1 Grádicsok éneke.

2 Sokat szorongattak engem ifjúságom óta, még sem bírtak velem.

3 Szántók szántottak hátamon, hosszúra nyujtották barázdáikat.

4 Igaz az Úr! Elszaggatja a gonoszok kötelét.

5 Megszégyenülnek és hátraszorulnak mindazok, a kik gyûlölik a Siont.

6 Olyanok lesznek, mint a háztetõn a fû, a mely kiszárad, mielõtt letépnék.

7 A melyet sem arató nem szed markába, sem kévekötõ az ölébe.

8 Az átutazók se mondják: Az Úr áldása rátok! Áldunk benneteket az Úrnak nevében!

1 Kanto de suprenirado. Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,

2 Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.

3 Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.

4 La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.

5 Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.

6 Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;

7 Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.

8 Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.