1 Prezado Teófilo,
No primeiro livro que escrevi, contei tudo o que Jesus fez e ensinou, desde o começo do seu trabalho 2 até o dia em que ele foi levado para o céu. Antes de ir para o céu, ele deu ordens, pelo poder do Espírito Santo, aos homens que ele havia escolhido como apóstolos. 3 Depois da sua morte, Jesus apareceu a eles de muitas maneiras, durante quarenta dias, provando, sem deixar dúvida nenhuma, que estava vivo. Os apóstolos viram Jesus, e ele conversava com eles a respeito do Reino de Deus. 4 Um dia, quando estava com os apóstolos, Jesus deu esta ordem:
— Fiquem em Jerusalém e esperem até que o Pai lhes dê o que prometeu, conforme eu disse a vocês. 5 Pois, de fato, João batizou com água, mas daqui a poucos dias vocês serão batizados com o Espírito Santo.
6 Certa vez, os apóstolos estavam reunidos com Jesus. Então lhe perguntaram:
— É agora que o senhor vai devolver o Reino para o povo de Israel?
7 Jesus respondeu:
— Não cabe a vocês saber a ocasião ou o dia que o Pai marcou com a sua própria autoridade. 8 Porém, quando o Espírito Santo descer sobre vocês, vocês receberão poder e serão minhas testemunhas em Jerusalém, em toda a Judeia e Samaria e até nos lugares mais distantes da terra.
9 Depois de ter dito isso, Jesus foi levado para o céu diante deles. Então uma nuvem o cobriu, e eles não puderam vê-lo mais. 10 Eles ainda estavam olhando firme para o céu enquanto Jesus subia, quando dois homens vestidos de branco apareceram perto deles 11 e disseram:
— Homens da Galileia, por que vocês estão aí olhando para o céu? Esse Jesus que estava com vocês e que foi levado para o céu voltará do mesmo modo que vocês o viram subir.
12 Então os apóstolos desceram o monte das Oliveiras e voltaram para Jerusalém (o monte fica mais ou menos a um quilômetro da cidade). 13 Quando chegaram à cidade, eles foram até a sala onde estavam hospedados, a qual ficava no andar de cima da casa. Os apóstolos eram estes: Pedro, João, Tiago, André, Filipe, Tomé, Bartolomeu, Mateus, Tiago, filho de Alfeu, Simão, o nacionalista, e Judas, filho de Tiago. 14 Eles sempre se reuniam todos juntos para orar com as mulheres, a mãe de Jesus e os irmãos dele.
15 Num desses dias de reunião, estavam presentes mais ou menos cento e vinte seguidores de Jesus. Nessa reunião Pedro se levantou e disse:
16 — Meus irmãos, tinha de acontecer aquilo que o Espírito Santo, por meio de Davi, disse nas Escrituras Sagradas a respeito de Judas, que foi o guia daqueles que prenderam Jesus. 17 Judas era do nosso grupo e foi escolhido para tomar parte no nosso trabalho.
18 (Com o dinheiro que tinha recebido pelo seu crime, Judas comprou um terreno. Nesse terreno ele caiu e se arrebentou, e os seus intestinos se esparramaram. 19 Todos os moradores de Jerusalém ficaram sabendo disso. Por isso deram àquele terreno o nome de "Aceldama", que na língua deles quer dizer "Campo de Sangue.") 20 E Pedro continuou:
— Isto é o que está escrito no Livro dos Salmos:
"Que a casa dele fique abandonada,
e ninguém mais more nela!"
— E também diz:
"Que outra pessoa faça
o trabalho que ele fazia!"
21,22 — Portanto, precisamos escolher outro homem para pertencer ao nosso grupo e ser testemunha junto conosco da ressurreição do Senhor Jesus. Deve ser um daqueles que nos acompanharam durante o tempo em que o Senhor Jesus andou entre nós, desde que foi batizado por João até o dia em que foi levado para o céu.
23 E foram apresentados dois homens: José, chamado Barsabás, que tinha o apelido de Justo, e Matias. 24 Em seguida oraram, dizendo:
— Senhor, tu conheces o coração de todos. Mostra agora qual dos dois escolheste 25 para trabalhar conosco como apóstolo, pois Judas abandonou este trabalho e foi para o lugar que ele merecia.
26 Depois fizeram um sorteio para escolher um dos dois. O nome sorteado foi o de Matias, que se juntou ao grupo dos onze apóstolos.
1 D erschte Bericht ha i(ich) ge, lieba(lebe) Theophilus, vu all däm, was Jesus vu Afang a doe un glehrt het
2 bis zum Dag, an däm ma(er) ufgnumme wore isch, nohchdem ma(er) d Aposchtel, de er üsgwählt het, durch d heilige Geischt der Wiesig ge het.
3 Däne zeigt er sich nohch sine Liede durch vieli Bewaise als dr Lebendige un het sich säh lo unda ne vierzig Däg lang un schwätzt mit ne vum Rich Gottes.
4 Un als er mit ne zsämme war, bpfiehlt er ne, Jerusalem nit z vulo, sundern z warte uf de Vuheißig vum Vada (Babbe), de ihr, so sait er, vu ma(mir) ghärt hän;
5 denn Johannes het mit Wassa dauft, ihr aba solle mit däm heilige Geischt dauft wäre nit lang noh däne Däg.
6 De etze zsämmekumme ware, froge nen un sage: Herr, wirsch dü in der Ziit des Rich fir Israel wieda ufrichte?
7 Er sait aba zue nene: S kert äich nit, Ziit odr Schtund z wisse, de dr Vada (Babbe) in sinere Macht bschtimmt het;
8 aba ihr den de Kraft vum heilige Geischt gregä, der uf äich kumme wird, un den mini Ziige si in Jerusalem un in ganz Judäa un Samarien un bis a des End dr Welt.
9 Un als er des gsait het, wird da(er) ufghobe, un ä Wolke nimmt nen uf vor ihre Auge wäg.
10 Un als sie nem nochluege, we na(er) gen Himmel fahrt, lueg, do sin bi nene zwei Männa gschtande in wieße Gwända.
11 De sage: Ihr Männa vu Galiläa, was schtehn ihr do un luege zum Himmel? Der Jesus, der vu äich wäg gen Himmel ufgnumme wird, wird so wiedakumme, we ihr nen hän gen Himmel fahre säh.
12 Do kähre sie nohch Jerusalem zruck vum Berg, der heißt Elberg un liet nooch bi Jerusalem, ä Sabbatwäg wäg.
13 Un als sie inekume, schtiege sie nuf in des Obagmach vum Hus, wo sie sich als ufhalte den: Petrus, Johannes, Jakobus un Andreas, Philippus un Thomas, Bartholomäus un Matthäus, Jakobus, dr Bue vum Alphäus, un Simon dr Zelot un Judas, dr Bue vum Jakobus.
14 De alli ware imma binanda einmetig im Gebet samt d Wieba un Maria, dr Muetter Jesus, un sinene Breda.
15 Un in däne Däg kunnt Petrus schtoht uf unda d Breda - s ware aba an Lit binannda vu etwa hundatzwanzig - un sait:
16 Ihr Männa un Breda, s moeß des Wort dr Schrift erfillt wäre, des dr heilige Geischt durch des Mul (de Gosch) David vorusgsait het iba Judas, der däne d Wäg zeigt, de Jesus gfangenähme;
17 denn na(er) het zue uns(us) ghärt un het des Amt mit uns(us) gregt.
18 Der het ä Acka kauft mit däm Lohn fir sini Ungrechtigkeit. Aba na(er) isch runda gfloge (gschtirzt) un midde entzwei broche, so daß alli sini Kuttle(Igweidi) ruskumme sin.
19 Un s isch alle bekannt wore, de in Jerusalem huse, so daß der Acka in ihra Schproch gnennt wird: Hakeldamach, des heißt Bluetacka.
20 Denn`s schtoht gschriebe im Psalmbuech (Psalm 69,26; 109,8): «Si Hus soll vuwüschtet wäre, un nemads wohne drin», un: "Si Amt gregt ä andere."
21 So mueß etze eina vu däne Männa, de bi uns(us) gsi sin di ganzi Ziit iba, als dr Herr Jesus unda uns(us) i- un üsgange isch
22 - vu d Daufi vum Johannes a bis zum Dag, an däm ma(er) vu uns(us) gnumme wore isch -, mit uns(us) Ziige vu sinere Uferschtehig wäre.
23 Un sie schtelle zwei uf: Josef, gnennt Barsabbas, mit däm Bainame Justus, un Matthias,
24 un bäte un sage: Herr, der dü alli Herz kennsch, zeig a, was fir eine dü üsgwählt hesch vu däne beide,
25 dmit er d Denscht un des Aposchtelamt gregt, des Judas vulo het, um an d Platz z go, wohi er ghärt .
26 Un sie werfe des Los iba sie, un des Los flegt uf Matthias; un er wird zue d elf Aposchtel zuegrechnet.