A Palavra da vida

1 No começo aquele que é a Palavra já existia. Ele estava com Deus e era Deus. 2 Desde o princípio, a Palavra estava com Deus. 3 Por meio da Palavra, Deus fez todas as coisas, e nada do que existe foi feito sem ela. 4 A Palavra era a fonte da vida, e essa vida trouxe a luz para todas as pessoas. 5 A luz brilha na escuridão, e a escuridão não conseguiu apagá-la.

6 Houve um homem chamado João, que foi enviado por Deus 7 para falar a respeito da luz. Ele veio para que por meio dele todos pudessem ouvir a mensagem e crer nela. 8 João não era a luz, mas veio para falar a respeito da luz, 9 a luz verdadeira que veio ao mundo e ilumina todas as pessoas.

10 A Palavra estava no mundo, e por meio dela Deus fez o mundo, mas o mundo não a conheceu. 11 Aquele que é a Palavra veio para o seu próprio país, mas o seu povo não o recebeu. 12 Porém alguns creram nele e o receberam, e a estes ele deu o direito de se tornarem filhos de Deus. 13 Eles não se tornaram filhos de Deus pelos meios naturais, isto é, não nasceram como nascem os filhos de um pai humano; o próprio Deus é quem foi o Pai deles.

14 A Palavra se tornou um ser humano e morou entre nós, cheia de amor e de verdade. E nós vimos a revelação da sua natureza divina, natureza que ele recebeu como Filho único do Pai.

15 João disse o seguinte a respeito de Jesus:

— Este é aquele de quem eu disse: "Ele vem depois de mim, mas é mais importante do que eu, pois antes de eu nascer ele já existia."

16 Porque todos nós temos sido abençoados com as riquezas do seu amor, com bênçãos e mais bênçãos. 17 A lei foi dada por meio de Moisés, mas o amor e a verdade vieram por meio de Jesus Cristo. 18 Ninguém nunca viu Deus. Somente o Filho único, que é Deus e está ao lado do Pai, foi quem nos mostrou quem é Deus.

A mensagem de João Batista

19 Os líderes judeus enviaram de Jerusalém alguns sacerdotes e levitas para perguntarem a João quem ele era. 20 João afirmou claramente:

— Eu não sou o Messias.

21 Eles tornaram a perguntar:

— Então, quem é você? Você é Elias?

— Não, eu não sou! — respondeu João.

— Você é o Profeta que estamos esperando?

— Não! — respondeu ele.

22 Aí eles disseram a João:

— Diga quem é você para podermos levar uma resposta aos que nos enviaram. O que é que você diz a respeito de você mesmo?

23 João respondeu, citando o profeta Isaías:

— "Eu sou aquele que grita assim no deserto: preparem o caminho para o Senhor passar."

24 Os que foram enviados eram do grupo dos fariseus; 25 eles perguntaram a João:

— Se você não é o Messias, nem Elias, nem o Profeta que estamos esperando, por que é que você batiza?

26 João respondeu:

— Eu batizo com água, mas no meio de vocês está alguém que vocês não conhecem. 27 Ele vem depois de mim, mas eu não mereço a honra de desamarrar as correias das sandálias dele.

28 Isso aconteceu no povoado de Betânia, no lado leste do rio Jordão, onde João estava batizando.

O Cordeiro de Deus

29 No dia seguinte, João viu Jesus vindo na direção dele e disse:

— Aí está o Cordeiro de Deus, que tira o pecado do mundo! 30 Eu estava falando a respeito dele quando disse: "Depois de mim vem um homem que é mais importante do que eu, pois antes de eu nascer ele já existia." 31 Eu mesmo não sabia quem ele era, mas vim, batizando com água para que o povo de Israel saiba quem ele é.

32 João continuou:

— Eu vi o Espírito descer do céu como uma pomba e parar sobre ele. 33 Eu não sabia quem ele era, mas Deus, que me mandou batizar com água, me disse: "Você vai ver o Espírito descer e parar sobre um homem. Esse é quem batiza com o Espírito Santo." 34 E eu vi isso e por esse motivo tenho declarado que ele é o Filho de Deus.

Os primeiros discípulos de Jesus

35 No dia seguinte, João estava outra vez ali com dois dos seus discípulos. 36 Quando viu Jesus passar, disse:

— Aí está o Cordeiro de Deus!

37 Quando os dois discípulos de João ouviram isso, saíram seguindo Jesus. 38 Então Jesus olhou para trás, viu que eles o seguiam e perguntou:

— O que é que vocês estão procurando?

Eles perguntaram:

— Rabi, onde é que o senhor mora? ("Rabi" quer dizer "mestre".)

39 — Venham ver! — disse Jesus.

Então eles foram, viram onde Jesus estava morando e ficaram com ele o resto daquele dia. Isso aconteceu mais ou menos às quatro horas da tarde.

40 André, irmão de Simão Pedro, era um dos dois homens que tinham ouvido João falar a respeito de Jesus e por isso o haviam seguido. 41 A primeira coisa que André fez foi procurar o seu irmão Simão e dizer a ele:

— Achamos o Messias. ("Messias" quer dizer "Cristo".)

42 Então André levou o seu irmão a Jesus. Jesus olhou para Simão e disse:

— Você é Simão, filho de João, mas de agora em diante o seu nome será Cefas. ("Cefas" é o mesmo que "Pedro" e quer dizer "pedra".)

Jesus chama Filipe e Natanael

43 No dia seguinte, Jesus resolveu ir para a região da Galileia. Antes de ir, foi procurar Filipe e disse:

— Venha comigo!

44 Filipe era de Betsaida, de onde eram também André e Pedro. 45 Filipe foi procurar Natanael e disse:

— Achamos aquele a respeito de quem Moisés escreveu no Livro da Lei e sobre quem os profetas também escreveram. É Jesus, filho de José, da cidade de Nazaré.

46 Natanael perguntou:

— E será que pode sair alguma coisa boa de Nazaré?

— Venha ver! — respondeu Filipe.

47 Quando Jesus viu Natanael chegando, disse a respeito dele:

— Aí está um verdadeiro israelita, um homem realmente sincero.

48 Então Natanael perguntou a Jesus:

— De onde o senhor me conhece?

Jesus respondeu:

— Antes que Filipe chamasse você, eu já tinha visto você sentado debaixo daquela figueira.

49 Então Natanael exclamou:

— Mestre, o senhor é o Filho de Deus! O senhor é o Rei de Israel!

50 Jesus respondeu:

— Você crê em mim só porque eu disse que tinha visto você debaixo da figueira? Pois você verá coisas maiores do que esta. 51 Eu afirmo a vocês que isto é verdade: vocês verão o céu aberto e os anjos de Deus subindo e descendo sobre o Filho do Homem.

1 Im Afang war des Wort, un des Wort war bi Gott, un Gott war des Wort. (d)

2 Säll war im Afang bi Gott.

3 Alli Sache sin durch säll gmacht, un ohni säll isch nigs gmacht, was gmacht isch. *

4 In däm war des Läbä, un des Läbä war des Lecht dr Mensche.

5 Un des Lecht schient ins Dunkle, uns(us) Dunkle het's nit packt (blickt).

6 S war ä Mensch, vu Gott gschickt, der hieß Johannes.

7 Der kummt zum Ziignis, um vum Lecht z schwätze, dmit sie alli durch nen glaube.

8 Er war nit des Lecht, sundern na(er) soll vuzehle vum Lecht.

9 Des war des echte Lecht, des alli Mensche alaichtet, des in d Welt kumme sollt.

10 Er war in d Welt, un d Welt isch durch nen gmacht; aba d Welt het nen nit erkennt.

11 Er kummt in si Bsitz; un Sini nähmä nen nit uf.

12 We vieli nen aba ufnähme, däne git er Macht, Gottes Kinda z wäre, däne, de an si Name glaube,

13 de nit üs däm Bloet noh üs däm Wille vum Fleisch noh üs däm Wille vumä Ma, sundern vu Gott uf d Welt kumme sin.

14 Un des Wort ward Fleisch un het unda uns(us) gwohnt, un ma(mir) sähn (d) sini Herrlichkeit, ä Herrlichkeit als einzige Bue vum Vada (Babbe), volla Gnade un Wohret.

15 Johannes git Ziignis vu nem un rueft: Des war´s, vum däm i(ich) gsait ha: Nohch ma(mir) wird kumme, der vor ma(mir) gsi isch; denn na(er) war vor ma(mir) do.

16 Un vu sinere Massig(Fülle) hän ma(mir) alli gnumme Gnade um Gnade.

17 Denn des Gsetz isch durch Moses ge; d Gnade un Wohret isch durch Jesus Chrischtus wore.

18 Nemad het Gott je gsähne; dr Einzige Bue, der uf fem Vada (Babbe) sinem Schoß isch, der het nen uns(us) vukindigt.

19 Un des isch des Ziignis vum Johannes, als d Jude zue nem schickte Prieschter un Leviten vu Jerusalem, daß sie nen froge: Wer bisch dü?

20 Un na(er) vukindigt un legt nit, un na(er) het gsait: Ich bi nit dr Chrischtus.

21 Un sie froge nen: Was dann(dnoh)? Bisch dü Elia? Er sait: Ich bi's nit. Bisch dü dr Prophet? Un na(er) sait: Nei.

22 Do sag sie zue nem: Wer bisch dü dann(dnoh)? daß ma(mir) Antwort ge däne, de uns(us) gschickt hän. Was saisch dü vu dir selba?

23 Er sait: "Ich bi ä Schtimm vumä Prediga in dr Wüschte: Ebnet d Wäg vum Herrn!", we dr Prophet Jesaja gsait het (Jesaja 40,3).

24 Un sie ware vu d Pharisäer gschickti,

25 un sie froge nen un sage zue nem: Wurum daufsch dü denn, wenn dü nit dr Chrischtus bisch noh Elia noh dr Prophet?

26 Johannes git zantwort ne un sait: Ich dauf mit Wassa; aba na(er) isch midde unda äich ku, den na nit kennt.

27 Der wird nohch ma(mir) kumme, un i(ich) bi nit wert, daß i(ich) sini Schuehreme les.

28 Des isch bassiert in Betanien gegeiba vum Jordans, wo Johannes dauft het.

29 Am nägschte Dag sieht Johannes, daß Jesus zue nem kummt, un sait: Luege, des isch Gottes Lamm, des dr Welt Sinde trait!

30 Der isch's, vu däm i(ich) gsait ha: Nohch ma(mir) kummt ä Ma, der vor ma(mir) gsi isch, denn na(er) war vor ma(mir).

31 Un i(ich) ha nen nit kennt. Aba dmit da(er) Israel zeigt (offenbart) wird, drum bi i(ich) kumme, z daufe mit Wassa.

32 Un Johannes bezigt un sait: Ich ha gsäh, daß dr Geischt rabgfahre isch we ä Dube vum Himmel un bliebt uf fem.

33 Un i(ich) ha nen nit kennt. Aba der mi gschickt het, z daufe mit Wassa, der het zue ma(mir) gsait: Uf wen dü siehsch d Geischt rabfahre un uf fem bliebe, der isch's, der mit däm heilige Geischt dauft.

34 Un i(ich) ha´s gsähne un beziig: Des isch Gottes Bue.

35 Am nägschte Dag schtoht Johannes abamols do un zwei vu sinene Jinger;

36 un als sa(er) Jesus vorbigo sieht, sait da(er): Lueg, des isch Gottes Lamm!

37 Un de zwei Jinger hän nen ghärt schwätze un folge Jesus nohch.

38 Jesus aba drillt sich um un sieht sie nohchfolge, un sait zue nene: Was sueche ihr? De aba sage zue nem: Rabbi - des heißt ibasetzt: Meischta -, wo isch di Herberge?

39 Er sait zue nene: Kumme un luege! Sie kumme un sähn's un bliebe dän Dag bi nem. S war aba um di zehnti Schtund.

40 Eina vu däne zwei, de Johannes ghärt hän un Jesus nohchgange ware, war Andreas, d Brueda vum Simon Petrus.

41 Der findet zerscht si Brueda Simon un sait zue nem: Mir hän d Messias gfunde, des heißt ibasetzt: dr Gesalbte.

42 Un na(er) fihrt nen zue Jesus. Als Jesus nen sieht, sait da(er): Dü bisch Simon, dr Bue vum Johannes; dü sollsch Kephas heiße, des heißt ibasetzt: Fels.

43 Am nägschte Dag wot Jesus nohch Galiläa go un findet Philippus un sait zue nem: Folg ma(mir) nohch!

44 Philippus aba war üs Betsaida, üs d Schtadt vum Andreas un Petrus.

45 Philippus findet Nathanael un sait zue nem: Mir hän nen gfunde, (d) vu däm Moses im Gsetz un de Prophete gschriebe hän, Jesus, Josef si Bue, üs Nazareth.

46 Un Nathanael sait zue nem: Was ka üs Nazareth Guetes kumme! Philippus sait zue nem: Kumm un lueg!

47 Jesus sieht Nathanael kumme un sait vu nem: Lueg, ä rechte Israelit, in däm kei Falsch isch.

48 Nathanael sait zue nem: Woher kennsch dü mi? Jesus git zantwort un sait zue nem: Noh bvor Philippus di gruefe het, als dü unda däm Fiegebaum warsch, ha i(ich) di gsähne.

49 Nathanael git zantwort nem: Rabbi, dü bisch Gottes Bue, dü bisch dr Kenig vu Israel!

50 Jesus git zantwort un sait zue nem: Dü glaubsch, wel i(ich) dir gsait ha, daß i(ich) di gsähne ha unda däm Fiegebaum. Dü wirsch noh Greßeres als des äh.

51 Un na(er) sait zue nem: Gwiß, gwiß, i(ich) sag äich: Ihr den d Himmel uff säh un d Engel Gottes nuf- un rabfahre iba däm Menschebue.