1 Depois disso, Jesus apareceu outra vez aos seus discípulos, na beira do lago da Galileia. Foi assim que aconteceu:
2 Estavam juntos Simão Pedro e Tomé, chamado "o Gêmeo"; Natanael, que era de Caná da Galileia; os filhos de Zebedeu e mais dois discípulos. 3 Simão Pedro disse aos outros:
— Eu vou pescar.
— Nós também vamos pescar com você! — disseram eles.
Então foram todos e subiram no barco, mas naquela noite não pescaram nada. 4 De manhã, quando começava a clarear, Jesus estava na praia. Porém eles não sabiam que era ele. 5 Então Jesus perguntou:
— Moços, vocês pescaram alguma coisa?
— Nada! — responderam eles.
6 — Joguem a rede do lado direito do barco, que vocês acharão peixe! — disse Jesus.
Eles jogaram a rede e logo depois já não conseguiam puxá-la para dentro do barco, por causa da grande quantidade de peixes que havia nela. 7 Aí o discípulo que Jesus amava disse a Pedro:
— É o Senhor Jesus!
Quando Simão Pedro ouviu dizer que era o Senhor, vestiu a capa, pois havia tirado a roupa, e se jogou na água. 8 Os outros discípulos foram no barco, puxando a rede com os peixes, pois estavam somente a uns cem metros da praia. 9 Quando saíram do barco, viram ali uma pequena fogueira, com alguns peixes em cima das brasas. E também havia pão. 10 Então Jesus disse:
— Tragam alguns desses peixes que vocês acabaram de pescar.
11 Aí Simão Pedro subiu no barco e arrastou a rede para a terra. Ela estava cheia, com cento e cinquenta e três peixes grandes, e mesmo assim não se rebentou. 12 Jesus disse:
— Venham comer!
Nenhum deles tinha coragem de perguntar quem ele era, pois sabiam que era o Senhor. 13 Então Jesus veio, pegou o pão e deu a eles. E fez a mesma coisa com os peixes.
14 Foi esta a terceira vez que Jesus, depois de ter sido ressuscitado, apareceu aos seus discípulos.
15 Quando eles acabaram de comer, Jesus perguntou a Simão Pedro:
— Simão, filho de João, você me ama mais do que estes outros me amam?
— Sim, o senhor sabe que eu o amo, Senhor! — respondeu ele.
Então Jesus lhe disse:
— Tome conta das minhas ovelhas!
16 E perguntou pela segunda vez:
— Simão, filho de João, você me ama?
Pedro respondeu:
— Sim, o senhor sabe que eu o amo, Senhor!
E Jesus lhe disse outra vez:
— Tome conta das minhas ovelhas!
17 E perguntou pela terceira vez:
— Simão, filho de João, você me ama?
Então Pedro ficou triste por Jesus ter perguntado três vezes: "Você me ama?" E respondeu:
— O senhor sabe tudo e sabe que eu o amo, Senhor!
E Jesus ordenou:
— Tome conta das minhas ovelhas. 18 Quando você era moço, você se aprontava e ia para onde queria. Mas eu afirmo a você que isto é verdade: quando for velho, você estenderá as mãos, alguém vai amarrá-las e o levará para onde você não vai querer ir.
19 Ao dizer isso, Jesus estava dando a entender de que modo Pedro ia morrer e assim fazer com que Deus fosse louvado.
Então Jesus disse a Pedro:
— Venha comigo!
20 Então Pedro virou para trás e viu que o discípulo que Jesus amava vinha atrás dele. Este era o mesmo que estava ao lado de Jesus durante o jantar da Páscoa e que havia chegado para mais perto dele e perguntado: "Senhor, quem é o traidor?" 21 Quando Pedro viu aquele discípulo, perguntou a Jesus:
— O que diz, Senhor, a respeito deste aqui?
22 Jesus respondeu:
— Se eu quiser que ele viva até que eu volte, o que é que você tem com isso? Venha comigo!
23 Então se espalhou entre os seguidores de Jesus a notícia de que aquele discípulo não ia morrer. Mas Jesus não disse isso. Ele apenas disse: "Se eu quiser que ele viva até que eu volte, o que é que você tem com isso?"
24 Este é o discípulo que falou destas coisas e as escreveu. E nós sabemos que o que ele disse é verdade.
25 Ainda há muitas outras coisas que Jesus fez. Se todas elas fossem escritas, uma por uma, acho que nem no mundo inteiro caberiam os livros que seriam escritos.
1 Dnohch het sich Jesus abamols d Jinger am See Tiberias zeigt. Er zeigt sich aba so:
2 S ware binanda Simon Petrus un Thomas, der Zwilling gnennt wird, un d Nathanael üs Kana in Galiläa un de Buebä vum Zebedäus un zwei anderi vu sinene Jinger.
3 Do sait Simon Petrus zue nene: Ich will fische go. Sie sage zue nem: So wen ma mit dir go. Sie gehn üsä un schtiege in s Boot, un in d Nacht fange sie nigs.
4 Als ses aba scho Morge war, schtoht Jesus am Ufa, aba de Jinger wiße nit, daß ses Jesus war.
5 Do sait Jesus zue nene: Kinda, hän na nigs z ässä? Sie antworte nem: Nei.
6 Er aba sait zue nene: Werfe des Netz Rechts vum Boot nüs, so den na fange. Do werfe sie`s üs un kenne's nimi rieze wägä d Lascht vu d Fisch.
7 Do sait d Jinger, der wo Jesus leb(lieb) het, zue Petrus: S isch dr Herr! Als Simon Petrus ghärt het, daß ses dr Herr war, legt da sich s Obagwand um, denn na war nackt, un wirft sich ins Wassa.
8 Di andere Jinger aba kumme mit däm Boot, denn sie ware nit wiet vum Land wäg, nur etwa zweihundat Elle, un zen des Netz mit d Fische.
9 Als sie etze ans Land schtiege, sähn sie ä Kohlefiir un Fisch druf un Brot.
10 Do sait Jesus zue nene: Hole vu däne Fische, de na etzed gfange hän!
11 Simon Petrus schtiegt inä un zeht s Netz an Land, voll mit große Fisch, hundatdraijefuchzig (153). Un obwohl`s so vieli ware, vuriß doch s Netz nit.
12 Do sait Jesus zue nene: Kummt un len uns(us) Ässä! Nemads aba unda d Jinger het sich träut, nen zue froge: Wer bisch dü? Denn sie hän gwißt, daß ses dr Herr war.
13 Do kummt Jesus un nimmt des Brot un git's ne, gnau so au d Fisch.
14 Des isch etze des dritte Mol, daß Jesus sich d Jinger zeigt (offenbart) het, nohchdem ma vu d Dote ufgschtande war.
15 Als sie etze des Ässä ghalte hän, sait Jesus zue Simon Petrus: Simon, Bue vum Johannes, hesch dü mich leba (lieber), als mich de hän? Er sait zue nem: Häjo, Herr, dü weisch, daß i(ich) dich leb(lieb) ha. Do sait Jesus zue nem: Weid mini Lämma (Schäfli)!
16 Do sait da zum zweite Mol zue nem: Simon, Bue vum Johannes, hesch dü mich leb(lieb)? Er sait zue nem: Häjo, Herr, dü weisch, daß i(ich) dich leb(lieb) ha. Do sait Jesus zue nem: Heet mini Schof!
17 Do sait da zum dritte Mol zue nem: Simon, Bue vum Johannes, hesch dü mich leb(lieb)? Petrus wird trurig, wel la zum dritte Mol zue nem gsait het: Hesch dü mich leb(lieb)?, un sait zue nem: Herr, dü weisch um alli Sache, dü weisch, daß i(ich) dich leb(lieb) ha. Do sait Jesus zue nem: Weid mini Schof!
18 Gwiß, gwiß, i(ich) sag da: Wo dü jung warsch, hesch dü dich selba aglegt un bisch higange, wona dü hi hesch welle; wenn dü aba alt wirsch, wirsch dü dini Händ(Pfode) üsschtrecke, un ä andere wird dich alege un fihre, wohi dü nit hi willsch.
19 Des het da aba gsait, um azdiite, mit welem Dod er Gott priese (groß mache) wird. Un als sa des gsait het, sait da zue nem: Folg ma(mir) nohch!
20 Petrus aba drillt sich um un sieht d Jinger folge, der Jesus leb(lieb) het, der au bim Obendässä an sinere Bruscht gläge un gsait het: Herr, wer isch's, der wo dich vurotet?
21 Als (Wo) Petrus den sieht, sait da zue Jesus: Herr, was wird aba mit däm?
22 Jesus sait zue nem: Wenn i(ich) will, daß sa bliebt, bis i(ich) kummt, was goht`s dich a? Folg dü ma(mir) nohch!
23 Do kummt unda d Breda des Gschwätz uf: Der Jinger schtirbt nit. Aba Jesus het nit zue nem gsait: Er schtirbt nit, sundern: Wenn i(ich) will, daß sa bliebt, bis i(ich) kummt, was goht`s dich a?
24 Des isch der Jinger, der des alles beziigt un ufgschriebe het, un ma(mir) wisse, daß si Ziignis wohr isch.
25 Sin nohch vieli anderi Sach, de Jesus doe het. Wenn aba eins nohch rem andere ufgschriebe wäre soll, so dät, mein i(ich), d Welt de Becha nit fassen, de z schriebe wäre.