1 Aukštinu Tave, Viešpatie, nes Tu išlaisvinai mane ir neleidai mano priešams džiaugtis dėl manęs.

2 Viešpatie, mano Dieve, šaukiausi Tavęs, ir Tu išgydei mane.

3 Viešpatie, Tu išvedei iš mirusiųjų buveinės mano sielą, išlaikei mane gyvą, kad nenužengčiau į duobę.

4 Giedokite Viešpačiui, Jo šventieji, dėkokite prisiminę Jo šventumą.

5 Tik akimirksnį trunka Jo rūstybė, o visą gyvenimą lydi Jo palankumas. Vakare ateina verksmas, o rytą­džiūgavimas.

6 Būdamas saugus, sakiau: "Niekados nesvyruosiu!"

7 Viešpatie, savo palankumu suteikei man tvirtybę. Kai paslėpei savo veidą­nusigandau.

8 Tavęs, Viešpatie, šaukiaus, savo Viešpatį maldavau:

9 "Kokia Tau nauda iš mano kraujo, iš to, kad nužengsiu į duobę? Ar girs Tave dulkės, ar jos skelbs Tavo tiesą?

10 Išgirsk, Viešpatie, ir pasigailėk manęs; Viešpatie, būk man padėjėjas!"

11 Tu pavertei mano raudą džiaugsmu; atrišai mano ašutinę ir apjuosei linksmybe,

12 kad Tau giedotų mano siela ir netylėtų. Viešpatie, mano Dieve, visados Tau dėkosiu.

1 Seni yüceltmek istiyorum, ya RAB, 2 Çünkü beni kurtardın, 2 Düşmanlarımı bana güldürmedin.

2 Ya RAB Tanrım, 2 Sana yakardım, bana şifa verdin.

3 Ya RAB, beni ölüler diyarından çıkardın, 2 Yaşam verdin bana, ölüm çukuruna düşürmedin.

4 Ey RABbin sadık kulları, Onu ilahilerle övün, 2 Kutsallığını anarak Ona şükredin.

5 Çünkü öfkesi bir an sürer, 2 Lütfu ise bir ömür; 2 Gözyaşlarınız belki bir gece akar, 2 Ama sabahla sevinç doğar.

6 Huzur duyunca dedim ki, 2 ‹‹Asla sarsılmayacağım!››

7 Ya RAB, lütfunla beni güçlü bir dağ gibi 2 Sarsılmaz kıldın; 2 Ama sen yüzünü gizleyince, 2 Dehşete düştüm.

8 Ya RAB, sana sesleniyorum, 2 Rabbe yalvarıyorum:

9 ‹‹Ne yararı olur senin için dökülen kanımın, 2 Ölüm çukuruna inersem? 2 Toprak sana övgüler sunar mı, 2 Senin sadakatini ilan eder mi?

10 Dinle, ya RAB, acı bana; 2 Yardımcım ol, ya RAB!››

11 Yasımı şenliğe döndürdün, 2 Çulumu çıkarıp beni sevinçle kuşattın.

12 Öyle ki, gönlüm seni ilahilerle övsün, susmasın! 2 Ya RAB Tanrım, sana sürekli şükredeceğim.