Jesus e um cego

1 Jesus ia caminhando quando viu um homem que tinha nascido cego. 2 Os seus discípulos perguntaram:

— Mestre, por que este homem nasceu cego? Foi por causa dos pecados dele ou por causa dos pecados dos pais dele?

3 Jesus respondeu:

— Ele é cego, sim, mas não por causa dos pecados dele nem por causa dos pecados dos pais dele. É cego para que o poder de Deus se mostre nele. 4 Precisamos trabalhar enquanto é dia, para fazer as obras daquele que me enviou. Pois está chegando a noite, quando ninguém pode trabalhar. 5 Enquanto estou no mundo, eu sou a luz do mundo.

6 Depois de dizer isso, Jesus cuspiu no chão, fez um pouco de lama com a saliva, passou a lama nos olhos do cego 7 e disse:

— Vá lavar o rosto no tanque de Siloé. (Este nome quer dizer "Aquele que Foi Enviado".)

O cego foi, lavou o rosto e voltou vendo. 8 Os seus vizinhos e as pessoas que costumavam vê-lo pedindo esmola perguntavam:

— Não é este o homem que ficava sentado pedindo esmola?

9 — É! — diziam alguns.

— Não, não é. Mas é parecido com ele! — afirmavam outros.

Porém ele dizia:

— Sou eu mesmo.

10 — Como é que agora você pode ver? — perguntaram.

11 Ele respondeu:

— O homem chamado Jesus fez um pouco de lama, passou a lama nos meus olhos e disse: "Vá ao tanque de Siloé e lave o rosto." Então eu fui, lavei o rosto e fiquei vendo.

12 — Onde está esse homem? — perguntaram.

— Não sei! — respondeu ele.

Os fariseus fazem perguntas

13 Então levaram aos fariseus o homem que havia sido cego. 14 O dia em que Jesus havia feito lama e curado o homem da cegueira era um sábado. 15 Aí os fariseus também perguntaram como ele tinha sido curado.

— Ele pôs lama nos meus olhos, eu lavei o rosto e agora estou vendo — respondeu o homem.

16 Alguns fariseus disseram:

— O homem que fez isso não é de Deus porque não respeita a lei do sábado.

E outros perguntaram:

— Como pode um pecador fazer milagres tão grandes?

E por causa disso houve divisão entre eles. 17 Então os fariseus tornaram a perguntar ao homem:

— Você diz que ele curou você da cegueira. E o que é que você diz dele?

— Ele é um profeta! — respondeu o homem.

18 Os líderes judeus não acreditavam que ele tinha sido cego e que agora podia ver. Por isso chamaram os pais dele 19 e perguntaram:

— Esse homem é filho de vocês? Vocês dizem que ele nasceu cego. E como é que agora ele está vendo?

20 Os pais responderam:

— Sabemos que ele é nosso filho e que nasceu cego. 21 Mas não sabemos como é que ele agora pode ver e não sabemos também quem foi que o curou. Ele é maior de idade; perguntem, e ele mesmo poderá explicar.

22 Os pais disseram isso porque estavam com medo, pois os líderes judeus tinham combinado expulsar da sinagoga quem afirmasse que Jesus era o Messias. 23 Foi por isso que os pais disseram: "Ele é maior de idade; perguntem a ele."

24 Então os líderes judeus chamaram pela segunda vez o homem que tinha sido cego e disseram:

— Jure por Deus que você vai dizer a verdade. Nós sabemos que esse homem é pecador.

25 Ele respondeu:

— Se ele é pecador, eu não sei. De uma coisa eu sei: eu era cego e agora vejo!

26 — O que foi que ele fez a você? Como curou você da cegueira? — tornaram a perguntar.

27 O homem respondeu:

— Eu já disse, e vocês não acreditaram. Por que querem ouvir isso outra vez? Por acaso vocês também querem ser seguidores dele?

28 Então eles o xingaram e disseram:

— Você é que é seguidor dele! Nós somos seguidores de Moisés. 29 Sabemos que Deus falou com Moisés; mas este homem, nós nem mesmo sabemos de onde ele é.

30 Ele respondeu:

— Que coisa esquisita! Vocês não sabem de onde ele é, mas ele me curou. 31 Sabemos que Deus não atende pecadores, mas ele atende os que o respeitam e fazem a sua vontade. 32 Desde que o mundo existe, nunca se ouviu dizer que alguém tivesse curado um cego de nascença. 33 Se esse homem não fosse enviado por Deus, não teria podido fazer nada.

34 Eles disseram:

— Você nasceu cheio de pecado e é você que quer nos ensinar?

E o expulsaram da sinagoga.

A cegueira espiritual

35 Jesus ficou sabendo que tinham expulsado o homem da sinagoga. Foi procurá-lo e, quando o encontrou, perguntou:

— Você crê no Filho do Homem?

36 Ele respondeu:

— Senhor, quem é o Filho do Homem para que eu creia nele?

37 Jesus disse:

— Você já o viu! É ele que está falando com você!

38 — Eu creio, Senhor! — disse o homem. E se ajoelhou diante dele.

39 Então Jesus afirmou:

— Eu vim a este mundo para julgar as pessoas, a fim de que os cegos vejam e que fiquem cegos os que veem.

40 Alguns fariseus que estavam com ele ouviram isso e perguntaram:

— Será que isso quer dizer que nós também somos cegos?

41 — Se vocês fossem cegos, não teriam culpa! — respondeu Jesus. — Mas, como dizem que podem ver, então continuam tendo culpa.

1 Un Jesus goht vorbi un sieht ä Mensch, der blind uf d Welt kumme war.

2 Un sini Jinger froge nen un sage: Meischta, wer het gsindigt, der odr sini Eltere, daß sa(er) blind uf d Welt kumme isch?

3 Jesus git zantwort: S het nit der gsindigt noh sini Eltere, sundern s solle de Werke Gottes bekannt wäre a nem.

4 Mir mehn de Werke, vu däm der mi gschickt het doe, solang`s Dag isch; s kummt d Nacht, do nemads wirke ka.

5 Solang i(ich) in d Welt bi, bi i(ich) des Lecht dr Welt.

6 Als sa(er) des gsait het, spuckt da uf d Bode, macht drus ä Brei un strich d Brei uf d Aug vum Blindä.

7 Un na(er) sait zue nem: Gang zum Teich Siloah - des heißt ibasetzt: gschickt - un wäsch di! Do goht da(er) hi un wäscht sich un kummt sehend wieda.

8 D Nochbere etze un de, de nen freher als Bettler gsähne hän, sage: Isch des nit der Ma, der dogsäße un bettlet het?

9 Ä baar sage: Er isch's; andere: Nei, aba na(er) isch nem ähnlich. Er selbscht aba sait: Ich bi's.

10 Do froge sie nen: We sin dini Auge ufdoe worde?

11 Er git zantwort: Der Mensch, der Jesus heißt, het ä Brei gmacht un schtricht nen uf mini Auge un sait: Gang zum Teich Siloah un wäsch di! Ich bi higange un ha mi gwäsche un ka wieda säh.

12 Do froge sie nen: Wo isch scha? Er git zantwort: Ich weiß ses nit.

13 Do fihre sie nen, der dvor blind gsi war, zue d Pharisäer.

14 S war aba Sabbat a däm Dag, als Jesus d Brei macht un sini Auge ufdoe het.

15 Do froge nen au d Pharisäer, we na sehend wore wa. Er aba sait zue nene: Ä Brei het da ma(mir) uf Auge glegt, un i(ich) ha mi gwäsche un bi etze sehend.

16 Do sage ä baar vu d Pharisäer: Der Mensch isch nit vu Gott, wel la d Sabbat nit hebet (haltet). Anderi aba sage: We ka ä sindige Mensch solchi Zeiche doe? Un s entschtoht Zwitracht unda ne.

17 Do sage sie wieda zum Blindä: Was saisch dü vu nem, daß sa dini Auge ufdoe het? Er aba sait: Er isch ä Prophet.

18 Etze glaube d Jude nit vu nem, daß sa blind gsi un sehend wore wa, bis sie däm sini Eltere refe, der sehend wore wa,

19 un sie froge sie un sage: Isch des aicha Bue, vu däm ihr sage, er isch blind uf d Welt kumme ? Wieso isch scha(er) etze sehend?

20 Sini Eltere antworte ne un sage: Mir wisse, daß der unsa Bue isch un daß sa blind uf d Welt kumme isch.

21 Aba wieso er etze säh ka, wisse ma(mir) nit, un wer nem sini Auge ufdoe het, wisse ma(mir) au nit. Froge nen, er isch alt gnoe; len nen fir sich selbscht schwätze.

22 Des sage sini Eltere, denn sie firchte sich vor d Jude. Denn d Jude hän sich scho geinigt: wenn jemads nen als d Chrischtus bekenne doet, der soll üs dr Synagoge (Gotteshus) üsgschtoße wäre.

23 Drum sage sini Eltere: Er isch alt gnoe, froge nen selbscht.

24 Do refe sie noh mol, der blind gsi war, un sage zue nem: Gib Gott d Ehri! Mir wisse, daß der Mensch ä Sinda isch.

25 Er git zantwort: Isch er ä Sinda? Des weiß i(ich) nit; ebis aba weiß i(ich): daß i(ich) blind war un bi etze sehend.

26 Do froge sie nen: Was het da(er) mit dir doe? We het da(er) dini Auge ufdoe?

27 Er git ne zantwort: Ich ha`s äich scho gsait, un ihr hän's nit ghärt ! Was wen ihr's abamols härä? Wellet ihr au sini Jinger wäre?

28 Do schmähe sie nen un sage: Dü bisch si Jinger; ma(mir) aba sin Moses sini Jinger.

29 Mir wisse, daß Gott mit Moses gschwätzt het; woher aba der isch, wisse ma(mir) nit.

30 Der Mensch git zantwort un sait zue nene: Des isch komisch, daß ihr nit wißet, woher er isch, un na(er) het mini Auge ufdoe.

31 Mir wisse, daß Gott d Sinda nit erhäre doet; sundern den, der gottesfirchtig isch un si Wille doet, den erhärt da.

32 Vu Afand dr Welt a het ma nit ghärt , daß jemads nem Blindgeborenen d Auge ufdoe het.

33 Wär der nit vu Gott, kennt da nigs doe.

34 Sie sage zue nem: Dü bisch ganz in Sinde uf d Welt kumme un lehrsch uns(us)? Un sie schtoße nen üsä.

35 S kummt vor Jesus, daß sie nen üsgschtoße hän. Un als sa(er) nen findet, het da gfrogt: Glaubsch dü an d Menschebue?

36 Er git zantwort un sait: Herr, wer isch's? daß i(ich) a nen glaube ka.

37 Jesus sait zue nem: Dü hesch nen gsähne, un der mit dir schwätzt, der isch's.

38 Er aba sait: Herr, i(ich) glaub, un bätet nen a.

39 Un Jesus sait: Ich bi zum Gricht in d Welt kumme, dmit, de nit sähn, sehend wäre, un de sähn, blind wäre.

40 Des hän ä baar vu d Pharisäer ghärt, de bi nem ware, un froge nen: Sind ma(mir) denn au blind?

41 Jesus sait zue nene: Wärt ihr blind, so hättet ihr keini Sinde; wel ihr aba sage: Mir sin sehend, bliebe äiri Sinde.