, de mihelyt megszólalok, õk viadalra [készek.]

1 Kanto de suprenirado. Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li aŭskultis min.

2 Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.

3 Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?

4 Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.

5 Ve al mi, ke mi gastas en Meŝeĥ, Ke mi loĝas inter la tendoj de Kedar!

6 Tro longe loĝis mia animo Inter malamantoj de paco.

7 Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.