1 Irmãos, eu quero que vocês lembrem do que aconteceu com os nossos antepassados que seguiram Moisés. Todos foram protegidos pela nuvem e passaram pelo mar Vermelho. 2 Como seguidores de Moisés, eles foram batizados na nuvem e no mar. 3 Todos comeram da mesma comida espiritual 4 e beberam da mesma bebida espiritual. Pois bebiam daquela rocha espiritual que ia com eles; e a rocha era Cristo. 5 Mas Deus não ficou contente com a maioria deles, e por isso eles morreram, e os seus corpos ficaram espalhados no deserto.
6 Tudo isso aconteceu a fim de nos servir de exemplo, para nós não querermos coisas más como eles quiseram, 7 nem adorarmos ídolos, como alguns deles adoraram. Como dizem as Escrituras Sagradas: "O povo sentou-se para comer e beber e se levantou para se divertir." 8 Não devemos cometer imoralidade sexual, como alguns deles fizeram. E, porque eles fizeram isso, vinte e três mil deles caíram mortos num dia só. 9 Não devemos pôr à prova a paciência de Cristo, como alguns deles fizeram, e por isso foram mortos pelas cobras. 10 Vocês não devem se queixar, como fizeram alguns deles, e por isso foram destruídos pelo Anjo da Morte.
11 Tudo isso aconteceu com os nossos antepassados a fim de servir de exemplo para os outros, e aquelas coisas foram escritas a fim de servirem de aviso para nós. Pois estamos vivendo no fim dos tempos.
12 Portanto, aquele que pensa que está de pé é melhor ter cuidado para não cair. 13 As tentações que vocês têm de enfrentar são as mesmas que os outros enfrentam; mas Deus cumpre a sua promessa e não deixará que vocês sofram tentações que vocês não têm forças para suportar. Quando uma tentação vier, Deus dará forças a vocês para suportá-la, e assim vocês poderão sair dela.
14 Por isso, meus queridos amigos, fujam da adoração de ídolos. 15 Eu falo com vocês como com pessoas que têm capacidade para entender o que estou afirmando. Julguem vocês mesmos o que eu estou dizendo. 16 Pensem no cálice pelo qual damos graças a Deus na Ceia do Senhor. Será que, quando bebemos desse cálice, não estamos tomando parte no sangue de Cristo? E, quando partimos e comemos o pão, não estamos tomando parte no corpo de Cristo? 17 Mesmo sendo muitos, todos comemos do mesmo pão, que é um só; e por isso somos um só corpo.
18 Pensem no povo de Israel. Aqueles que comem as coisas oferecidas em sacrifícios tomam parte juntos no sacrifício que é oferecido a Deus no altar. 19 O que é que eu quero dizer com isso? Que o ídolo ou o alimento que é oferecido a ele tem algum valor? 20 É claro que não! O que estou dizendo é que aquilo que é sacrificado nos altares pagãos é oferecido aos demônios e não a Deus. E eu não quero que vocês tomem parte nas coisas dos demônios. 21 Vocês não podem beber do cálice do Senhor e também do cálice dos demônios. Vocês não podem comer na mesa do Senhor e também na mesa dos demônios. 22 Ou será que queremos provocar o Senhor, fazendo com que ele fique com ciúmes? Por acaso vocês pensam que somos mais fortes do que ele?
23 Alguns dizem assim: "Podemos fazer tudo o que queremos." Sim, mas nem tudo é bom. "Podemos fazer tudo o que queremos", mas nem tudo é útil. 24 Ninguém deve buscar os seus próprios interesses e sim os interesses dos outros.
25 Vocês podem comer de tudo o que se vende no açougue, sem terem nenhuma dúvida de consciência. 26 Pois, como dizem as Escrituras Sagradas: "A terra e tudo o que nela existe pertencem ao Senhor."
27 Se alguém que não é cristão convidá-los para comer, e vocês resolverem ir, comam o que for posto na frente de vocês e não façam perguntas por motivo de consciência. 28 Mas, se alguém disser a vocês: "Esta comida foi oferecida aos ídolos", neste caso não comam, por causa daquele que disse isso e também por motivo de consciência. 29 Não estou falando da sua própria consciência, mas da consciência do outro.
Mas alguém pode perguntar: "Por que é que a minha liberdade deve ser diminuída pela consciência dos outros? 30 Se eu agradeço a Deus o alimento que como, por que é que sou criticado, se já o agradeci a Deus?"
31 Portanto, quando vocês comem, ou bebem, ou fazem qualquer outra coisa, façam tudo para a glória de Deus. 32 Vivam de tal maneira que não prejudiquem os judeus, nem os não judeus, nem a Igreja de Deus. 33 Façam como eu. Procuro agradar a todos em tudo o que faço, não pensando no meu próprio bem, mas no bem de todos, a fim de que eles possam ser salvos.
1 Ich will äich aba, lebi Breda, nit in Unwisseheit doriba losse, daß unsri Vädare alli unda dr Wolke gsi un alli durchs Meer gange sin;
2 un alli sin uf Moses dauft worde durch de Wolke un durch des Meer
3 un hän alli deselbe geischtlichi Ässä gässä
4 un hän alli dselbe geischtliche Trank trunke; sie hän nämlich vum geischtliche Felse trunke, dr ne gfolgt isch; dr Fels aba war Chrischtus.
5 Aba an d meischte vu nene het Gott kei Wohlgfalle, denn sie wäre in dr Wüschte erschlage.
6 Des isch aba gschähe uns(us) zum Vorbild, dmit ma(mir) nit am Bese unsri Luscht hän, we säli sie hän.
7 Wäre au nit Götzediena, we ä baar vu nene s wore sin, we gschriebe schtoht (2. Moses 32,6): "S Volk het sich anekockt, um z ässä un z trinke, un schtoht uf, um z tanze."
8 Au len uns(us) nit Hurarai tribä, we ä baar vu nene Hurarai triebe hän: un a nem einzige Dag kumme dräiunzwanzigdusend um.
9 Len uns(us) au nit Chrischtus vusueche, we ä baar vu nene nen vusuecht hän un wäre vu d Schlange umbrocht.
10 Murre au nit, we ä baar vu nene gschtängert hän un wäre umbrocht durch d Vuderba.
11 Des widafuhr nene als ä Vorbild. S isch aba gschriebe uns(us) als Warnig, uf de des End dr Ziit kumme isch.
12 Drum, wer meint, er schtod, soll zueluege, daß sa(er) nit naflegt.
13 Sunscht het äich nur menschlichi Vusuechig troffe. Aba Gott isch treu, der äich nit vusueche losst iba äiri Kraft, sundern macht, daß de Vusuechig so ä End nimmt, daß ihr's vutrage kennt.
14 Drum, mini Liebe, flieht dem Götzedenscht !
15 Ich schwätz doch zue schlaue Mensche; beurdeilt ihr, was i(ich) sag.
16 Dr gsegnete Kelch, den ma(mir) segne, isch der nit de Gmeinschaft mit dem Bluet Chrischti? Des Brot, des ma(mir) breche, isch des nit de Gmeinschaft mit dem Leib (Ranze) Chrischti?
17 Denn ei Brot isch's: So sin ma(mir) vieli ei Leib (Ranze), wel ma(mir) alli an einem Brot teilhän.
18 Luege a des Israel nohch rem Fleisch! Weli de Opfa ässä, schtoht der nit in dr Gmeinschaft mit dem Altar?
19 Was will i(ich) etze dmit sage? Daß des Götzeopfa ebis isch? Odr daß dr Götze ebis isch?
20 Nei, sundern was ma do opfart, des opfart ma d bese Geischta un nit Gott. Etze will i(ich) nit, daß ihr in dr Gmeinschaft dr bese Geischta sin.
21 Ihr kennt nit au d Kelch vum Herrn trinke un d Kelch dr bese Geischta; ihr kennt nit au am Disch vum Herrn teilha un am Disch dr bese Geischta.
22 Odr wen ma(mir) d Herr rusfordere? Sind ma(mir) schtärka als sa(er)?
23 Alles isch recht, aba nit alles dent zum Guete. Alles isch recht, aba nit alles bäut uf.
24 Nemad suech des Sini, sundern was däm andere dent.
25 Alles, was uf däm Fleischmarkt vukauft wird, des ässä, un forsche nit nohch, dmit ihr des Gwisse nit bschwere.
26 Denn "d Erde isch vum Herrn un was drinne isch" (Psalm 24,1).
27 Wenn äich eina vu d Ungläubige iladet un ihr wen higo, so ässä alles, was äich vorgsetzt wird, un forsche nit nohch, dmit ihr des Gwisse nit bschwere.
28 Wenn aba jemads zue äich sage wird: Des isch Opfafleisch, so ässä nit dvu, wägä dem, der s äich gsait het, un dmit ihr des Gwisse nit bschwere.
29 Ich sag aba nit vu dinem eigene Gwisse, sundern vum andere. Denn wurum soll i(ich) des Gwisse vumä andere iba mi Fräiheit urdeile losse?
30 Wenn ich's mit Danksagig gnieß, was soll i(ich) mi dann(dnoh) wägä ebis vuläschtere losse, wofir i(ich) dank?
31 Ob ihr etze ässä odr trinke odr was ihr au den, des den ällei zue Gottes Ehri.
32 Erregt kei Aschtoß, nit bi d Jude noh bi d Grieche noh bi dr Gmeinde Gottes,
33 so we au i(ich) jedem in allem z Gfalle läb un suech nit, was ma(mir), sundern was viele dent, dmit sie grettet wäre.