1 Sigam o meu exemplo como eu sigo o exemplo de Cristo.
2 Eu os elogio porque vocês sempre lembram de mim e seguem as instruções que eu passei para vocês. 3 Mas quero que entendam que Cristo tem autoridade sobre todo marido, que o marido tem autoridade sobre a esposa e que Deus tem autoridade sobre Cristo. 4 Se um homem cobre a cabeça quando ora ou anuncia a mensagem de Deus nas reuniões de adoração, ele está ofendendo a honra de Cristo. 5 E, se uma mulher não cobre a cabeça quando ora ou anuncia a mensagem de Deus nas reuniões de adoração, ela está ofendendo a honra do seu marido. Nesse caso, não há nenhuma diferença entre ela e a mulher que tem a cabeça rapada . 6 Se a mulher não cobre a cabeça, então é melhor que ela corte o cabelo de uma vez. Já que é vergonhoso para a mulher rapar a cabeça ou cortar o cabelo, então ela deve cobrir a cabeça. 7 O homem não precisa cobrir a cabeça, pois ele reflete a imagem e a glória de Deus. Mas a mulher reflete a glória do homem, 8 pois o homem não foi feito da mulher, mas a mulher foi feita do homem. 9 O homem não foi criado por causa da mulher, mas sim a mulher por causa do homem. 10 Portanto, por causa dos anjos , a mulher deve pôr um véu na cabeça para mostrar que está debaixo da autoridade do marido. 11 No entanto, por estarmos unidos com o Senhor, nem a mulher é independente do homem, nem o homem é independente da mulher. 12 Porque assim como a mulher foi feita do homem, assim também o homem nasce da mulher. E tudo vem de Deus.
13 Julguem vocês mesmos: será que é certo que, num culto de adoração, a mulher ore a Deus sem estar com a cabeça coberta? 14 Pois a própria natureza ensina que o cabelo comprido é uma desonra para o homem, 15 mas para a mulher o cabelo comprido é motivo de orgulho. O cabelo foi dado a ela para lhe servir de véu. 16 Mas, se alguém quer discutir sobre esse assunto, o que eu posso dizer é que nem nós nem as igrejas de Deus temos outro costume nas reuniões de adoração.
17 Nas instruções que agora vou dar a vocês, eu não posso elogiá-los, pois as suas reuniões de adoração fazem mais mal do que bem. 18 Para começar, me contaram que nessas reuniões há grupos de pessoas que estão brigando, e eu creio que em parte isso é verdade. 19 Não há dúvida de que é preciso haver divisões entre vocês para que fique claro quem são os que estão certos. 20 Quando vocês se reúnem, não é a Ceia do Senhor que vocês comem. 21 Pois, na hora de comer, cada um trata de tomar a sua própria refeição . E assim, enquanto uns ficam com fome, outros chegam até a ficar bêbados. 22 Por acaso vocês não têm as suas próprias casas onde podem comer e beber? Ou será que preferem desprezar a Igreja de Deus e envergonhar os que são pobres? O que é que vocês esperam que eu lhes diga? Querem que os elogie? É claro que não vou elogiá-los!
23 Porque eu recebi do Senhor este ensinamento que passei para vocês: que o Senhor Jesus, na noite em que foi traído, pegou o pão 24 e deu graças a Deus. Depois partiu o pão e disse: "Isto é o meu corpo, que é entregue em favor de vocês. Façam isto em memória de mim." 25 Assim também, depois do jantar, ele pegou o cálice e disse: "Este cálice é a nova aliança feita por Deus com o seu povo, aliança que é garantida pelo meu sangue. Cada vez que vocês beberem deste cálice, façam isso em memória de mim." 26 De maneira que, cada vez que vocês comem deste pão e bebem deste cálice, estão anunciando a morte do Senhor, até que ele venha.
27 Por isso aquele que comer do pão do Senhor ou beber do seu cálice de modo que ofenda a honra do Senhor estará pecando contra o corpo e o sangue do Senhor. 28 Portanto, que cada um examine a sua consciência e então coma do pão e beba do cálice. 29 Pois, a pessoa que comer do pão ou beber do cálice sem reconhecer que se trata do corpo do Senhor, estará sendo julgada ao comer e beber para o seu próprio castigo. 30 É por isso que muitos de vocês estão doentes e fracos, e alguns já morreram. 31 Se examinássemos primeiro a nossa consciência, nós não seríamos julgados pelo Senhor. 32 Mas somos julgados e castigados pelo Senhor, para não sermos condenados junto com o mundo.
33 Portanto, meus irmãos, quando vocês se reunirem para a Ceia do Senhor, esperem uns pelos outros. 34 E, se alguém estiver com fome, que coma em casa, para que Deus não castigue vocês por causa dessas reuniões.
Os outros assuntos eu resolverei quando chegar aí.
1 Folge minem Baischpiel, we i(ich) däm Baischpiel Chrischti!
2 Ich lob äich, wel ihr in alle Schtickli an mi denkt un an d Ibalieferige feschthalte, we i(ich) sie äich ge ha.
3 Ich loss äich aba wisse, daß Chrischtus d Kopf(Schädel) vu jedem Ma isch; dr Ma aba isch d Schädel vu sinem Wieb; Gott aba isch d Schädel vu Chrischtus.
4 Jeda Ma, der bätet odr prophetisch schwätzt un het ebis uf däm Schädel, der schändet si Schädel.
5 Ä Wieb aba, des bätet odr prophetisch schwätzt ohni Kopfdöch, de schändet ihr Schädel; denn s isch grad so, als wär sie gschore.
6 Will sie sich nit bedeckt, so soll sie sich doch des Hoor abschniede losse! Wel s aba fir s Wieb ä Schand isch, daß sie ihr Hoor abgschnitte het odr gschore isch, soll sie d Schädel abdecke.
7 Der Ma aba soll d Schädel nit abdecke, denn na(er) isch Gottes Bild un Abglanz; des Wieb aba isch vum Ma d Abglanz.
8 Denn dr Ma isch nit vum Wieb, sundern des Wieb vum Ma.
9 Un dr Ma isch nit gschaffe um dr Wieba wägä, sundern s Wieb wägäm Ma.
10 Drum soll s Wieb ä Macht* uf däm Schädel ha um dr Engel`s wägä. *«Macht» beditet wohl «Schleier».
11 Doch in däm Herrn isch nit s Wieb ebis ohni d Ma noh dr Ma ebis ohni s Wieb;
12 denn we s Wieb vum Ma, so kummt au dr Ma durch s Wieb; aba alles vu Gott.
13 Urdeile bi äich selba, ob s sich ziemt, daß ä Wieb unbedeckt vor Gott bäte doet.
14 Lehrt äich nit au de Natur, daß s fir ä Ma ä Unehre isch, wenn na(er) langes Hoor trait,
15 aba fir ä Wieb ä Ehri, wenn sie langes Hoor het? Des Hoor isch ihr als Schleier ge.
16 Isch aba jemads unda äich, dr Luscht het, doriba zue schtrietet, so soll la(er) wisse, daß ma(mir) de Sitte nit hän, de Gmeinde Gottes au nit.
17 Des aba mueß i(ich) bfehle: Ich ka's nit lobe, daß ihr nit zue äirem Nutze, sundern zue äirem Schadä zsämmekumme.
18 Zum erschte her i(ich): Wenn ihr in dr Gmeinde zsämmekumme, isch Zwietracht unda äich; un zum Deil glaub ich's.
19 Denn s moes jo Zwietracht unda äich si, dmit di Rechtschaffene unda äich bekannt wäre.
20 Wenn ihr etze zsämmekumme, so hebet (halte) nit des Obendässä vum Herrn.
21 Denn jeda nimmt bim Ässä si eignes Ässä vorweg, un eina isch hungrig, dr andre isch bsofe.
22 Hän ihr denn nit Hiisa, wo ihr ässä un trinke kennt? Odr vuachte ihr de Gmeinde Gottes un bschäme de, de nigs hän? Was soll i(ich) äich sage? Soll i(ich) äich lobe? Do lob i(ich) äich nit.
23 Denn i(ich) ha vum Herrn gregt, was i(ich) äich wietage ha: Dr Herr Jesus, in dr Nacht, do wo na(er) vurote wore isch, nimmt da(er) des Brot,
24 dankt un bricht's un sait: Des isch mi Leib (Ranze), der fir äich ge wird; des den zue minem Adenke.
25 Eso nimmt da(er) au d Kelch nohch rem Ässä un sait: Der Kelch isch dr näji(naii) Packt(Abkumme) in minem Bloet; des den, sooft ihr drüs trinke, zue minem Adenke.
26 Denn sooft ihr vu däm Brot ässä un üs däm Kelch trinke, vukindigt ihr d Dod vum Herrn, bis sa(er) kummt.
27 Wer etze unwürdig vum Brot ißt odr üs däm Kelch vum Herrn trinkt, der wird schuldig si am Leib (Ranze) un Bloet vum Herrn.
28 Dr Mensch pref sich aba selbscht, un so ässä na(er) vu däm Brot un trinke üs däm Kelch.
29 Denn wer so ißt un trinkt, daß sa(er) d Leib (Ranze) vum Herrn nit achtet, der ißt un trinkt sich selba zum Gricht.
30 Drum sin au vieli Schwach un Krank unda äich, un nit wenig sin igschlofe (gschtorbe).
31 Wenn ma(mir) uns(us) selba richte, so däte ma(mir) nit grichtet wäre.
32 Wenn ma(mir) aba vum Herrn grichtet wäre, so wäre ma(mir) zrechtgwise, dmit ma(mir) nit samt dr Welt vudammt wäre.
33 Drum, mini lebi Breda, wenn ihr zsämmekumme, um z ässä, so wartet ufänanda.
34 Het jemads Hunga, so soll la(er) dheim ässä, dmit ihr nit zum Gricht zsämmekummt.Des andare will i(ich) ordne, wenn i(ich) kumm.