1 Prie Babilono upių sėdėjome ir verkėme, atsimindami Sioną.

2 Ten ant gluosnių šakų pakabinome savo arfas.

3 Nes mūsų trėmėjai mums liepė giedoti, kurie mus apiplėšė, ragino džiūgauti: "Pagiedokite mums Siono giesmių!"

4 Kaip giedosime Viešpaties giesmę svetimoje šalyje?

5 Jeigu, Jeruzale, tave užmirščiau, mano dešinė tepamiršta mane!

6 Tepridžiūna prie gomurio mano liežuvis, jei tavęs neatsiminčiau, jeigu tu man brangesnė nebūtum už visus džiaugsmus, Jeruzale!

7 Viešpatie, atsimink Jeruzalės dieną prieš Edomo žmones. Jie sakė: "Griaukite, griaukite ją iki pamatų!"

8 O Babilone, tu naikintojau, laimingas bus, kas tau už mums padarytą skriaudą atmokės!

9 Laimingas, kas, pagriebęs kūdikius tavo, į kietą uolą sudaužys!

1 Babil ırmakları kıyısında oturup 2 Siyonu andıkça ağladık;

2 Çevredeki kavaklara 2 Lirlerimizi astık.

3 Çünkü orada bizi tutsak edenler bizden ezgiler, 2 Bize zulmedenler bizden şenlik istiyor, 2 ‹‹Siyon ezgilerinden birini okuyun bize!›› diyorlardı.

4 Nasıl okuyabiliriz RABbin ezgisini 2 El toprağında?

5 Ey Yeruşalim, seni unutursam, 2 Sağ elim kurusun.

6 Seni anmaz, 2 Yeruşalimi en büyük sevincimden üstün tutmazsam, 2 Dilim damağıma yapışsın!

7 Yeruşalimin düştüğü gün, 2 ‹‹Yıkın onu, yıkın temellerine kadar!›› 2 Diyen Edomluların tavrını anımsa, ya RAB.

8 Ey sen, yıkılası Babil kızı, 2 Bize yaptıklarını 2 Sana ödetecek olana ne mutlu!

9 Ne mutlu senin yavrularını tutup 2 Kayalarda parçalayacak insana!