1 Aš girsiu Tave, Viešpatie, visa savo širdimi, skelbsiu visus Tavo nuostabius darbus.

2 Linksminsiuosi ir džiūgausiu Tavyje, Tavo vardui, Aukščiausiasis, giedosiu gyrių.

3 Traukiasi atgal mano priešai, klumpa ir žūva Tavo akivaizdoje,

4 nes Tu gini mano teises ir mano bylą, Tu sėdi soste, teisingai teisdamas.

5 Pagonis Tu subarei, sužlugdei nedoruosius, jų vardą visiems amžiams ištrynei.

6 Priešų neliko, jie tapo amžinais griuvėsiais; Tu sugriovei jų miestus, ir jų nebemini niekas.

7 Bet Viešpats pasiliks per amžius, Jis paruošė savo sostą teismui.

8 Jis teis pasaulį teisingai, vykdys teisingumą tautoms bešališkai.

9 Viešpats­priebėga prispaustiesiems, priebėga nelaimės metu.

10 Kas pažįsta Tavo vardą, pasitiki Tavimi. Tu niekad nepalikai tų, kurie Tavęs ieško.

11 Giedokite Viešpačiui, kuris gyvena Sione, skelbkite tautoms Jo darbus.

12 Jis­nekalto kraujo gynėjas­atsimena juos, neužmiršta vargingųjų šauksmo.

13 Viešpatie, pasigailėk, pažvelk, kaip vargstu nuo manęs nekenčiančiųjų. Tu iškeli mane iš mirties vartų,

14 kad galėčiau Tave šlovint prie Siono dukters vartų, besidžiaugdamas Tavo pagalba.

15 Į savo išraustą duobę pagonys įkrinta, jų koja įkliūna į spąstus, pačių pastatytus.

16 Viešpats apsireiškia, teismą surengia. Nedorėlis įsipainioja į savo rankų darbą.

17 Nedorėliai ir visos tautos, kurios užmiršo Dievą, į mirusiųjų buveinę eina.

18 Varguolis nebus pamirštas visam laikui, vargšo viltis nepradings amžiams.

19 Viešpatie, pakilk, tegul neįsigali žmogus, tebūna suruoštas teismas pagonims Tavo akivaizdoje.

20 Įvaryk jiems, Viešpatie, baimės; pagonys težino, kad jie­tiktai žmonės!

1 Ya RAB, bütün yüreğimle sana şükredeceğim, 2 Yaptığın harikaların hepsini anlatacağım. yazılır.

2 Sende sevinç bulacak, coşacağım, 2 Adını ilahilerle öveceğim, ey Yüceler Yücesi!

3 Düşmanlarım geri çekilirken, 2 Sendeleyip ölüyorlar senin önünde.

4 Çünkü hakkımı, davamı sen savundun, 2 Adil yargıç olarak tahta oturdun.

5 Ulusları azarladın, kötüleri yok ettin, 2 Sonsuza dek adlarını sildin.

6 Yok olup gitti düşmanlar sonsuza dek, 2 Kökünden söktün kentlerini, 2 Anıları bile silinip gitti.

7 Oysa RAB sonsuza dek egemenlik sürer, 2 Yargı için kurmuştur tahtını;

8 O yönetir doğrulukla dünyayı, 2 O yargılar adaletle halkları.

9 RAB ezilenler için bir sığınak, 2 Sıkıntılı günlerde bir kaledir.

10 Seni tanıyanlar sana güvenir, 2 Çünkü sana yönelenleri hiç terk etmedin, ya RAB.

11 Siyonda oturan RABbi ilahilerle övün! 2 Yaptıklarını halklar arasında duyurun!

12 Çünkü dökülen kanın hesabını soran anımsar, 2 Ezilenlerin feryadını unutmaz.

13 Acı bana, ya RAB! 2 Ey beni ölümün eşiğinden kurtaran, 2 Benden nefret edenler yüzünden çektiğim sıkıntıya bak!

14 Öyle ki, övgüye değer işlerini anlatayım, 2 Siyon Kentinin kapılarında 2 Sağladığın kurtuluşla sevineyim.

15 Uluslar kendi kazdıkları kuyuya düştü, 2 Ayakları gizledikleri ağa takıldı.

16 Adil yargılarıyla RAB kendini gösterdi, 2 Kötüler kendi kurdukları tuzağa düştü. |iHigayon |isela terimi.

17 Kötüler ölüler diyarına gidecek, 2 Tanrıyı unutan bütün uluslar...

18 Ama yoksul büsbütün unutulmayacak, 2 Mazlumun umudu sonsuza dek kırılmayacak.

19 Kalk, ya RAB! İnsan galip çıkmasın, 2 Huzurunda yargılansın uluslar!

20 Onlara dehşet saç, ya RAB! 2 Sadece insan olduklarını bilsin uluslar. |iSela