1 Netylėk, mano gyriaus Dieve.
2 Nedorėlio burna ir klastingojo burna prieš mane atsivėrė. Jie kalba prieš mane melagingais liežuviais.
3 Neapykantos žodžiais jie apsupo mane ir puola mane nekaltą.
4 Už mano meilę jie kaltina mane, bet aš meldžiuosi.
5 Piktu už gera jie man atlygina ir neapykanta už meilę.
6 Atiduok tokį nedorėlių valiai, te šėtonas stovi jo dešinėje.
7 Teisme tebūna jis pasmerktas, jo malda tebūna nuodėmė.
8 Tebūna jo gyvenimas trumpas. Jo tarnystę tegauna kitas.
9 Jo vaikai tepalieka našlaičiais ir žmonanašle.
10 Elgetomis ir benamiais tegu tampa jo vaikai, tebūna jie išmesti iš savų sunaikintų namų.
11 Skolintojas tepasiglemžia jo turtą ir svetimieji jo uždarbį teišgrobsto.
12 Nė vienas jo tenesigaili ir tenebūna kas užjaustų jo našlaičius.
13 Jo palikuonys tesunyksta. Kitoje kartoje teišdyla jų vardas.
14 Viešpats teatsimena jo tėvų kaltes, ir jo motinos nuodėmė tenebūna išdildyta.
15 Tegu nuolat Viešpats juos stebi, kad nuo žemės nušluotų jų atminimą.
16 Nes neparodė jis gailestingumo, bet persekiojo beturtį ir vargšą, kėsinosi nužudyti sudužusį širdyje.
17 Jis mėgo prakeikimą, tegu jis užklumpa jį; jis nemėgo palaiminimo, tebūna jis toli nuo jo.
18 Jis apsivilko prakeikimu kaip drabužiu, todėl kaip vanduo jis teįsisunkia į kūną, kaip aliejus į kaulus.
19 Jis tebūna jam kaip drabužis, kuris dengia jo kūną, kaip juosta, kuria jis susijuosia.
20 Taip tegul užmoka Viešpats mano priešininkams ir tiems, kurie kalba pikta prieš mane.
21 Bet Tu, Viešpatie Dieve, sustiprink mane dėl savojo vardo, gelbėk dėl savo gailestingumo.
22 Aš esu vargšas ir beturtis, mano širdis sužeista.
23 Nykstu kaip šešėlis, mane nešioja kaip vėjas skėrį.
24 Mano keliai nuo pasninko linksta, sulyso mano kūnas.
25 Aš jiems tapau pajuoka. Matydami mane, jie kraipė galvas.
26 Padėk man, Viešpatie, mano Dieve, išgelbėk mane, būdamas gailestingas.
27 Viešpatie, težino jie, jog tai Tavo ranka padarė.
28 Jie tegul keikia, bet Tu laimink! Kai jie pakyla, tebūna sugėdinti, o Tavo tarnas tesidžiaugia.
29 Teapsivelka mano priešininkai nešlove, juos gėda kaip drabužis teapgaubia.
30 Savo burna garsiai girsiu Viešpatį, girsiu Jį minioje.
31 Jis stovi beturčio dešinėje, gina jį nuo pasmerkėjų.
1 Ey övgüler sunduğum Tanrı, 2 Sessiz kalma!
2 Çünkü kötüler, yalancılar 2 Bana karşı ağzını açtı, 2 Karalıyorlar beni.
3 Nefret dolu sözlerle beni kuşatıp 2 Yok yere bana savaş açtılar.
4 Sevgime karşılık bana düşman oldular, 2 Bense dua etmekteyim.
5 İyiliğime kötülük, 2 Sevgime nefretle karşılık verdiler.
6 Kötü bir adam koy düşmanın başına, 2 Sağında onu suçlayan biri dursun!
7 Yargılanınca suçlu çıksın, 2 Duası bile günah sayılsın!
8 Ömrü kısa olsun, 2 Görevini bir başkası üstlensin!
9 Çocukları öksüz, 2 Karısı dul kalsın!
10 Çocukları avare gezip dilensin, 2 Yıkık evlerinden uzakta yiyecek arasın!
11 Bütün malları tefecinin ağına düşsün, 2 Emeğini yabancılar yağmalasın!
12 Kimse ona sevgi göstermesin, 2 Öksüzlerine acıyan olmasın!
13 Soyu kurusun, 2 Bir kuşak sonra adı silinsin!
14 Atalarının suçları RABbin önünde anılsın, 2 Annesinin günahı silinmesin!
15 Günahları hep RABbin önünde dursun, 2 RAB anılarını yok etsin yeryüzünden!
16 Çünkü düşmanım sevgi göstermeyi düşünmedi, 2 Ölesiye baskı yaptı mazluma, yoksula, 2 Yüreği kırık insana.
17 Sevdiği lanet başına gelsin! 2 Madem kutsamaktan hoşlanmıyor, 2 Uzak olsun ondan kutsamak!
18 Laneti bir giysi gibi giydi, 2 Su gibi içine, yağ gibi kemiklerine işlesin lanet!
19 Bir giysi gibi onu örtünsün, 2 Bir kuşak gibi hep onu sarsın! düşmanlarının konuşmasıdır.
20 Düşmanlarıma, beni kötüleyenlere, 2 RAB böyle karşılık versin!
21 Ama sen, ey Egemen RAB, 2 Adın uğruna bana ilgi göster; 2 Kurtar beni, iyiliğin, sevgin uğruna!
22 Çünkü düşkün ve yoksulum, 2 Yüreğim yaralı içimde.
23 Batan güneş gibi geçip gidiyorum, 2 Çekirge gibi silkilip atılıyorum.
24 Dizlerim titriyor oruç tutmaktan; 2 Bir deri bir kemiğe döndüm.
25 Düşmanlarıma yüzkarası oldum; 2 Beni görünce kafalarını sallıyorlar!
26 Yardım et bana, ya RAB Tanrım; 2 Kurtar beni sevgin uğruna!
27 Bilsinler bu işte senin elin olduğunu, 2 Bunu senin yaptığını, ya RAB!
28 Varsın lanet etsin onlar, sen kutsa beni, 2 Bana saldıranlar utanacak, 2 Ben kulunsa sevineceğim.
29 Rezilliğe bürünsün beni suçlayanlar, 2 Kaftan giyer gibi utançlarıyla örtünsünler!
30 RABbe çok şükredeceğim, 2 Kalabalığın arasında Ona övgüler dizeceğim;
31 Çünkü O yoksulun sağında durur, 2 Onu yargılayanlardan kurtarmak için.