1 Agora vou tratar do problema dos alimentos oferecidos aos ídolos. Na verdade, como se diz, "todos nós temos conhecimento." Porém esse tipo de conhecimento enche a pessoa de orgulho; mas o amor nos faz progredir na fé. 2 A pessoa que pensa que sabe alguma coisa ainda não tem a sabedoria que precisa. 3 Mas quem ama a Deus é conhecido por ele.
4 Quanto a comer alimentos que tenham sido oferecidos aos ídolos, nós sabemos que um ídolo representa alguma coisa que realmente não existe. E sabemos que existe somente um Deus. 5 Pois existem os que são chamados de "deuses", tanto no céu como na terra, como também existem muitos "deuses" e muitos "senhores". 6 Porém para nós existe somente um Deus, o Pai e Criador de todas as coisas, para quem nós vivemos. E existe somente um Senhor, que é Jesus Cristo, por meio de quem todas as coisas foram criadas e por meio de quem nós existimos. 7 Mas nem todos conhecem essa verdade. Existem pessoas tão acostumadas com os ídolos, que até agora comem desses alimentos, pensando que eles pertencem aos ídolos. A consciência dessas pessoas é fraca, e por isso elas se sentem impuras quando comem desses alimentos. 8 Não é esta ou aquela comida que vai fazer com que Deus nos aceite. Nós não perderemos nada se não comermos e não ganharemos nada se comermos desse alimento.
9 Mas tenham cuidado para que essa liberdade de vocês não faça com que os fracos na fé caiam em pecado. 10 Porque, se uma pessoa que tem a consciência fraca neste assunto vir você, que tem "conhecimento", comendo alimentos no templo de um ídolo, será que essa pessoa não vai querer também comer alimentos oferecidos aos ídolos? 11 Assim este cristão fraco, este seu irmão por quem Cristo morreu, vai se perder por causa do "conhecimento" que você tem. 12 Desse modo, pecando contra o seu irmão e ferindo a consciência dele, você estará pecando contra Cristo. 13 Portanto, se o alimento faz com que o meu irmão peque, nunca mais vou comer carne a fim de que eu não seja a causa do pecado dele.
1 Was aba des Götzeopfa agoht, so wisse ma(mir), daß ma(mir) alli s Wisse hän. S` Wisse bläht uf; aba d Lebi (Liebe) bäut uf.
2 Wenn jemads meinet, er wüssts, der hets noh nit blickt, we ma durchblickt.
3 Wenn aba jemads Gott liebt (leb het), der isch vu nem erkannt.
4 Was etze des Ässä vu Götzeopfafleisch agoht, so wisse ma(mir), daß ses kei Götze git in dr Welt un kei Gott als der eine.
5 Un obwohl s solchi git, de Götta gnennt wäre, s isch im Himmel odr uf d Erde, we s jo vieli Götta un vieli Herre git,
6 so hän mir doch nur ei Gott, d Vada (Babbe), vum dem alli Sache sin un ma(mir) zue nem; un ei Herrn, Jesus Chrischtus, durch den alli Sache sin un ma(mir) durch nen.
7 Aba nit jeda het des Wisse. Denn ä baar, wel sie siether an de Götze gwohnt ware, ässä's als Götzeopfa; dodurch wird ihr Gwisse, wel s schwach isch, bfleckt.
8 Aba ä Ässä wird uns(us) nit vor Gottes Gricht bringe. Ässä ma(mir) nit, so wäre ma(mir) drum nit weniger gelte, ässä ma(mir), so wäre ma(mir) drum nit bessa si.
9 Luege aba zue, daß äiri Fräiheit fir di Schwache nit zum Aschtoß wird!
10 Denn wenn jemads dich, der dü des Wisse hesch, im Götzetempel z Disch hocke sieht, wird dann(dnoh) nit si Gwisse, do na(er) doch schwach isch, vuleitet, des Götzeopfa z ässä?
11 Un so wird durch di Wisse dr Schwache zgrund go, dr Brueda, fir den doch Chrischtus gschtorbe isch.
12 Wenn ihr aba so sindige an d Breda un vuletze ihr schwaches Gwisse, so sindige ihr an Chrischtus.
13 Drum, wenn Ässä mi Brueda z Fall bringt, will i(ich) ne me Fleisch ässä, dmit i(ich) mi Brueda nit z Fall bring.