Servidores de Deus

1 Na verdade, irmãos, eu não pude falar com vocês como costumo fazer com as pessoas que têm o Espírito de Deus. Tive de falar com vocês como se vocês fossem pessoas do mundo, como se fossem crianças na fé cristã. 2 Tive de alimentá-los com leite e não com comida forte, pois vocês não estavam prontos para isso. E ainda não estão prontos, 3 porque vivem como se fossem pessoas deste mundo.

Quando existem ciumeiras e brigas entre vocês, será que isso não prova que vocês são pessoas deste mundo e fazem o que todos fazem? 4 Quando alguém diz: "Eu sou de Paulo", e outro: "Eu sou de Apolo", será que assim não estão agindo como pessoas deste mundo?

5 Afinal de contas, quem é Apolo? E quem é Paulo? Somos somente servidores de Deus, e foi por meio de nós que vocês creram no Senhor. Cada um de nós faz o trabalho que o Senhor lhe deu para fazer: 6 Eu plantei, e Apolo regou a planta, mas foi Deus quem a fez crescer. 7 De modo que não importa nem o que planta nem o que rega, mas sim Deus, que dá o crescimento. 8 Pois não existe diferença entre a pessoa que planta e a pessoa que rega. Deus dará a recompensa de acordo com o trabalho que cada um tiver feito. 9 Porque nós somos companheiros de trabalho no serviço de Deus, e vocês são o terreno no qual Deus faz o seu trabalho.

Vocês são também o edifício de Deus. 10 Usando o dom que Deus me deu, eu faço o trabalho de um construtor competente. Ponho o alicerce, e outro constrói em cima dele; porém cada um deve construir com cuidado. 11 Porque Deus já pôs Jesus Cristo como o único alicerce, e nenhum outro alicerce pode ser colocado. 12 Alguns usam ouro ou prata ou pedras preciosas para construírem em cima do alicerce. E ainda outros usam madeira ou capim ou palha. 13 O Dia de Cristo vai mostrar claramente a qualidade do trabalho de cada um. Pois o fogo daquele dia mostrará o trabalho de cada pessoa: o fogo vai mostrar e provar a verdadeira qualidade do trabalho. 14 Se aquilo que alguém construir em cima do alicerce resistir ao fogo, então o construtor receberá a recompensa. 15 Mas, se o trabalho de alguém for destruído pelo fogo, então esse construtor perderá a recompensa. Porém ele mesmo será salvo, como se tivesse passado pelo fogo para se salvar. 16 Certamente vocês sabem que são o templo de Deus e que o Espírito de Deus vive em vocês. 17 Assim, se alguém destruir o templo de Deus, Deus destruirá essa pessoa. Pois o templo de Deus é santo , e vocês são o seu templo.

18 Que ninguém engane a si mesmo! Se algum de vocês pensa que é sábio conforme a sabedoria humana, então precisa se tornar louco para ser, de fato, sábio. 19 Pois aquilo que este mundo acha que é sabedoria Deus acha que é loucura. Como dizem as Escrituras Sagradas: "Deus pega os sábios nas suas espertezas." 20 E também: "O Senhor sabe que os pensamentos dos sábios não valem nada." 21 Ninguém deve se orgulhar daquilo que as pessoas podem fazer. Pois tudo é de vocês, 22 isto é, Paulo, Apolo, Pedro, este mundo, a vida e a morte, o presente e o futuro. Tudo isso pertence a vocês, 23 e vocês pertencem a Cristo, e Cristo pertence a Deus.

1 Un i(ich), lebi Breda, ka nit zue äich schwätze we zue geischtliche Mensche, sundern we zue fleischliche, we zue kleine Kinda in Chrischtus.

2 Milch ha i(ich) äich z trinke ge un nit feschtes Ässä; denn ihr kenne sie noh nit vutrage. Au etzed kenne ihr's noh nit,

3 wel ihr noh fleischlich sin. Denn wenn Eifasucht un Zank unda äich sin, sin ihr do nit fleischlich un läbe nohch Menscheweise?

4 Denn wenn dr eine sait: Ich gher zue Paulus, dr andere aba: Ich zue Apollos -, isch des nit nohch Menscheweise gschwätzt

5 Wer isch etze Apollos? Wer isch Paulus? Diena sin sie, durch de ihr gläubig wore sin, un des, we s dr Herr nem jede ge het:

6 Ich ha abäut, Apollos het gosse; aba Gott het des Wachse(Gedeihe) ge.

7 So isch etze nit der pflanzt noh der gießt ebis, sundern Gott, der des Wachse(Gedeihe) git.

8 Der aba pflanzt un der gießt, sin eina we dr andere. Jeda aba wird si Lohn grege nohch sinere Arbet.

9 Denn ma(mir) sin Gottes Mitarbeita; ihr sin Gottes Ackafeld un Gottes Bäu.

10 Ich nohch Gottes Gnade, de ma(mir) ge isch, ha d Grund glegt als ä weise Bäumeischta; ä andere bäut druf. Jeda aba luegt, we na(er) druf bäut.

11 Ä andere Grund ka nemads lege als der, der glegt isch, wela isch Jesus Chrischtus.

12 Wenn aba jemads uf d Grund bäut Gold, Silba, Edelschtei, Holz, Haii, Stroh,

13 so wird de Sach vu jedem bekannt wäre. Dr Dag vum Gricht wird's klar mache; denn im Fiir wird sich`s zeige (offenbare). Un vu wela Art vu jedem si Sach isch, wird des Fiir erwiese.

14 Wird jemandes Sach bliebe, des sa(er) druf bäut het, so wird da(er) Lohn gregä.

15 Wird aba jemandes Sach vubrenne, so wird da(er) Schadä liede; er selbscht aba wird grettet wäre, doch so we durchs Fiir.

16 Wißt ihr nit, daß ihr Gottes Tempel sin un dr Geischt Gottes in äich wohnt?

17 Wenn jemads d Tempel Gottes vudirbt, den wird Gott vuderbe, denn dr Tempel Gottes isch heilig; der sin ihr.

18 Nemad leegt sich selba a. Wer unda äich meint, wies z si in dr Welt, der wär we ä Narr, daß sa(er) wies wär.

19 Denn de Wisheit dr Welt isch Dümmi bi Gott. Denn s schtoht gschriebe (Hiob 5,13): "Di Wiese fangt da(er) in ihra Klugheit",

20 un nomol (Psalm 94,11): "Dr Herr kennt de s denke dr Weise, daß sie nichtig sin."

21 Drum rehmt sich nemads vumä Mensch; denn alles isch äich:

22 s isch Paulus odr Apollos odr Kephas, s isch Welt odr Läbä odr Dod, s isch Gegewärtiges odr Zuekiinftiges, alles isch äich,

23 ihr aba sin Chrischti, Chrischtus aba isch Gottes.