Saudação

1,2 Eu, Paulo, que fui chamado pela vontade de Deus para ser apóstolo de Cristo Jesus, escrevo, junto com o irmão Sóstenes, esta carta à igreja de Deus que está na cidade de Corinto. Escrevo a todos os que, pela sua união com Cristo Jesus, foram chamados para pertencerem ao povo de Deus. Esta carta é também para aqueles que em todos os lugares adoram o nosso Senhor Jesus Cristo, Senhor deles e nosso.

3 Que a graça e a paz de Deus, o nosso Pai, e do Senhor Jesus Cristo estejam com vocês!

Bênçãos por meio de Cristo

4 Eu sempre agradeço ao meu Deus por causa da graça que ele tem dado a vocês por meio de Cristo Jesus. 5 Por estarem unidos com Cristo Jesus, vocês foram enriquecidos em tudo, tanto no dom de anunciar o evangelho como no dom da sabedoria espiritual. 6 A mensagem a respeito de Cristo está tão firme em vocês, 7 que vocês não têm deixado de receber nenhum dom espiritual enquanto esperam a vinda do nosso Senhor Jesus Cristo. 8 Cristo vai conservá-los firmes até o fim para que no dia da volta do nosso Senhor Jesus Cristo vocês não tenham culpa de nada. 9 Deus é fiel e chamou vocês para que vivam em união com o seu Filho Jesus Cristo, o nosso Senhor.

Divisões na igreja de Corinto

10 Irmãos, peço, pela autoridade do nosso Senhor Jesus Cristo, que vocês estejam de acordo no que dizem e que não haja divisões entre vocês. Sejam completamente unidos num só pensamento e numa só intenção. 11 Pois, meus irmãos, algumas pessoas da família de Cloé me contaram que há brigas entre vocês. 12 O que eu quero dizer é isto: cada um de vocês diz uma coisa diferente. Um diz: "Eu sou de Paulo"; outro, "Eu sou de Apolo"; outro, "Eu sou de Pedro"; e ainda outro, "Eu sou de Cristo". 13 Por acaso Cristo foi dividido em várias partes? Será que Paulo morreu crucificado em favor de vocês? Ou será que vocês foram batizados em nome de Paulo?

14 Graças a Deus que eu não batizei nenhum de vocês, a não ser Crispo e Gaio. 15 Assim ninguém pode dizer que vocês foram batizados em meu nome. 16 (Ah! Sim. Batizei também Estéfanas e a família dele, mas não lembro de ter batizado mais ninguém.) 17 Pois Cristo não me enviou para batizar, mas para anunciar o evangelho e anunciá-lo sem usar a linguagem da sabedoria humana, para não tirar o poder da morte de Cristo na cruz.

Cristo — o poder e a sabedoria de Deus

18 De fato, a mensagem da morte de Cristo na cruz é loucura para os que estão se perdendo; mas para nós, que estamos sendo salvos, é o poder de Deus. 19 Pois as Escrituras Sagradas dizem:

"Destruirei a sabedoria dos sábios

e acabarei com o conhecimento

dos instruídos."

20 Então, o que poderão dizer os sábios e os instruídos? O que vão dizer os grandes oradores deste mundo? Deus tem mostrado que a sabedoria deste mundo é loucura.

21 Pois Deus, na sua sabedoria, não deixou que os seres humanos o conhecessem por meio da sabedoria deles. Pelo contrário, resolveu salvar aqueles que creem e fez isso por meio da mensagem que anunciamos, a qual é chamada de "louca". 22 Os judeus pedem milagres como prova, e os não judeus procuram a sabedoria. 23 Mas nós anunciamos o Cristo crucificado — uma mensagem que para os judeus é ofensa e para os não judeus é loucura. 24 Mas para aqueles que Deus tem chamado, tanto judeus como não judeus, Cristo é o poder de Deus e a sabedoria de Deus. 25 Pois aquilo que parece ser a loucura de Deus é mais sábio do que a sabedoria humana, e aquilo que parece ser a fraqueza de Deus é mais forte do que a força humana.

26 Agora, meus irmãos, lembrem do que vocês eram quando Deus os chamou. Do ponto de vista humano poucos de vocês eram sábios ou poderosos ou de famílias importantes. 27 Para envergonhar os sábios, Deus escolheu aquilo que o mundo acha que é loucura; e, para envergonhar os poderosos, ele escolheu o que o mundo acha fraco. 28 Para destruir o que o mundo pensa que é importante, Deus escolheu aquilo que o mundo despreza, acha humilde e diz que não tem valor. 29 Isso quer dizer que ninguém pode ficar orgulhoso, pois sabe que está sendo visto por Deus. 30 Porém Deus uniu vocês com Cristo Jesus e fez com que Cristo seja a nossa sabedoria. E é por meio de Cristo que somos aceitos por Deus, nos tornamos o povo de Deus e somos salvos. 31 Portanto, como as Escrituras Sagradas dizem: "Quem quiser se orgulhar, que se orgulhe daquilo que o Senhor faz."

1 Paulus, bruefe zum Aposchtel Chrischti Jesus durch d Wille Gottes, un Sosthenes, unsa Brueda,

2 a de Gmeinde Gottes in Korinth, a de Gheiligte in Chrischtus Jesus, de bruefene(gruefene) Heilige samt allä, de d Name fu unsrem Herrn Jesus Chrischtus aruefe an jedäm Platz, bi nene un bi uns(us):

3 Gnade isch mit äich un Friede vu Gott, unsam Vada (Babbe), un däm Herrn Jesus Chrischtus!

4 Ich dank minem Gott alliziit äiretwägä fir de Gnade Gottes, de äich ge isch in Chrischtus Jesus,

5 daß ihr durch nen in allä Schtickli rich gmacht sin, in alli Lehr un in alles Wisse.

6 Denn de Predigt vu Chrischtus isch in äich schtark wore,

7 so daß sa kei Mangel hän an irgendeinerä Gabe un warte nur uf de Offenbarig unsares Herrn Jesus Chrischtus.

8 Der wird äich au feschtigä bis ans End, daß ihr untadelig sin am Dag unsares Herrn Jesus Chrischtus.

9 Denn Gott isch treu, durch den na bruefe sin zue d Gmeinschaft vu sinem Bue Jesus Chrischtus, unsares Herrn.

10 Ich vumahn äich aba, liebe(lebi) Breda, im Name unsares Herrn Jesus Chrischtus, daß ihr alli mit eina Schtimm schwätze un len kei Zwietracht unda äich si, sundern hebe (halte) änanda fescht in einem Sinn (Gmeht) un in eina Meinig.

11 Denn s`isch ma(mir) bekannt wore iba äich, liebe(lebi) Breda, durch de Lit vu d Chloë, daß Händel unda äich isch.

12 Ich mein aba des, daß unda äich dr eine sait: Ich ghär zue Paulus, dr andere: Ich zue Apollos, dr dritte: Ich zue Kephas, dr vierte: Ich zue Chrischtus.

13 We? Isch Chrischtus etwa zerdeilt? Isch denn Paulus fir äich kriizigt? Odr sin ihr uf d Name vum Paulus dauft?

14 Ich dank Gott, daß i(ich) nemads unda äich dauft ha üßa Krispus un Gajus,

15 dmit nit jemads sage ka, ihr wäre uf minem Name dauft.

16 Ich ha aba au Stephanas un si Hus dauft; sunscht wüßt i(ich) nit, ob i(ich) noh jemads dauft ha.

17 Denn Chrischtus het mi nit gschickt z daufe, sundern des Evangelium z predige - nit mit schlaue Wort, dmit nit des Kriiz Chrischti znicht wär.

18 Denn des Wort vum Kriiz isch ä Dümmi däne, de vulore gehn; uns(us) aba, de ma(mir) selig wäre, isch's ä Gotteskraft.

19 Denn s schtoht gschriebe (Jesaja 29,14): "Ich will znicht mache de Wisheit fu d Weise, un d Vuschtand vu d Vuschtändige will i(ich) vuwerfe."

20 Wo sin de Schlaue? Wo sin de Schriftglehrte? Wo sin de Weise dr Welt? Het nit Gott de Wisheit dr Welt zue Dümmi gmacht?

21 Denn wel de Welt, umgebä vu d Wisheit Gottes, Gott durch ihri Wisheit nit erkenne, gfallt`s Gott wohl, durch de Dümmi dr Predigt selig z mache, de dra glaube.

22 Denn de Jude fordare Zeiche, un de Grieche froge nohch Wisheit,

23 ma(mir aba) predige d gekriizigte Chrischtus, d Jude ä Ärgernis un d Grieche ä Dümmi;

24 däne aba, de bruefe sin, Jude un Grieche, predige ma(mir) Chrischtus als Gottes Kraft un Gottes Wisheit.

25 Denn de Dümmi Gottes isch weiser, als d Mensche sin, un de Schwachheit Gottes isch schtärka, als d Mensche sin.

26 Luege doch, liebe(lebi) Breda, uf äiri Bruefig. Nit vieli Weise nohch rem Fleisch, nit vieli Mächtige, nit vieli Agsäheni sin bruefe.

27 Sundern was dumm isch vor dr Welt, des het Gott üsgwählt, dmit er de Weise zschande macht; un was schwach isch vor dr Welt, des het Gott üsgwählt, dmit da(er) zschande macht, was stark isch;

28 un des Gringe vor dr Welt un des Vuachtete het Gott üsgwählt, des, was nigs isch, dmit da(er) znicht macht, was ebis isch,

29 dmit sich kei Mensch vor Gott rehmt.

30 Durch nen aba sin ihr in Chrischtus Jesus, der uns(us) vu Gott gmacht isch zue d Wisheit un zue d Grechtigkeit un zue d Heiligung un zue d Erlesig,

31 dmit, we gschriebe schtoht (Jeremia 9,22.23): "Wer sich rehmt, der rehmt sich dem Herrn! "